Τόσο κοντά και τόσο μακριά.
Ένα χαρτί.
Ένα μολύβι.
Μία ψυχή.
Ένα άλλο μισό.
1994.
Τόσο κοντά και τόσο μακριά.
Σήμερα θα φάνταζε τρελά ουτοπικό. Άκρως ρομαντικό. Πέρα για πέρα παλιομοδίτικο. Κι όμως αυτό ο τρόπος έκφρασης και καταγραφής των συναισθημάτων συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας να συγκινεί κάθε γυναίκα.
Αυθεντικότητα.
Διαφάνεια.
Άνδρας.
Πομπός.
Εκείνος.
Johnny Cash.
Δέκτης.
Εκείνη.
June Carter.
Ένας από τους κορυφαίους μουσικούς της παγκόσμιας σκηνής, ο γοητευτικός Johnny Cash, κατάφερε να μείνει στην ιστορία για έναν ακόμη λόγο, πέραν της τεράστιας καλλιτεχνικής του καριέρας. Την ιδιαίτερη και μοναδική σχέση με τη σύζυγό του, June Carter, με την οποία υπήρξε παντρεμένος από το 1968 έως το θάνατό της το 2003.
Ο σπουδαίος μουσικός, που έφυγε από τη ζωή την ίδια χρονιά, μόλις 4 μήνες μετά τον θάνατό της, της είχε γράψει κάποτε μια ερωτική επιστολή με αφορμή τα γενέθλιά της.
Ιούνιος του 1994
Το συγκεκριμένο γράμμα είδε τα φώτα της δημοσιότητας μετά τον θάνατο του ζευγαριού και κέρδισε με ευκολία την πρώτη θέση σε μία παγκόσμια ψηφοφορία που συμμετείχαν ερωτικές επιστολές ανδρών από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας.
«Γεράσαμε και συνηθίσαμε ο ένας τον άλλον. Σκεφτόμαστε το ίδιο. Διαβάζουμε ο ένας το μυαλό του άλλου. Ξέρουμε τι θέλει ο άλλος χωρίς να ρωτήσει. Μερικές φορές, εκνευρίζουμε ο ένας τον άλλον. Και ίσως μερικές φορές, παίρνουμε ο ένας τον άλλον ως δεδομένο.
Αλλά κάθε τόσο, όπως σήμερα, το σκέφτομαι και συνειδητοποιώ, πόσο τυχερός είμαι, που μοιράζομαι τη ζωή μου με τη σπουδαιότερη γυναίκα, που γνώρισα ποτέ. Ακόμη και τώρα, με γοητεύεις και με εμπνέεις. Με επηρεάζεις προς το καλύτερο. Είσαι το αντικείμενο του πόθου μου. Ο απολύτως νούμερο ένα λόγος της ύπαρξής μου. Σε αγαπώ πάρα πολύ.
Χρόνια πολλά πριγκίπισσα…
John»
Η Κατερίνα Καραβαγγέλη γεννήθηκε το Καλοκαίρι του 1990 στη Δράμα. Αεικίνητη και ανήσυχο πνεύμα από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Από μικρή ηλικία την γοήτευε η κίνηση και η μυθολογία. Έψαχνε να βρει τον εαυτό της κάπου ανάμεσα στις αρχετυπικές μορφές των μύθων και τα βήματα του χορού. Ασχολήθηκε με διάφορα είδη χορού από κλασσικό μπαλέτο μέχρι φλαμένκο και σπούδασε στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Τελικά, την κέρδισε η κίνηση και έγινε δασκάλα γιόγκα.
Παραδίδει μαθήματα Prana Vinyasa Flow και αφηγείται με το δικό της τρόπο ιστορίες, συνδυάζοντάς τες με την παιδική γιόγκα, τη μουσικοκινητική και άλλες μορφές τέχνης.
Αγαπά… Τα βιβλία, τα παιδιά, τη μουσική και τις πανταχού πηγές φωτός.
Εμπνέεται… Από τα παιδικά βιβλία και τον έρωτα.
Απολαμβάνει… Να τρώει στο πάτωμα και να κάνει βραδινές βόλτες υπό το φως της Σελήνης.
Δεν μπορεί να αντισταθεί… Σε ένα κομμάτι πίτσα και στα πατατάκια.
Γοητεύεται… Από την αυθεντικότητα των ανθρώπων και την αρμονία των λέξεων.
Οραματίζεται… Έναν κόσμο όπου ο καθένας θα κινείται στο δικό του ρυθμικό παλμό, θα ανασαίνει ελεύθερα και θα τραγουδάει την προσωπική του μελωδία, όπου και όπως την έχει αυτός ονειρευτεί.
Οτιδήποτε αποπνέει αέρα τέχνης και αγάπης.
Οτιδήποτε στο χωροχρόνο ερωτικό.
Οτιδήποτε από έρωτα για έρωτα.
Ένα ποίημα.
Ένα απόσπασμα λογοτεχνικό.
Ένα χωρίο θεατρικό.
Ένα τραγούδι.
Μία κριτική.
Μία ταινία.
Μία φωτογραφία.
‖Lettere d’amore‖
Η στήλη της στο περιοδικό Ologramma.
