Η ΑΠΕΙΛΗ
της Άρτεμης Μουστακλίδου
Από τη Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη
ΚΑΤΩ ΣΚΗΝΗ
Ή, όταν ο φασισμός κρύβεται σε ένα πακέτο γαριδάκια
της Άρτεμης Μουστακλίδου
Α’ Κρατικό Βραβείο Θεατρικού έργου για νέους συγγραφείς – ΥΠΠΟ 2013
Σκηνοθεσία: Γιάννης Λεοντάρης
Το Από Μηχανής Θέατρο παρουσιάζει από τις 24 Σεπτεμβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη τη βραβευμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού με το «Α’ Κρατικό Βραβείο Θεατρικού έργου για νέους συγγραφείς» παράδοξη κωμωδία «Η Απειλή» της Άρτεμης Μουστακλίδου σε σκηνοθεσία του Γιάννη Λεοντάρη.
Η παράσταση ξεκίνησε την επιτυχημένη της πορεία το Μάρτιο του 2017 ως παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης και ταξίδεψε σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Τον Ιούλιο του 2018 παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ AVIGNON OFF για 23 παραστάσεις.
«Το ξέρεις ότι αν φάω έναν απ’ αυτούς τους νόμιμους τρώω όσα χρόνια θα έτρωγα αν σκότωνα εσένα;»
Ένα ζευγάρι μικροαστών ζει σ’ ένα ασφυκτικό διαμέρισμα βλέποντας ασταμάτητα τηλεόραση και κρυφακούγοντας τους γείτονες. Όταν διαπιστώσουν ότι οι νέοι τους γείτονες είναι αλλοδαποί μετανάστες, γίνονται έξαλλοι. Αρχίζουν να οπλοφορούν και να σχεδιάζουν τη φυσική εξόντωσή τους. Η απειλή είναι οι ήχοι των άλλων και το ζευγάρι μετατρέπεται σε γελοίους και θλιβερούς υπερασπιστές ενός ανύπαρκτου οχυρού. Όταν, ωστόσο, οι θλιβεροί άνθρωποι οπλοφορούν, γίνονται εξαιρετικά επικίνδυνοι.
- Στην παράσταση το διαμέρισμα της Απειλής τοποθετείται στο κέντρο μιας δυσ-τοπίας: ένα καθιστικό, περικυκλωμένο από μια αφιλόξενη παραλία. Ωστόσο, το αληθινό ναυάγιο συντελείται μέσα στο διαμέρισμα. Το κωμικό εναλλάσσεται με την υπερβολή του ωμού ρεαλισμού κοιτάζοντας με το μικροσκόπιο τον φασισμό που μπορεί να κρύβεται μέσα σε ένα ζευγάρι παντόφλες ή σε ένα πακέτο πατατάκια.
Ο Δήμος Μυτιλήνης παραχώρησε ειδικά για τις ανάγκες αυτής της παράστασης εκατόν ογδόντα σωσίβια που έφεραν μαζί τους πρόσφυγες από τη Συρία, οι οποίοι πέρασαν τη θάλασσα για να σωθούν. Τα σωσίβια αυτά, ένα τεκμήριο της οδύνης του εξόριστου σώματος του «ξένου», μετατρέπονται σε τοίχους του διαμερίσματος του ζευγαριού.
Trailer παράστασης: https://www.youtube.com/watch?v=SPjV9JLW1-U
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία – ηχητικός σχεδιασμός: Γιάννης Λεοντάρης
Σκηνικά – κοστούμια: Άση Δημητρουλοπούλου
Φωτισμοί: Άγγελος Γουναράς
Βοηθός φωτιστή: Κατερίνα Σακκουλά
Φωτογραφίες – Trailer: Σάκης Αναστασόπουλος
ΠΑΙΖΟΥΝ:
Αιμιλία Βάλβη, Παναγιώτης Παπαϊωάννου
ΚΑΤΩ ΣΚΗΝΗ
ΠΡΕΜΙΕΡΑ: Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη
Από τη Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου μέχρι την Τρίτη 16 Οκτωβρίου στις 21:00
Από τη Δευτέρα 22 Οκτωβρίου στις 18:30
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ :
Κανονικό: 13 €
Άνω των 65/Φοιτητικό/Ανέργων/ΑμεΑ : 10€
Aτέλεια: 5€
Διάρκεια: 75 λεπτά
Υπεύθυνος Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων: Αντώνης Κοκολάκης
Εmail: kokolakispr@yahoo.gr και kokolakispr@gmail.com
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Κατέχει πιστοποίηση στο σύστημα γραφής Braille και παρακολουθεί σεμινάρια στον τομέα της Συμβουλευτικής Ψυχικής Υγείας.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία και το ραδιόφωνο. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τους περίπατους, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του ελληνικού καφέ από την κούπα της μαμάς της.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την πηγαία ευγένεια, τις ευχές, τις πράξεις που έχουν ένα τεκμήριο αγάπης μέσα τους, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό, τα βλέμματα που δεν έχουν ανάγκη από φίλτρα φωτογραφικά για να δείξουν την λάμψη τους.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
