14η Καλλιτεχνική Περίοδος 2018-2019

Χώρα αναφοράς: Νότιος Αφρική

 

 

«ΟΤΑΝ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΚΛΑΙΝΕ» 

του Mike van Graan

Πρεμιέρα: Παρασκευή 29 Μαρτίου 2019 στις 19.30

Και κάθε Παρασκευή στις 19.30 και κάθε Σάββατο στις 21.30

Ο Μike van Graan, προσωπικότητα διεθνούς φήμης και κύρους καθώς και  έντονης διεθνούς παρουσίας στον χώρο των γραμμάτων, του πολιτισμού και του ακτιβισμού            που θεατρικό έργο του παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε παράσταση              τώρα στο ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ, με τα ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ του, μάς έχει παραδώσει ένα δυνατό, σύνθετο, ρεαλιστικό αλλά και γλαφυρό κείμενο που καταπιάνεται με τα παγκόσμια και καυτά ζητήματα της μετανάστευσης και των ομηριών.

Το έργο παρουσιάζεται στο πλαίσιο του φετινού πρότζεκτ του ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ με τίτλο «ΧΩΡΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ: ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ» με την οποία τιμώνται τα 25 χρόνια (1/4 του αιώνα) Δημοκρατίας στην χώρα.

«Απλά, θα επιβεβαιώσουμε πως είμαστε άνθρωποι»

Το έργο ΟΤΑΝ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΚΛΑΙΝΕ (Αγγλικός τίτλος WHEN SWALLOWS CRY) ενώνει και πλέκει αριστοτεχνικά την μία μέσα στην άλλη τρεις ιστορίες που εκτυλίσσονται σε τρεις χώρες και σε τρεις ηπείρους: η πρώτη σε ένα σκοτεινό δάσος κάπου στην Αφρική,  όπου ένας Καναδός δάσκαλος πιάνεται όμηρος  για λύτρα από ομάδα Αφρικανών συνεργατών της Μπόκο Χαράμ, η δεύτερη σε ένα γραφείο εισόδου μεταναστών κάπου στον Καναδά, όπου ένας Σομαλός επιχειρηματίας , που μπαίνει νόμιμα στην χώρα, κινεί υποψίες  μόνο και μόνο επειδή είναι Σομαλός και η τρίτη σε ένα κέντρο κράτησης  μεταναστών κάπου στην Αυστραλία, όπου δύο νέοι από την Ζιμπάμπουε, πτυχιούχοι πανεπιστημίων στην χώρα τους, έχουν φτάσει θαλασσοδαρμένοι με όραμα μια νέα ζωή, όμως…

«Ο κόσμος θα ήταν καλλίτερος με έναν ρατσιστή λιγότερο. Έτσι δεν είναι;»

Τρεις ιστορίες βίας, άνομων συμφερόντων, κυνισμού αλλά και βαθιάς ανθρωπιάς ερμηνεύονται από τους τρεις ίδιους ηθοποιούς,  οι οποίοι εναλλάσσονται  σε ρόλους θύτη και θύματος. Δείχνοντας πως, στα θέματα που πραγματεύεται το έργο, τα όρια ανάμεσα στα δύο είναι εντελώς δυσδιάκριτα…

Το έργο παρουσιάζεται σε μετάφραση Μαργαρίτας Δαλαμάγκα-Καλογήρου, και σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά  και με τους ακόλουθους συντελεστές:                                                                                             

Σκηνικά-Κοστούμια: Κασσιανή Λεοντιάδου                                                                  Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας                                  

Sound design: Βασίλης Τζιώκας                                                                               

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αλεξάνδρα Μηλιώνη

Φωτογραφίες: Ιάσονας Κονταίος

Παίζουν οι ηθοποιοί:                                 

Μανώλης Κλωνάρης, Τάκης Παρασκευόπουλος, Άγγελος Ανδριόπουλος

Από 29 Μαρτίου 2019 κάθε Παρασκευή στις 19.30 και κάθε Σάββατο στις 21.30

 

Τιμές εισιτηρίων: 12€ (κανονικό), 10€ (μειωμένο), 5€ (ατέλεια)

 

Κρατήσεις θέσεων: 210 5242211

 

ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ

Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
Προηγούμενο άρθρο«ψάχνοντας ανθρώπους σηκωνόμαστε από την Πολυθρόνα»
Επόμενο άρθροΗ νέα πολιτική της Αναπηρίας
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Κατέχει πιστοποίηση στο σύστημα γραφής Braille και παρακολουθεί σεμινάρια στον τομέα της Συμβουλευτικής Ψυχικής Υγείας. Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία και το ραδιόφωνο. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017. Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τους περίπατους, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του ελληνικού καφέ από την κούπα της μαμάς της. Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την πηγαία ευγένεια, τις ευχές, τις πράξεις που έχουν ένα τεκμήριο αγάπης μέσα τους, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό, τα βλέμματα που δεν έχουν ανάγκη από φίλτρα φωτογραφικά για να δείξουν την λάμψη τους. Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια... Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων. Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία… Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή… Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.