21ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ [1-10/3/2019]
Έναρξη με ένα θρυλικό love story
Marianne & Leonard: Words of Love
All photos are copyrighted and may be used by press only for the purpose of news or editorial coverage of Sundance Institute programs. Photos must be accompanied by a credit to the photographer and/or ‘Courtesy of Sundance Institute.’ Unauthorized use, alteration, reproduction or sale of logos and/or photos is strictly prohibited.
Ο έρωτας του Λέοναρντ Κοέν με την μούσα του Μαριάν Ιλέν, έγραψε ιστορία, γέννησε τραγούδια και τους ένωσε με μια σχέση ζωής. Το ντοκιμαντέρ του Νικ Μπρούμφιλντ Marianne & Leonard: Words of Love που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Σάντανς μόλις πριν λίγες ώρες και συμπαρέσυρε το κοινό στην ερωτική τους ιστορία, θα ανοίξει το 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης την Παρασκευή 1 Μαρτίου στο Ολύμπιον.
Ένα ταξίδι έμπνευσης που ξεκινά την δεκαετία του ’60 από την Ύδρα όπου έζησαν μαζί για δέκα χρόνια και μένει αθάνατο μέσα τα τραγούδια, όπως το So Long Marianne και το Bird on the Wire που έγραψε για εκείνη. Η κοινή ζωή του αγαπημένου καναδού μουσικού και της νορβηγίδας μούσας του, έντυσε και το οπισθόφυλλο του άλμπουμ Songs from a Room: Μια φωτογραφία με την Μαριάν τυλιγμένη με λευκή πετσέτα να ποζάρει χαμογελαστή από το μικρό τους γραφείο.
Οι πορείες τους διαχωρίστηκαν για τα επόμενα χρόνια, όμως η βαθιά τους αγάπη δεν χάθηκε ποτέ. Όταν εκείνη αρρώστησε το 2016, ο Κοέν την αποχαιρέτησε, με τον δικό του(ς) τρόπο. Της εξομολογήθηκε πως την αγάπησε για την ομορφιά και την σοφία της και τη διαβεβαίωσε ότι σύντομα θα βρεθεί κοντά της. Ο ίδιος πέθανε 4 μήνες αργότερα.
Ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης Νικ Μπρούμφιλντ έχει προσκληθεί από το Φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσει μια ιστορία που νιώθει πολύ προσωπική. Άλλωστε έτρεφε για τη Μαριάν Ιλέν βαθιά αγάπη ο ίδιος. Την γνώριζε από το 1968 όταν βρέθηκε στην Ύδρα ως νεαρός φωτογράφος. Έγινε φίλος της, αλλά και εραστής της. Μοιάζει μοιραίο να κάνει τώρα αυτό το ντοκιμαντέρ για την πρώτη του αγάπη.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Κατέχει πιστοποίηση στο σύστημα γραφής Braille και παρακολουθεί σεμινάρια στον τομέα της Συμβουλευτικής Ψυχικής Υγείας.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία και το ραδιόφωνο. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τους περίπατους, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του ελληνικού καφέ από την κούπα της μαμάς της.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την πηγαία ευγένεια, τις ευχές, τις πράξεις που έχουν ένα τεκμήριο αγάπης μέσα τους, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό, τα βλέμματα που δεν έχουν ανάγκη από φίλτρα φωτογραφικά για να δείξουν την λάμψη τους.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
