Υπάρχει σινεμά για παιδιά στη Νοτιοανατολική Ευρώπη;
Μεγάλη έρευνα του Φεστιβάλ σε 12 χώρες
Τρίτη 11/6, 16:00 – 18:00 Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Υπάρχει σινεμά για παιδιά στη Νοτιοανατολική Ευρώπη; Πόσες παιδικές ταινίες από την περιοχή προβάλλονται στην αίθουσα; Γιατί τόσο λίγοι σκηνοθέτες από τη ΝΑ Ευρώπη γυρίζουν ταινίες για παιδιά; Σε αυτά και άλλα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει μια μεγάλη έρευνα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με θέμα «Ταινίες για παιδιά στη Νοτιοανατολική Ευρώπη: Η κατάσταση των πραγμάτων».
Στο πλαίσιο αυτής της σημαντικής πρωτοβουλίας σάς προσκαλούμε στην παρουσίαση της έρευνας, που διεξήγαγε για λογαριασμό του Φεστιβάλ η Ελένη Χανδρινού, παραγωγός και σύμβουλος σε θέματα Οπτικοακουστικού Τομέα, την Τρίτη 11 Ιουνίου 2019, στη 2η διεθνή συνάντηση Fest of Fests (Διεθνές Δίκτυο Νεανικών Κινηματογραφικών Φεστιβάλ) στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, ώρα 16:00 – 18:00.
Η ιδέα της έρευνας προέκυψε από έναν βασικό στόχο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: τη μύηση και την εκπαίδευση των παιδιών στον κόσμο του σινεμά, μέσα από εξειδικευμένα εκπαιδευτικά προγράμματα, από προγράμματα προβολών όπως το Kids Love Cinema, εργαστήρια και δράσεις που τα ενθαρρύνουν να γίνουν ενεργοί πολίτες.
«Η δράση μας στον τομέα της κινηματογραφικής βιομηχανίας, με γνώμονα το νεανικό κοινό, μάς οδήγησε στο να καταγράψουμε την έλλειψη παιδικών ταινιών στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης,» εξηγεί η διευθύντρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Ελίζ Ζαλαντό. «Η συγκεκριμένη έρευνα, απ’ όσο γνωρίζουμε, είναι η πρώτη του είδους της. Ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2018 ως μια προσπάθεια κατανόησης του τοπίου της κινηματογραφικής παραγωγής για παιδικό και νεανικό κοινό (ηλικίες 6-12 ετών) στη Νοτιοανατολική Ευρώπη» σημειώνει.
Εκτός από την Ελλάδα, η έρευνα συγκέντρωσε στοιχεία από την Αλβανία, τη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, τη Βουλγαρία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την Κροατία, την Κύπρο, την προσωρινή αποστολή των Ηνωμένων Εθνών για το Κοσσυφοπέδιο (UNMIK), το Μαυροβούνιο, τη Ρουμανία, τη Σερβία και τη Σλοβενία.
Τι αποκαλύπτει, μεταξύ άλλων, η έρευνα για το ευρωπαϊκό τοπίο, στο οποίο κυριαρχούν οι αμερικανικές παιδικές ταινίες;
- Ο αριθμός των οικογενειακών ταινιών στη Νοτιοανατολική Ευρώπη είναι πολύ μικρός. Σε σύνολο 1.088 παραγωγών στις χώρες που μελετήθηκαν, κατά την περίοδο 2012-2017, μόνο 17 ήταν παιδικές ταινίες. Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι τα πράγματα έχουν αρχίσει να αλλάζουν.
- Μόνο δύο χώρες από αυτές που περιλαμβάνονται στη μελέτη, η Ελλάδα και η Σλοβενία, διαθέτουν μέτρα ενίσχυσης για παιδικές ταινίες.
- Από το 2014 στην Ελλάδα, το 20% του συνολικού ετήσιου προϋπολογισμού του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (ΕΚΚ) διατίθεται για την υποστήριξη των παιδικών ταινιών. Ωστόσο, μέχρι στιγμής έχει κατατεθεί μόνο μία αίτηση για τη διεκδίκηση αυτού του ποσού.
- Σε αντίθεση με τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, οι χώρες της βόρειας Ευρώπης (για παράδειγμα Γερμανία, Ολλανδία, σκανδιναβικές χώρες) υποστηρίζουν σημαντικά την παιδική ταινία.
- Ενδεικτική για την κατάσταση της παιδικής ταινίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, είναι και η έλλειψη επαρκών στοιχείων.
Για να χαρτογραφήσει την παραγωγή παιδικών ταινιών στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, το Φεστιβάλ απευθύνθηκε στα Εθνικά Κέντρα Κινηματογράφου και στα εθνικά γραφεία του Προγράμματος Δημιουργική Ευρώπη-ΜEDIA. Στοιχεία δόθηκαν από το Ευρωπαϊκό Οπτικοακουστικό Παρατηρητήριο και αναζητήθηκαν στην ετήσια έκδοση του Cinelink.
Δείτε το πρόγραμμα της 2ης συνάντησης Fest of Fests: Ευρωπαϊκή συνάντηση | 10-12 Ιουνίου 2019
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
