Simone Mongelli Bodyterranean – The Show Music without instruments
Όταν ο ήχος του σώματος
παντρεύεται με την παράδοση
Ο ήχος του σώματος, η φωνή, η παράδοση: αρχέγονα συστατικά για μία πολύ σύγχρονη και πρωτοποριακή παράσταση, που συνδυάζει ρυθμό και κίνηση, μουσική και θέατρο, χωρίς κανένα άλλο μέσο, εκτός από το ίδιο το ανθρώπινο σώμα.
Ο Simone Mongelli και η ομάδα του παρουσιάζουν το Bodyterranean, έργο βασισμένο στο ομώνυμο άλμπουμ που ο Ιταλός καλλιτέχνης εξέδωσε πριν μερικούς μήνες, αποτέλεσμα μίας μακρόχρονης έρευνας πάνω στο πάντρεμα της σύγχρονης γλώσσας της Body Music με την αρχαία γλώσσα της παράδοσης της Ελλάδας και της Ιταλίας, όπου χρησιμοποίησε αποκλειστικά τους ήχους του σώματος, ως κρουστό, και της φωνής, ως μελωδικό όργανο.
Ένα έργο που πρωτοτυπεί στην Ελλάδα, και όχι μόνο, το οποίο έρχεται σαν συνέχεια της καλλιτεχνικής πορείας του Simone Mongelli, και της προσωπικής του έρευνας πάνω στο παραδοσιακό υλικό.
Στο άλμπουμ συνέπραξε με πολλούς καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, από το διεθνή κύκλο της Body Music και από την εγχώρια σκηνή της παραδοσιακής και a cappella μουσικής, όπως τους Max Pollak, Bryan Dyer, Antwan Davis και Raùl Cabrera, την Αρετή Κετιμέ, την Μαρία Κώτη, τον Μάνο Αχαλινωτόπουλο (στα φωνητικά!), τον Αλέξανδρο Καψοκαβάδη, τα φωνητικά σύνολα Πλειάδες και Stringless, τους beat-boxers Word of Mouth, τον Θάνο Δασκαλόπουλο.
Για την υλοποίηση της παράστασης, ύστερα από διαδικασία ακρόασης, επέλεξε πέντε νέους και ταλαντούχους καλλιτέχνες και performers, με ειδικότητες στο παραδοσιακό τραγούδι, τον χορό, την μουσική του σώματος και γενικά το performing, για να δημιουργήσει μία καινούργια, δυναμική ομάδα που υπόσχεται πολλά.
Το Bodyterranean είναι μία πλούσια, δυναμική παράσταση με κύρια συστατικά τον ρυθμό και την πολυρυθμία, την μελωδία και την πολυφωνία, την κίνηση και την ατμόσφαιρα, και με επίκεντρο το σώμα.
Η παράσταση έκανε την πρεμιέρα της στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2017, στο πλαίσιο του IBMF, το μεγαλύτερο φεστιβάλ του είδους παγκοσμίως, με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Keith Terry (http://www.internationalbodymusicfestival.com/), σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία κοινού και κριτικής.
Simone Mongelli – σύλληψη, συνθέσεις και ενορχηστρώσεις παραδοσιακού υλικού, σκηνοθεσία, body percussion, φωνητικά
Σίσσυ Πιντέλα – body percussion, φωνητικά, χορός
Τζωρτζίνα Βαρδουλάκη – body percussion, φωνητικά, χορός
Άλκης Δήμος – φωνητικά, body percussion, beat-box
Λήδα Δουμουλιάκα – τραγούδι, φωνητικά, body percussion
Αλεξάνδρα Παπαστεργιοπούλου – τραγούδι, φωνητικά, body percussion
Φώτης Φωτόπουλος – body percussion, φωνητικά
Ναταλία Λαμπαδάκη – τραγούδι, φωνητικά, body percussion
Άλκης Αλεβίζος – τραγούδι
guests:
Αρετή Κετιμέ: τραγούδι
Μάνος Αχαλινωτόπουλος: φωνητικά
Θοδωρής Μέρμηγκας: τραγούδι
Τάσος Σκλαβούνος – φωτισμός Νικόλας Σταυριανουδάκης – ήχος Κωνσταντίνα Κρίγκου – κοστούμια
Μάριος Σουγιουτζόγλου – βοηθός σκηνοθέτη
Σχετικοί σύνδεσμοι:
http://simonemongelli.wix.com/bodymusic http://www.simonemongelli.eu
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
