59o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Η περίοδος τη αναμονής φτάνει στο τέλος της. Είναι δύσκολο πλέον να μην προσέξει κανείς τις λευκές αφίσες με τα συμπλέγματα φιλμ που βρίσκονται κολλημένες παντού στην πόλη, καθώς η προπώληση για το 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ξεκινάει και οι πρώτες ουρές παθιασμένων σινεφίλ αρχίζουν να σχηματίζονται στα πωλητήρια αναζητώντας τα πολυπόθητα εισιτήριά τους.
Πριν αυτού όμως προηγείται το τελετουργικό της επιλογής των ταινιών, ιερό και απαράβατο για κάθε σινεφίλ. Πέρα από τις ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού, ο έμπειρος θεατής γνωρίζει πως τα πραγματικά διαμάντια του Φεστιβάλ κρύβονται συχνά στις πιο άγνωστες πτυχές του πυκνογραμμένου προγράμματος. Στο ίδιο πνεύμα, το Ολόγραμμα επιχειρεί μια παρουσίαση των ταινιών που αξίζει να δει κανείς, έστω κι αν δε βρίσκονται στα πρωτοσέλιδα της διοργάνωσης.
Από τις ταινίες εκτός συναγωνισμού:
Η «Επινοημένη Γη» (A Land Imagined) του Γεό Σιου Χουά παρουσιάζει το βιομηχανικό τοπίο της σύγχρονης Σιγκαπούρης μέσα από τα μάτια ενός άγρυπνου ντετέκτιβ, απεσταλμένου να διερευνήσει την εξαφάνιση ενός Κινέζου εργάτη. Τι ήταν αυτό που κρατούσε ξύπνιο το βράδυ τον εργάτη Γουάνγκ και τον έστειλε σε μια αναζήτηση συντροφιάς; Μια ιστορία μυστηρίου και η φιλοσοφική σκιαγράφηση μιας χώρας που αναπτύσσεται υπερβολικά γρήγορα.
Το «Too Late To Die Young» της Ντομίνγκα Σοτομαγιόρ επικεντρώνεται στη ζωή μιας μικρής ομάδας απομονωμένων κατοίκων στη Χιλή του 1990 και συγκεκριμένα σε τρεις εφήβους, στο μεταίχμιο της ενήλικης ζωής, που κλίνονται να καθορίσουν το μέλλον τους στη χώρα που μόλις βγαίνει από τη δικτατορία του Πινοσέτ. Οι παραγωγοί του «Call Me By Your Name» συνυπογράφουν ένα coming-of-age story, εμπνευσμένο από την παιδική ηλικία της ίδιας της σκηνοθέτιδας.
Από το τμήμα Ανοιχτοί Ορίζοντες:
Στο «José», ο σκηνοθέτης Λι Τσενγκ υφαίνει μια ιστορία αγάπης στη Γουατεμάλα της βίας και της φτώχειας, ακολουθώντας τον Χοσέ στον καθημερινό του μόχθο για να συντηρήσει τον ίδιο και τη μητέρα του και στις ερωτικές του συναναστροφές με αγόρια της πόλης. Έχοντας αποσπάσει το βραβείο «Queer Lion» στο Φεστιβάλ των Καννών, η ταινία εμφανίζεται ως ένα πορτραίτο ευαισθησίας σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον.
Διαδραματιζόμενη στις Φιλιππίνες, η «Αγχωμένη Μετάφραση» (Nervous Translation) της Σιρίν Σενό μεγεθύνει τις λεπτομέρειες που συνιστούν την πραγματικότητα ενός εσωστρεφούς οχτάχρονου κοριτσιού, μέσα από τα δικά της μάτια και τη δική της περιορισμένη αντίληψη για τον ενήλικο κόσμο. Η ψυχρή στάση της μητέρας της και η απουσία του πατέρα, από τον οποίο η μικρή έχει μόνο ηχητικές κασέτες που ο ίδιος στέλνει από το εξωτερικό, οδηγούν την πρωταγωνίστρια στη διαμόρφωση ενός προσωπικού μικρόκοσμου, βασισμένου σε ηχητικά και οπτικά αισθητήρια, όπως οι σαπουνόπερες που βλέπει με τη γιαγιά της. Μια ταινία χαμηλών τόνων για την ιδιαιτερότητα της παιδικής αθωότητας.
Από το τμήμα Film Forward:
Η ιταλίδα καλλτέχνις Φραντσέσκα Φίνι εμπνέεται από τη ζωή της αμερικανίδας ποιήτριας Είμι Λόουελ και δημιουργεί το «Ιπποποιήτρια», ένα πειραματικό animation για την ποιήση και τη γυναίκα, γεμάτο πλούσιες σουρεαλιστικές εικόνες.
Το «The Green Fog» των Guy Maddin, Evan Johnson και Galen Johnson αποτελεί μια εκ νέου απόδοση του «Δεσμώτη του Ιλίγγου». Οι δημιουργοί ανακατασκευάζουν το έργο του Χίτσκοκ χρησιμοποιώντας θραύσματα παλιών ταινιών και αρχειακού υλικού, σε ένα φιλμ-κολάζ που λειτουργεί παράλληλα ως ύμνος στην πόλη του Σαν Φρανσίσκο.
Από τις μεταμεσονύχτιες προβολές του Round Midnight:
Το «Εγχειρίδιο Αναγνώρισης του Κακού» είναι μια φιλόδοξη προσπάθεια οκτώ νέων σκηνοθετών τρόμου από την Αμερική και την Ευρώπη να δημιουργήσουν μια σύνθεση από αυτοτελείς ιστορίες τρόμου, οι οποίες ενώνονται σε μια δίωρη ανθολογία. Μια προβλεπόμενα ευχάριστη κινηματογραφική εμπειρία για τους λάτρεις του είδους.
Οι Ραχί Ανίλ Μπάρβε και Αντές Πρασάντ σκηνοθετούν το «Tumbbad», μια περιπέτεια τρόμου με μπολυγουντιανά στοιχεία. Σε ένα χωριό της Ινδίας του 19ου αιώνα, ο Βιναγιάκ, νόθος γιος του άρχοντα του χωριού έχει εμμονή μ’ έναν μυθικό, πανάρχαιο θησαυρό, η οποία θα τον οδηγήσει σε μια μανιώδη και παραληρηματική αναζήτηση για να τον ανακαλύψει.
Από το τμήμα Ματιές στα Βαλκάνια:
Το «Άγα» του βούλγαρου σκηνοθέτη Μίλκο Λάζαροφ λαμβάνει χώρα στις παγωμένες εκτάσεις της βορειοανατολικής Σιβηρίας και ακολουθεί τον ηλικιωμένο Νανούκ σε ένα ταξίδι μακριά από την καλύβα του στην κατάλευκη απομόνωση, όπου ζούσε με τη γυναίκα του, Σέντνα, όταν η τελευταία αρρωσταίνει. Στόχος του είναι να βρει την κόρη τους, η οποία έχει εγκαταλείψει εδώ και καιρό τον τρόπο ζωής τους. Η ταινία έριξε την αυλαία του φετινού Φεστιβάλ του Βερολίνου.
Η επιστροφή της Σάνια, πρώην εργαζόμενης σε επιβατηγό πλοίο, στη γενέτειρά της στο Μαυροβούνιο αποτελεί την αφετηρία του «Έχεις τη νύχτα», του Ίβαν Σάλατιτς. Μια ταινία διαδραματιζόμενη σε ένα πλέον έρημο τόπο, όπου οι καλύτερες εποχές έχουν περάσει.
Του Στάθη Καζαντζίδη.
