Δύο γυναίκες σε ένα μπαρ – ή δύο εκδοχές της ίδιας γυναίκας; – αγγίζουν τις πληγές τους από τον έρωτα, καθεμιά με το δικό της τρόπο: η μία με τις λέξεις, η άλλη με τα τραγούδια.
Ένα γενναίο δημόσιο συναισθηματικό ξεγύμνωμα. Ένα ταξίδι στη μνήμη και η κατά μέτωπον σύγκρουση με το παρελθόν, αναζητώντας μια έξοδο προς το φως.
*****************************
Κείμενα-Μουσική-Τραγούδι: Μαρία Βούλγαρη (Maria Voulgari)
Λέξεις: Λίζυ Ξανθοπούλου
Σκηνοθετική επιμέλεια: Γιώργος Βουδικλάρης
Τεχνοχώρος Φάμπρικα
Μ.Αλεξάνδρου 125 & Ευρυμέδοντος
Κεραμεικός
Για 4 παραστάσεις
Κυριακή 13, 20, 27 Νοεμβρίου &
4 Δεκεμβρίου
Ώρα έναρξης: 20:00
Διάρκεια: 60΄
Γενική είσοδος: 7€
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
