Κάποιοι λένε, πως αυτό που μας ωριμάζει, είναι ο χρόνος που περνά αμείλικτος και μας κάνει σοφότερους. Άλλοι, πως είναι οι δύσκολες καταστάσεις αυτές που μάς χαρίζουν τη γνώση, η δυστυχία και οι ταλαιπωρίες μάς ατσαλώνουν και μάς κάνουν πιο ώριμους. Κάποιοι τρίτοι ισχυρίζονται πως καμία εμπειρία, όσο χρονικό διάστημα κι αν περάσει, δεν θα σταθεί ικανή να μεστώσει την κρίση μας, αν δεν υπάρχει ήδη το πρόσφορο έδαφος, μια ψυχή δεκτική στο να μάθει και να αλλάξει.
Μπορεί λοιπόν, αυτό που μας μαθαίνει, να μην είναι ένα συγκεκριμένο πράγμα, αλλά μια σειρά συμβάντων. Μια αλληλουχία γεγονότων. Κάποια στάδια εκμάθησης και γνώσης, ένα ταξίδι, για να οδηγηθούμε στο τέλος της διαδρομής στην απελευθέρωση εαυτού, όπως η κάμπια αφήνει το κουκούλι της και μεταμορφώνεται σε πεταλούδα. Η Μαρία Αγιαννίδου καταπιάνεται ακριβώς με αυτά τα στάδια στην ποιητική της συλλογή «Απόσταγμα… είναι οι στιγμές μου».
Τα τρία πρώτα κεφάλαια είναι «σταγόνες από αιθέρια έλαια αυτογνωσίας», όπως αναφέρει στην εισαγωγή του βιβλίου της. Το πρώτο κεφάλαιο, «Στιγμές Υπό Του Μηδενός». Αυτές οι στιγμές, γνωστές σε όλους, που ισορροπείς ανάμεσα στον πόνο και τη θλίψη, τη φθορά και το δάκρυ, την πληγή και την οδύνη. Στιγμές που νομίζεις ότι βυθίστηκες υπό του μηδενός και δεν ξέρεις αν έχεις τη δύναμη να ανέβεις πάλι πάνω. Όμως η συγγραφέας μας συμβουλεύει στην αρχή του κεφαλαίου της: «Βιώνω τη θλίψη όσο αυτή με εξυπηρετεί και μέχρι να γίνει το δίδαγμα της επόμενης κίνησής μου», αφήνοντάς μας με την πολυπόθητη ελπίδα που θα μας βγάλει από το μηδέν και θα μας φέρει μπροστά στο επόμενο κεφάλαιο, αυτό της αναζήτησης.
«Στιγμές αναζήτησης», στιγμές όπου γεννάται ο σπόρος για το πρώτο ξεκίνημα. Τι άραγε θα πρέπει να αναζητήσουμε, για να φτάσουμε στο στόχο μας, τη γνώση του εαυτού μας, τη γνώση της δικής μας μοναδικής υπόστασης;
«Χρειάζεται να σωπάσει το μυαλό
για να ακουστούν
οι επιθυμίες της καρδιάς.
Η ικανοποίηση της αναζήτησης
είναι η συγχρονική συνεργασία
και των δύο φωνών»
Καρδιά και μυαλό, οι δύο αυτοί πρωτεργάτες που, αν συνεργαστούν αρμονικά, έχουν τη δύναμη να φτάσουν τον άνθρωπο στο γνώθι σαυτόν. Και όταν ο στόχος έχει επιτευχθεί, τότε ο άνθρωπος μπορεί να πει, ότι έχει επιτέλους φτάσει στην επίγνωση.
Τρίτο κεφάλαιο, ο κύκλος της επίγνωσης. Η Ιθάκη κάθε ύπαρξης μετά από το πολύχρονο ταξίδι. Και οι δύο προηγούμενοι σταθμοί, ήταν τελικά απαραίτητοι για να φτάσουμε στην αυτογνωσία. Το σημείο μηδέν είναι η αφετηρία για την άνοδο μέσω της αναζήτησης.
«Έχω τόση διάθεση να είμαι στο παρόν
αλλά και άρνηση να βιώσω ανησυχία για το μέλλον.
Έχω σημαίνει ποιότητα ζωής, σημαίνει ζω!»,
μας αναφέρει η ποιήτρια στο ποίημα «Έχω», θυμίζοντάς μας ότι τελικά, το μόνο που έχουμε πραγματικά, είναι το τώρα..
Η επόμενη ενότητα της ποιητικής συλλογής έχει να κάνει με τον εξωτερικό μας κόσμο, τον κόσμο που μας περιβάλλει, τη φύση, την κοινωνία, τον έρωτα. Άλλωστε, ο άνθρωπος δεν είναι μόνο αυτός και ο εαυτός του, αλλά και μια πληθώρα αλληλεπιδράσεων με αυτό που υπάρχει γύρω του.
«Στιγμές ενωμένες με το ρυθμό της φύσης», «Στιγμές κοινωνικής ευαισθησίας» και «Στιγμές ιδιαίτερες, σαν αυτές του έρωτα» είναι τα τρία κεφάλαια του δεύτερου κύκλου. Η αρχή της άνοιξης, το ξεκίνημα της ύλης και ο σεβασμός στην ανωτερότητα της δημιουργίας, η ανατριχίλα που προκαλεί η αφή της θάλασσας στα ακροδάχτυλα και το θρόισμα απ’ τα πέταλα μιας παπαρούνας.
