ΙΙ
Μύθι Μύθι Παραμύθι
Πινόκιο και Κάστανο
Γράφει η Μαρία Πανούτσου
https://ologramma.art/pinokio-kai-kastano/
Β΄ μέρος
Ο άνδρας με τα λευκά χέρια.
Περπατούσαν στο δάσος, ανάμεσα σε δέντρα και μάζευαν λουλούδια. Άλλα ήταν γνώριμα, αγαπημένα, και άλλα τόσο παράξενα, που τα έβλεπαν για πρώτη φορά. Με το ένα χέρι τα κρατούσαν σφιχτά στην αγκαλιά τους, και με το άλλο συνέχιζαν να μαζεύουν.
Ώσπου κάποια στιγμή, κουράστηκαν. Ξάπλωσαν κάτω από τη σκιά ενός μεγάλου δέντρου, τα δυο αγαπημένα αδελφάκια, και εκεί τους πήρε ο ύπνος.
Όταν άνοιξαν τα μάτια τους, είδαν έναν άνδρα να τους κοιτάζει. Ήταν καθισμένος κοντά σε έναν κορμό, και τους χαμογελούσε ζεστά. Είχε μάτια βαθιά και ήρεμα, χαμόγελο γλυκό, μα το πιο παράξενο απ’ όλα ήταν τα χέρια του, λευκά σαν το χιόνι, με λεπτά και μακριά δάχτυλα. Τόσο όμορφα, που τα παιδιά δεν είχαν ξαναδεί ποτέ παρόμοια.
Τα παιδιά χάρηκαν που είχαν παρέα και τον ρώτησαν ποιος είναι και τι γύρευε στο δάσος.
Εκείνος σήκωσε το κεφάλι ψηλά έμεινε για λίγο σιωπηλός και μετά άρχισε να περπατά αργά. Τα παιδιά ρωτώντας το ένα και το άλλο, τον ακολουθούσαν, εκείνος γύριζε πότε πότε και τους χαμογελούσε κι έτσι περπατούσαν μαζί μια χαρούμενη παράξενη συντροφιά.
Το δάσος τους φαινόταν πιο όμορφο από ποτέ και η μυρωδιά του, έσπαγε τα ρουθούνια τους. Τον ρωτούσαν κάθε λίγο γιατί δεν μιλά και πού πάνε, τι ήθελε να τους δείξει. Περίεργο και όμως τον εμπιστευόταν.
Στο σπίτι τους οι γονείς τους είδαν τον ήλιο να δύει και τα παιδιά να μην έχουν έρθει ακόμη και τράβηξαν προς το δάσος να τα ανταμώσουν. Όμως σκοτείνιαζε σιγά σιγά και τα παιδιά δεν φαίνονταν εκεί γύρω και όλο βράδιαζε και οι γονείς αποφάσισαν να πάνε πιο πέρα για να τα συναντήσουν και να περάσουν τις ώρες της νύχτας, με τα παιδιά μαζί, στο αγαπημένο τους δάσος.
Δεν ανησύχησαν καθόλου αντίθετα να είπαν να κάνουν κάτι διαφορετικό σήμερα να το θυμούνται όταν περάσουν τα χρόνια και έτσι χάθηκαν και αυτοί βαδίζοντας μέσα στο δάσος.
Οι γονείς και τα παιδιά αγαπούσαν το δάσος το θεωρούσαν δάσκαλό τους. Ένοιωθαν τα πουλιά και τα ζώα του δάσους φίλους. Εκεί κατάλαβαν για πρώτη φορά τις εναλλαγές στον ρυθμό, στα χρώματα, στις τόσες γεύσεις, στους ήχους, στα μεγέθη.
Τους άρεσε και η μέρα και η νύχτα με τον ήλιο και το φεγγάρι και πιο πολύ από όλες τις εποχές λάτρευαν την άνοιξη.
