Saluader «Περπατώντας στο δακτύλιο του Κρόνου ή
Οι εξομολογήσεις ενός άνδρα από το City»
Γκρίζο πιο γκρίζο από την ομίχλη
Κι από το γεμάτο λέπια κορμί ενός ψαριού
Ο χρόνος αντανακλά το κάθε κρεάτινο κομμάτι
του σκοπού μου
μ.π
Αρειμανίως φούμαρα, εφούμαραν
Την εποχή που γεννήθηκε η νεανική αυτή συλλογή, ήταν από τις έντονες σε προσωπικό επίπεδο, πολύ δημιουργικές και πολύ κοινωνικές. Δεν νομίζω να βρέθηκα τόσο κοντά με τόσους πολλούς ανθρώπους, φίλους κυρίως και να μοιράζομαι απλόχερα και με εμπιστοσύνη το σπίτι μου, τις ώρες μου, τα ενδιαφέροντα μου, τις διακοπές μου, την ζωή μου, τα οικονομικά μου. Ήταν η εποχή της αθωότητας. Κάτι μεταξύ Κοκκινοσκουφίτσας και η Χιονάτης με τους επτά νάνους. Ήμουν αφελής, απροστάτευτη, εκτεθειμένη και συγχρόνως επιβίωνα χωρίς να χάνω τις αρχές μου όπως τις είχα ορίσει τότε. Όμως φαίνεται ότι η ύπαρξη του άνδρα στην ζωή μου με είχε ήδη κουράσει και συνειδητά ζητούσα εγώ να γίνω ο άνδρας στην ζωή μου. Μια κίνηση ρουά – ματ σε ένα παιχνίδι σκακιού, που θα συνεχιζόταν για πολλά χρόνια ακόμη. Οι πολύπλοκες νέες ισορροπίες που αντιμετώπιζα, περνούσαν μέσα από τους δακτυλίους του Κρόνου τόσο ένοιωθα το βάρος των καταστάσεων τόσο η σκιά των ανθρώπων έμοιαζε με την σκιά του Κρόνου, θολή, πυκνή, ανεξήγητα άλογη…
Το χαρακτηριστικό μου σαν άνθρωπος πιστεύω ότι είναι και ήταν, η αποστασιοποίηση και την εποχή εκείνη, αυτό γινόταν συνειδητά και αποτελεσματικά. Μέσα σε όλα αυτήν την ατμόσφαιρα, η κριτική μου ματιά αυστηρή και αντικειμενική, έβαζα στο κέντρο των αναζητήσεων μου πρώτα την δική μου δύναμη, με στόχο το να παραμένω ευάλωτη και ηθική. Ήταν σαν να περπατούσα λοιπόν σε ένα τοπίο σκοτεινό, που μόνο με το ένστικτο θα έβρισκα την έξοδο. Ο μίτος της Αριάδνης θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της συλλογής, αλλά όχι μου φαινόταν πολύ καθαρός και αναγνωρίσιμος για ότι ήθελα να εκφράσω. Έτσι γεννήθηκε ο τίτλος της συλλογή «Περπατώντας στο δακτύλιο του Κρόνου ή Οι εξομολογήσεις ενός άνδρα από το City» που ήταν και ο τίτλος της ζωής μου, την περίοδο εκείνη. Από την αθέατη πτυχή μιας απορίας… πορευόμουν φωτεινά.
Μ.Π
Δεύτερο σύμβολο ‘Πτυχή’
Μαρία Πανούτσου
«Περπατώντας στο δακτύλιο του Κρόνου ή
Οι εξομολογήσεις ενός άνδρα από το City»
β΄
Το φεγγάρι γυμνό γύρισε πίσω και κοίταξε τον άνδρα
που στεκόταν ψηλά στο παράθυρο.
Κρυφομιλούσε σκεφτικός
στην απέναντι όχθη σκεφτικός.
Κρίνα στην απέναντι πεταμένα.
Κρατά την πόρτα ανοιχτή
και το ασημένιο κάτω στο νερό, φαντάζει πιο ασημένιο
από την πλευρά του γεφυριού πιο ασημένιο πιο …………..
Οι δίπλες στην ύφανση, μη ξεγελιέσαι
είναι από την ανυπομονησία που απλώνεται.
Στριφογύρισε το σώμα δυνατά.
