Μέσα από την πολιτισμική εξέλιξη εντάσσεται και η πρόοδος στις τέχνες. Δεν έχει σημασία ποια τέχνη επηρεάζει την άλλη. Ο κινηματογράφος είναι ένα μέσο ικανό, ώστε να διαφοροποιήσει την άποψη του θεατή είτε θετικά είτε αρνητικά. Δίνοντας εμπλουτισμό των γνώσεων σε ότι έχει να κάνει με τις τέχνες που παράγουν οπτικά ερεθίσματα στον άνθρωπο. Εξάλλου ο κινηματογράφος είναι μια αφήγηση μέσω της πολυδιάστατης καταγραφής γεγονότων, σε εικόνα.
Κατά κάποιο τρόπο, αυτά τα ερεθίσματα, μπορεί να προκαλούν τους ανθρώπους να ανακάμψουν. Είναι μια τέχνη που μας ενώνει, μας κοινωνικοποιεί, κάτι το οποίο το έχουμε ανάγκη. Είναι τόσο ψυχαγωγική, όσο και ψυχοβοηθητική.
Η θαυμαστική θεώρηση είναι η ακριβώς αντίθετη ψυχολογική διαδικασία. Δεν προβάλλουμε εμείς τον εαυτό μας πάνω στο Άλλο αλλά αφήνουμε το Άλλο να «μπει μέσα μας» και να μας κατακυριεύσει. Θαυμασμός είναι η κατάσταση που δημιουργείται μέσα μας όταν παρευρισκόμαστε σ’ ένα θαύμα, ή σε κάτι που το θεωρούμε θαύμα, ή σε κάτι που θα μπορούσε να είναι και θαύμα.(1)
Η τέχνη, άλλωστε, είναι ούτως ή άλλως μια διαδικασία μορφοποίησης συναισθημάτων και ιδεών απ’τη μεριά του καλλιτέχνη.(2)
Πολλές φορές οδηγεί σε μια ουσιαστικότερη εμβάθυνση
ο τρόπος με τον οποίο κάθε άτομο αντιλαμβάνεται την τέχνη επισημαίνοντας από τις πτυχές της ζωής του. Αποκαλύπτει πως οι άνθρωποι νομίζουν ή θέλουν να νομίζουν πώς σκέφτονται. Είναι μια διαρκής αναζήτηση, που ακονίζει την κριτική σκέψη και δημιουργεί προβληματισμούς, ερωτήματα διεγείροντας τις ανησυχίες.
“Τι άλλο είναι η Τέχνη από ένας τρόπος για να βλέπεις τα πράγματα;”
Σωλ Μπέλοου, 1914-2005, Καναδοαμερικανός συγγραφέας, Νόμπελ 1976
Πηγή:
(1)(2) Στοιχειώδης αισθητική Ραφαηλίδης Βασίλης
Είμαι η Βιβή Δασκαλοπούλου και ζω στην Αθήνα. Το ταξίδι μου στον κόσμο της φωτογραφίας ξεκίνησε από πολύ νωρίς, έκτοτε φωτογραφίζω συστηματικά και έχω πολλά να μάθω ακόμα. Άλλωστε το πού μπορεί να φτάσει ο καθένας ο χρόνος μόνο το καθορίζει. Μου αρέσει να δοκιμάζω χωρίς να κατατάσσω τον εαυτό μου σε μία κατηγορία προς το παρόν και χωρίς να βάζω ”ετικέτες”.
Η φωτογραφία είναι δημιουργία, ένωση πολλών στοιχείων, είναι πάθος, είναι ένα απέραντο ταξίδι γεμάτο εκπλήξεις….. Για τον καθέναν από εμάς, η φωτογραφία σημαίνει κάτι το διαφορετικό.
Αλληλεπιδρά με τις άλλες τέχνες, επηρεάζεται, μπορεί να συγκινήσει και το βασικότερο να ενεργοποιήσει διάφορα συναισθήματα.
Όσο για μένα η σχέση μου με τη φωτογραφία λειτούργησε σαν προσωπικός τρόπος έκφρασης και διαφυγής από την πραγματικότητα, σαν ξύπνημα των αισθήσεων, των συναισθημάτων, των σκέψεων και σαν δυνατότητα μετάδοσης ιδεών.
