4o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ροζάβα
“Tέχνη versus Πόλεμος”
Τετάρτη 13/11 στον Μικρόκοσμο
Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ροζάβα παρουσιάζει την 4η εκδοχή του με ειδικό τίτλο “Τέχνη vs Πόλεμος” και φέτος μεταφέρεται σε όλον τον κόσμο, καθώς μετά τις πρόσφατες στρατιωτικές επιχειρήσεις στην περιοχή, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στο μέρος που γεννήθηκε, στην εξεγερμένη αυτόνομη επαρχία Ροζάβα της Βόρειας Συρίας.
Έτσι στις 13 Νοεμβρίου 2019, ημέρα Τετάρτη και ώρα 22:30, θα πραγματοποιηθεί στον κινηματογράφο Μικρόκοσμο (Συγγρού 106, Αθήνα) επιλεγμένη προβολή ταινιών παράλληλα με προβολές σε δεκάδες χώρες (Γαλλία, Βραζιλία, Ισπανία, Πολωνία, Μεξικό, κ.α.) σε ένδειξη αλληλεγγύης και στήριξης του Φεστιβάλ και των κατοίκων της περιοχής.
Θα προβληθούν μικρού μήκους ταινίες από το φετινό πρόγραμμα του Φεστιβάλ και αποσπάσματα συνεντεύξεων από τους διοργανωτές του Φεστιβάλ, που μεταφέρουν αυτούσιο το πνεύμα που επικρατεί στη Ροζάβα.
Η είσοδος στην εκδήλωση πραγματοποιείται με ελεύθερη συνεισφορά, τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν στο Rojava Film Commune για τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Κατέχει πιστοποίηση στο σύστημα γραφής Braille και παρακολουθεί σεμινάρια στον τομέα της Συμβουλευτικής Ψυχικής Υγείας.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία και το ραδιόφωνο. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τους περίπατους, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του ελληνικού καφέ από την κούπα της μαμάς της.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την πηγαία ευγένεια, τις ευχές, τις πράξεις που έχουν ένα τεκμήριο αγάπης μέσα τους, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό, τα βλέμματα που δεν έχουν ανάγκη από φίλτρα φωτογραφικά για να δείξουν την λάμψη τους.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
