Δημήτρης Μαραμής
Νάματα και Ιάματα
Συμφωνικές Ωδές για την Ίαση
για σοπράνο, χορωδία και συμφωνική ορχήστρα
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων
«Ιπποκράτης – Η Αέναη Επιστροφή»
Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2022, Λάρισα
(Μύλος του Παππά – ώρα 20:00 – ελεύθερη είσοδος)
Συμμετέχουν:
η σοπράνο Μυρσίνη Μαργαρίτη,
η γυναικεία χορωδία InDONNAtiόn
η Συμφωνική Ορχήστρα Λάρισας
διεύθυνση Χρήστος & Δημήτρης Κτιστάκης.
Ένα νέο μελωδικό έργο έρχεται να καταθέσει ο συνθέτης Δημήτρης Μαραμής, τα Νάματα και Ιάματα (Συμφωνικές Ωδές για την Ίαση) για σοπράνο, γυναικεία χορωδία και συμφωνική ορχήστρα, ανάθεση του Δήμου Λαρισαίων – Αντιδημαρχίας Πολιτισμού & Επιστημών του Δήμου Λαρισαίων.
Το νέο έργο θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά το Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2022 στη Λάρισα (στον αύλειο χώρο του Μύλου του Παππά), στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Ιπποκράτης – Η Αέναη Επιστροφή» με τη συμμετοχή της καταξιωμένης σοπράνο Μυρσίνης Μαργαρίτη, της βραβευμένης γυναικείας χορωδίας InDONNAtiόn, της Συμφωνικής Ορχήστρας Λάρισας υπό τη διεύθυνση των σημαντικών μαέστρων Χρήστου και Δημήτρη Κτιστάκη.
Στον στόχο να καθιερωθεί η Λάρισα ως Ιπποκρατική Πόλη ο Δήμος Λαρισαίων και η Αντιδημαρχία Πολιτισμού & Επιστημών, διοργανώνουν για 6η συνεχή χρονιά, τη δράση «Ιπποκράτης – Η Αέναη Επιστροφή», με τη στήριξη της Περιφέρειας Θεσσαλίας, του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, του Συλλόγου “Ο Ιπποκράτης στη Λάρισα”, του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας, του Παγκόσμιου Ιπποκράτειου Ινστιτούτου Ιατρών και του Διεθνούς Ιδρύματος της Κω.
Ο συνθέτης Δημήτρης Μαραμής έχει διαγράψει μια σημαντική πορεία και έχει γνωρίσει πολλές καλλιτεχνικές επιτυχίες με τα μεγάλης έκτασης μουσικοθεατρικά του έργα: Ερωτόκριτος (ανάθεση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, 2017), Στοιχειωμένοι (ανάθεση του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, 2019), Καπετάν Μιχάλης (ανάθεση της Περιφέρειας Κρήτης / ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης, 2021), καθώς και το λαϊκό ορατόριο Παλιγγενεσία, με το οποίο εκπροσωπήθηκε η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας στον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.
Το έργο Νάματα και Ιάματα (Συμφωνικές Ωδές για την Ίαση) είναι ένας ύμνος στην υγεία, στη θεραπεία και στην ιατρική, πιο επίκαιρο από κάθε άλλη φορά έπειτα από την πανδημία που συντάραξε και συνταράζει ολόκληρη την υφήλιο τα τελευταία χρόνια. Βασίζεται σε σημαντικά κείμενα της αρχαιότητας, όπως οι Ορφικοί Ύμνοι, ο Φιλοκτήτης του Σοφοκλή και οι Αφορισμοί του Ιπποκράτη, που μελοποιούνται στην πρωτότυπη μορφή τους στην αρχαία ελληνική γλώσσα. Τρυφερό και μυσταγωγικό μαζί, παρουσιάζει το επίπονο ταξίδι από το σκοτάδι στο φως, από τη νόσο στη θεραπεία, από τον πόνο στην ίαση, υμνώντας την απόλυτη αναγκαιότητα της υγείας για τον άνθρωπο.
Ένα μουσικό έργο το οποίο έρχεται αντιμέτωπο με τα σκοτεινά βιώματα και τον φόβο της πανδημίας που στοίχειωσε την ανθρωπότητα τα τελευταία χρόνια, αλλά και με τις απρόβλεπτες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και της καταστροφής του περιβάλλοντος. Μια προσευχή στη θεϊκή υπόσταση της υγείας, της θεραπείας και της επιστήμης της ιατρικής, έτσι όπως αποδίδεται από τον αρχαίο ελληνικό λόγο που μελοποιεί ο συνθέτης.
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης
Εmail: kokolakispr@yahoo.gr και kokolakispr@gmail.com
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Κατέχει πιστοποίηση στο σύστημα γραφής Braille και παρακολουθεί σεμινάρια στον τομέα της Συμβουλευτικής Ψυχικής Υγείας.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία και το ραδιόφωνο. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τους περίπατους, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του ελληνικού καφέ από την κούπα της μαμάς της.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την πηγαία ευγένεια, τις ευχές, τις πράξεις που έχουν ένα τεκμήριο αγάπης μέσα τους, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό, τα βλέμματα που δεν έχουν ανάγκη από φίλτρα φωτογραφικά για να δείξουν την λάμψη τους.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