«Πώς μπορώ ν’ ανοίξω,
το κέλυφος,
ενός εξωτικού ξηρού καρπού…
αν πρώτα
δεν του προσφέρω ένα άγγιγμα;»
αναφέρει η συγγραφέας για τον τρόπο που πρέπει να πλησιάζουμε τους γύρω μας, ενώ στις στιγμές που κυριαρχεί ο έρωτας:
«Με ρώτησες
γιατί τα μάτια μου έχουν μία λάμψη.
Και σου απάντησα
με την πιο ζεστή χροιά μου.
Γιατί απολαμβάνω
αυτή τη στιγμή.
Γιατί μου αρέσει,
να σε παρατηρώ.
Γιατί είσαι
η κινητήρια δύναμή μου.
Γιατί μ’ εσένα
μπορώ»
Η ζωή είναι ένα ταξίδι. Φάσεις, στάδια, σταθμοί, λιμάνια. Κάποια μας βουλιάζουνε κάτω απ’ το μηδέν, αλλά κι αυτό ακόμα είναι απαραίτητο για να αρχίσουμε να αναζητούμε τον εαυτό μας ώστε να φτάσουμε στην επίγνωσή μας. Κάποια είναι εξωτερικά ερεθίσματα που όμως έχουν να μας διδάξουν πολλά για το μέσα μας, από τον τρόπο που φερόμαστε στη φύση, στον συνάνθρωπο, σε αυτόν που αγαπάμε. Όλα συνθέτουν ένα χαρμάνι, το χαρμάνι της δικής μας ζωής, αναμεμιγμένο με αποστάγματα από τις δικές μας μοναδικές στιγμές, σαν αυτές που η Μαρία Αγιαννίδου θέλησε να μοιραστεί μαζί μας στο βιβλίο της. Στιγμές και αποστάγματα της δικής της ζωής, της δικής της προσωπικής αναζήτησης.
Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η Μαρία Αγιαννίδου γεννήθηκε στη Γερμανία. Ζει και εργάζεται στην περιοχή των Γιαννιτσών. Είναι απόφοιτος ΤΕΙ «Αισθητικής και Κοσμετολογίας» καθώς και ορισμένων άλλων ειδικοτήτων όπως αισθητικός βελονισμός, αντιστρές – αρωματοθεραπείας, βοηθός βρεφονηπιοκομίας, θεραπευτικής ποδολογίας. Για ένα διάστημα διετέλεσε καθηγήτρια σε ΙΕΚ ειδικότητας. Διακρίθηκε σε ποιητικούς διαγωνισμούς: Α’ Πανελλήνιο Βραβείο με το ποίημα «Άγγελος», Β’ Παγκόσμιο Βραβείο με το ποίημα «Ψάχνω», Α’ και Β’ Πανελλήνια Βραβεία με τα ποιήματα «Λυπήσου», «Ευτυχία», «Δάκρυ μου» κ.α.

Γεννήθηκε στην Πέλλα το 1990. Σπούδασε στη σχολή Βιοχημείας & Βιοτεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη Γενετική. Αγαπά το διάβασμα, το γράψιμο, τα βιβλία και ό, τι έχει να κάνει με τη λογοτεχνία, την ποίηση και την καλλιτεχνική έκφραση πάνω στο χαρτί. Από το δημοτικό ακόμη, έγραφε παραμύθια και ποιήματα, που παρέμειναν κλεισμένα στο συρτάρι της για πολλά χρόνια.
Η φλόγα που παρέμενε άσβηστη για τη συγγραφή, έγινε δυνατότερη μεγαλώνοντας όπου και αποφάσισε να λάβει μέρος στον ετήσιο διαγωνισμό στίχου του ωδείου Φουντούλη στο Βόλο το 2015. Τα τρία ποιήματα με τα οποία διαγωνίστηκε, έλαβαν τη δεύτερη και τρίτη θέση και αυτό αποτέλεσε μια μεγάλη ώθηση και να εκδώσει τη δική της συλλογή με τραγούδια και ποιήματα το 2017, με τη συνεργασία του εκδοτικού οίκου Οσελότος, υπό τον τίτλο «Απίστευτα κι απέραντα».
Το τραγούδι της «Πίσω στη ζωή» έχει μελοποιηθεί από τον συνθέτη Νίκο Μανδαράκη. Είναι τακτικό μέλος στο Σύλλογο Φίλων Βιβλίου νομού Πέλλας, μία ομάδα μέσα στην οποία αισθάνεται εκεί ακριβώς όπου ανήκει. Μαζί της, θα εξερευνείτε τα τελευταία νέα στο χώρο της λογοτεχνίας, θα γνωρίζετε δημιουργούς και καλλιτέχνες, θα παρευρισκόσαστε σε πολιτιστικά δρώμενα και θα ανακαλύπτετε τι υπέροχο έχει να προσφέρει ο μαγευτικός κόσμος της δημιουργικής έκφρασης.