Αγιότατος έρως «In the beginning was love»

 

20/06/2020

Robert Lax

 

Γράφει η Μαρία Πανούτσου

 

The child’s only duty is to live and grow
“what a writer writes should have some relation (though not necessar-
ily a discoverable relation) to the meaning of his life.
and the meaning of our lives should have some relation (to the
meaning of the life of the world)
but the meaning of our lives, and what we write, and what we do, is
somehow in us from the beginning: in this sense, the child’s only duty
is to live and grow”

 

Robert Lax

 

 

                                               Στον σημερινό Αγιότατον Robert Lax

Δυο  Λόγια

Το μόνο που θέλω με τα δυο αυτά μικρά αφιερώματα – μνείες – σε έναν ξεχωριστό άνθρωπο και ποιητή στον ROBERT LAX είναι να σας γεννήσω την περιέργεια γι αυτόν, για να τον ψάξετε και εσείς. 

ΚΑΘΑΡΌ ΣΥΝΑΊΣΘΗΜΑ

ΔΕΜΈΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΛΌΤΗΤΑ 

ΠΑΙΔΙΆ- ΖΏΑ-  ΦΙΛΊΑ- 

        ΖΩΉ ΣΕ ΑΡΜΟΝΊΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ

 Μαρία Πανούτσου για τον ποιητή (και σύντομα μια προσωπογραφία του)

Philip Glass Composes “Circus Opera” Based on Robert Lax Poems

https://www.youtube.com/watch?v=nPc-M4vgmRo

“And in the beginning was love. Love made a sphere: all things grew within it; the sphere then encompassed beginnings and endings, beginning and end. Love had a compass whose whirling dance traced out a sphere of love in the void: in the center thereof rose a fountain.”

– Robert Lax

 

                                              Εικόνες από την ζωή του

Τα παιδιά στην Κάλυμνο έμαθα, ότι τον αγαπούσαν και ήταν ο κυρίαρχος λόγος που γι αυτή την αγάπη ο Ρόμπερτ Λάξ θεωρούσε την Κάλυμνο την πιο όμορφη πατρίδα του.

 

«Όταν ανηφόριζε τα σκαλιά πηγαίνοντας σπίτι του, που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου, τα παιδιά παρατούσαν ξαφνικά τα παιγνίδια τους και έτρεχαν κοντά του. Κρατούσαν τα χέρια του και περπατούσαν έτσι όλοι μαζί.
Τρία – τέσσερα παιδιά στο κάθε χέρι του και κάποιος πιτσιρικάς που δεν έχει το ίδιο ύψος περπατάει και αυτός κρατώντας τον από το παντελόνι του.
Σαν να είχαν πιάσει κάποιο θαυμάσιο άλμπατρος ή πελαργό και προχωρούσαν αμίλητα, χωρίς θεατρινίστικη επίδειξη και αστεία. Προχωρούν αμίλητα σοβαρά και ευτυχισμένα. Κι όταν κοντεύουν να φτάσουν στην πόρτα του, τότες ξαφνικά σαν κάποιος να έδωσε μυστικά το σύνθημα, λύνεται ο θαυμάσιος αυτός κόμπος της πιο όμορφης συντροφιάς. Και ξαναγυρίζουν στα παιγνίδια τους, με φωνές και με τραγούδια.
Μερικά τρέχουν φτιάχνουν ένα γκρούπ και παίρνουν πόζες περιμένοντας τον Ρομπέρτο να τα φωτογραφίσει, χωρίς μηχανή φυσικά. (Σμαράγδα Μουλιάτη)

 

ΠΟΙΉΜΑΤΑ του ROBERT LAX 

Καλυμνιάδα
(μέρος II)

 

πες το μισοφέγγαρο μισοφέγγαρο από βράχο
ένα νησί στραμμένο ανατολικά σε μια θάλασσα όλη τσακίσματα
τους ασημένιους του θόλους
τα πολλά του
χρωματιστά
μέτωπα
ένας βράχος:
τι φυτρώνει πάνω του;
λίγο πράσινο το χειμώνα
οι άντρες με τα γαλάζια δίχτυα τους
γρι γρι
έξω κάθε νύχτα
και μπαλώνοντας τα δίχτυα
το πρωί
οι άλλοι που
πάνε έξω για μήνες κάθε φορά
και βουτάνε (για
σφουγγάρια) οι γυναίκες που υφαίνουν
οι γυναίκες που δένουν τους γάντζους
στα μακριά
άσπρα νήματα

