Η Γουάντα κέρδισε τον καιρό!
Μεγάλη επιτυχία η ανοιχτή προβολή του φιλμ Ένα ψάρι που το έλεγαν Γουάντα #summertiff
Μια αξέχαστη κινηματογραφική εμπειρία κάτω από τον καθαρό ουρανό μοιράστηκαν οι θεατές που βρέθηκαν χθες το βράδυ στην ανοιχτή καλοκαιρινή προβολή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το καλό σινεμά κέρδισε τον καιρό και η πρώτη προβλήτα του λιμανιού της πόλης πλημμύρισε από σινεφίλ που απόλαυσαν την ξεκαρδιστική κωμωδία Ένα ψάρι που το έλεγαν Γουάντα του Τσαρλς Κράιτον.
Το αγαπημένο φιλμ με το ανεπανάληπτο καστ των Τζέιμι Λι Κέρτις, Κέβιν Κλάιν και Τζον Κλιζ, χάρισε στο κοινό άφθονο γέλιο, με ιδανικό σκηνικό τη μοναδική θέα στον Θερμαϊκό κόλπο και με δροσερή παρέα τη μπίρα Fischer.
Η δράση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης, με τη χορηγία της Fischer και με την υποστήριξη του Δήμου Καλαμαριάς, του Δήμου Νεάπολης-Συκέων και της εταιρείας catering Σαμιωτάκης. Μέγας Χορηγός: COSMOTE TV.
Πρόκειται για άλλη μια δωρεάν ανοιχτή προβολή που διοργάνωσε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, έπειτα από το All that Jazz επίσης στο Λιμάνι και το Φρανκενστάιν Τζούνιορ στο Δήμο Παύλου Μελά πέρυσι, καθώς και το Chinatown, επίσης στο Λιμάνι (2016), το οποίο παρακολούθησαν περισσότεροι από 2.500 θεατές.
Σε συνεργασία με:
Xορηγός:
Με την υποστήριξη:
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Κατέχει πιστοποίηση στο σύστημα γραφής Braille και παρακολουθεί σεμινάρια στον τομέα της Συμβουλευτικής Ψυχικής Υγείας.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία και το ραδιόφωνο. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τους περίπατους, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του ελληνικού καφέ από την κούπα της μαμάς της.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την πηγαία ευγένεια, τις ευχές, τις πράξεις που έχουν ένα τεκμήριο αγάπης μέσα τους, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό, τα βλέμματα που δεν έχουν ανάγκη από φίλτρα φωτογραφικά για να δείξουν την λάμψη τους.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