Και ήταν άνοιξη η βραδιά εκείνη που γονείς και παιδιά μαγεμένοι από την ομορφιά του δάσους λες και κάποιος -ή κάτι- τους οδηγούσε, ξεθάρρεψαν, αισθάνθηκαν ένα με το δάσος και προχώρησαν σε μέρη που ποτέ πριν δεν είχαν – δεν είχαν -φανταστεί ότι θα φτάσουν.
Συνεχίζεται
Τι έγινα τα παιδιά και οι γονείς;
Τι έγινε στο σπίτι τους;
Τι έγινε στο χωριό;
Τα παραμύθια της Μαρίας
Συλλογή
© all rights reserved
Η Μαρία Πανούτσου γεννήθηκε στην Αθήνα και υπηρετεί το θέατρο και την ποίηση από το 1979. Σπούδασε μουσική, χορό, θέατρο, ζωγραφική και φωτογραφία στην Ελλάδα, Αγγλία, Πολωνία. Έχει ταξιδεύσει για σπουδές και για συμμετοχή σε Διεθνή Φεστιβάλ θεάτρου, με το Θέατρο Τομή, στην Αγγλία, Σκωτία, Ρουμανία, Γεωργία, Γερμανία, Γαλλία, Πολωνία, Ιταλία, Κύπρο. Έζησε στην παιδική της ηλικία στο Ιράκ, στην Κύπρο και στο Λίβανο. Ξεκίνησε πολύ μικρή το χορό και το θέατρο και με την πρώτη της σκηνοθετική δουλειά βραβεύτηκε με πέντε βραβεία στο Φεστιβάλ Ιθάκης. Σκηνοθεσίας, καλύτερης παράστασης, καλύτερης παρουσίασης νεοελληνικού έργου, βραβείο γυναικείου ρόλου και έπαινος ανδρικού.
Τώρα ζει, εργάζεται και μοιράζεται την ζωή της μεταξύ Αθήνας, Κέας και Λονδίνου. Είναι απόφοιτος του Έκτου Γυμνασίου Θηλαίων. Διπλωματούχος της Σχολής Κλασσικού χορού Ε. Ζουρούδη. Διπλωματούχος της Επαγγελματικής σχολής Θεάτρου Αθηνών Έχει σπουδάσει στο GROTOWSKI LABORATORIUM στο Βρότσλαβ της Πολωνίας. Τελειόφοιτος του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Σπούδασε στο Open University of London Humanities – Ανθρωπιστικές σπουδές, και συμπλήρωσε την μελέτη της για την Αρχαία Ελληνική Τραγωδία με την παρακολούθηση: Αθηναϊκή Δημοκρατία, 5ος αιώνας, στο Open University of London.
Παράλληλα με το θέατρο και την τέχνη η Μαρία Πανούτσου έχει εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές, «ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ», «SALUADER» και «ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ή ΟΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣΑΝΔΡΑ ΑΠΟ ΤΟ CITY» που έχουν εξαντληθεί και ετοιμάζει την έκδοση της νέας ποιητικής συλλογής με τίτλο «Η ΠΟΛΗ».
Μελέτησε Ζωγραφική και Αγιογραφία με τον ζωγράφο Δ. Πάλμα, και Κεραμική με τον γλύπτη Ν. Σκλαβενίτη. Ζωγραφίζει από το 1982 και χρησιμοποιεί ποικίλα υλικά για τον σκοπό αυτόν. Δουλεύει τον πηλό κατασκευάζοντας έργα αποκλειστικά με το χέρι και όχι με τον τροχό. Με την Φωτογραφία και τις αρχές της κινηματογραφικής τέχνης, ασχολήθηκε την περίοδο 1980-90 όπου έγινε δεκτή και στο International Film school of London.
Επίσης στο θέατρο παρουσιάζει θεατρικές παραγωγές όταν έχει να πει κάτι που την απασχολεί πολύ. Μελετά το ανέβασμα έργου του Σταμάτη Πολενάκη και του κύπριου ποιητή, Ανδρέα Τιμοθέου… Τελευταία θεατρική δουλειά της, 2015 με την παράσταση «Άσπρο Φως Ιστορίες έρωτα και αναρχίας» στο θέατρο Ειλισσός.