Το φεγγάρι δεν είναι παρόν.
Τα ασημένια νερά της πόλης, έκλεψαν την παρουσία του.
Τώρα μόνος θα μ’ αγκαλιάσεις και μόνος θ’ ανάβεις στο σώμα μου
ψηλά, γυμνός με τις παλάμες γεμάτες κύμινο και γιασεμιά.
Φωτογραφίες. 1. Φόρεμα γιορτής, Αστυπάλαια Ελλάδα 19ος αιώνας
- Έτος 1780 – Φόρεμα (a’ la polonaise). Ευρωπαϊκή μόδα.
Μαρία Πανούτσου copyright © all rights reserved.
Επιμέλεια Αλεξία Κατσαβού.
Η Μαρία Πανούτσου γεννήθηκε στην Αθήνα και υπηρετεί το θέατρο και την ποίηση από το 1979. Σπούδασε μουσική, χορό, θέατρο, ζωγραφική και φωτογραφία στην Ελλάδα, Αγγλία, Πολωνία. Έχει ταξιδεύσει για σπουδές και για συμμετοχή σε Διεθνή Φεστιβάλ θεάτρου, με το Θέατρο Τομή, στην Αγγλία, Σκωτία, Ρουμανία, Γεωργία, Γερμανία, Γαλλία, Πολωνία, Ιταλία, Κύπρο. Έζησε στην παιδική της ηλικία στο Ιράκ, στην Κύπρο και στο Λίβανο. Ξεκίνησε πολύ μικρή το χορό και το θέατρο και με την πρώτη της σκηνοθετική δουλειά βραβεύτηκε με πέντε βραβεία στο Φεστιβάλ Ιθάκης. Σκηνοθεσίας, καλύτερης παράστασης, καλύτερης παρουσίασης νεοελληνικού έργου, βραβείο γυναικείου ρόλου και έπαινος ανδρικού.
Τώρα ζει, εργάζεται και μοιράζεται την ζωή της μεταξύ Αθήνας, Κέας και Λονδίνου. Είναι απόφοιτος του Έκτου Γυμνασίου Θηλαίων. Διπλωματούχος της Σχολής Κλασσικού χορού Ε. Ζουρούδη. Διπλωματούχος της Επαγγελματικής σχολής Θεάτρου Αθηνών Έχει σπουδάσει στο GROTOWSKI LABORATORIUM στο Βρότσλαβ της Πολωνίας. Τελειόφοιτος του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Σπούδασε στο Open University of London Humanities – Ανθρωπιστικές σπουδές, και συμπλήρωσε την μελέτη της για την Αρχαία Ελληνική Τραγωδία με την παρακολούθηση: Αθηναϊκή Δημοκρατία, 5ος αιώνας, στο Open University of London.
Παράλληλα με το θέατρο και την τέχνη η Μαρία Πανούτσου έχει εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές, «ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ», «SALUADER» και «ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ή ΟΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣΑΝΔΡΑ ΑΠΟ ΤΟ CITY» που έχουν εξαντληθεί και ετοιμάζει την έκδοση της νέας ποιητικής συλλογής με τίτλο «Η ΠΟΛΗ».
Μελέτησε Ζωγραφική και Αγιογραφία με τον ζωγράφο Δ. Πάλμα, και Κεραμική με τον γλύπτη Ν. Σκλαβενίτη. Ζωγραφίζει από το 1982 και χρησιμοποιεί ποικίλα υλικά για τον σκοπό αυτόν. Δουλεύει τον πηλό κατασκευάζοντας έργα αποκλειστικά με το χέρι και όχι με τον τροχό. Με την Φωτογραφία και τις αρχές της κινηματογραφικής τέχνης, ασχολήθηκε την περίοδο 1980-90 όπου έγινε δεκτή και στο International Film school of London.
Επίσης στο θέατρο παρουσιάζει θεατρικές παραγωγές όταν έχει να πει κάτι που την απασχολεί πολύ. Μελετά το ανέβασμα έργου του Σταμάτη Πολενάκη και του κύπριου ποιητή, Ανδρέα Τιμοθέου… Τελευταία θεατρική δουλειά της, 2015 με την παράσταση «Άσπρο Φως Ιστορίες έρωτα και αναρχίας» στο θέατρο Ειλισσός.