μτφ: Σωκράτης Σκαρτσής

 

 

 

Ένας άνθρωπος

 

 

Είχε ένα,
σχέδιο για μια ολοκαίνουρια πόλη
Αντί κέντρο για ψώνια,
Θα υπήρχε μια αίθουσα συναυλιών
Αντί οικόπεδο για παρκάρισμα
Θα υπήρχε μουσείο
Αντί βενζινάδικο
Θα υπήρχε πηγή
Αντί μίλια
Άσπρου τσιμέντου
Θα υπήρχαν πολλά δέντρα
Ο άνθρωπος ήταν ευχαριστημένος με το σχέδιό του
Και έτσι το παρουσίασε στην επιτροπή
Η επιτροπή ήταν κουρασμένη εκείνη τη χρονιά
Και είπε θα το υιοθετήσουμε
Και έτσι οικοδόμησαν:
Μια ολοκαίνουρια πόλη
Βγήκε από τα σχέδια του Κάνσας
Όταν ο κόσμος ήρθε να ζήσει εκεί
Είπε:
Ότι δεν είχε κανένα πράγμα από όσα είχαν συνηθίσει
Και ότι ήταν γεμάτη από πράγματα που δεν ήξεραν πώς να χρησιμοποιήσουν
Και απορούσαν τι έπρεπε να κάνουν
Θα ζήσουμε σ’ αυτήν
Είπε
Ένας άνθρωπος
Και θα χτίσουμε ένα κέντρο για ψώνια
Θα ζήσουμε σ’ αυτήν είπε ένας άλλος
Και θ’ ανοίξουμε ένα οικόπεδο για παρκάρισμα
Θα ζήσουμε σ’ αυτήν είπε ένας τρίτος
Και θα κάνουμε πεζοδρόμια τσιμεντένια
Όταν ο άνθρωπος άκουσε τι είχαν κάνει
Είπε δεν ήταν και πολύ άσχημα και πάλι
Πως ήταν καλύτερα από το τίποτα

 

Πηγή: ΙΝΤΕΡΝΕΤ, ΜΟΣΧΟΣ ΛΑΓΚΟΥΒΑΡΔΟΣ, ΝΙΚΟΣ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΛΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ

Υλικό

https://www.patmostimes.gr/category/10779-rompert-laks-o-poiitis-pou-ithele-na-pethanei

https://www.robertlax.com/

http://moschoblog.blogspot.com/2010/12/blog-post_6058.html

http://moschoblog.blogspot.com/2010/12/blog-post_6058.html

http://www.elikoncc.info/?p=13841

http://labos.ulg.ac.be/cipa/wp-content/uploads/sites/22/2015/07/alexander.pdf

http://bathtubbulletin.com/steve-georgiou-faith-mentor-minimalist-poet-robert-lax/

 

«Ο αγιότατος έρως και άλλα τινά»
Ρapaver rhoea

Η ερωτική ποίηση που πραγματεύεται την φυσική κατάσταση που προκύπτει αθέλητα στους ανθρώπους και τους βγάζει για λίγο ή για πολύ, από τον δρόμο που έχουν χαράξει, είναι μια πράξη που έχει όλα τα στοιχεία μιας επανάστασης, μιας προσωπικής επανάστασης, που είναι και η πιο ουσιαστική. Ο έρωτας αφορμή για αλλαγή και αμφισβήτηση συθέμελα του εαυτού μας και των αρχών μας, έρχεται ολόδροσος να μας οδηγήσει σε όχι και τόσο δροσερές και ευχάριστες ψυχικές καταστάσεις. Η ποίηση κατ’ εξοχήν ερωτική, ακόμη και όταν δεν φαίνεται στο πρώτο πλάνο της γραφής, μας ανοίγει ορίζοντες για να έρθουμε πιο κοντά στο ‘πρόσωπο’ του ανθρώπου που δεν είναι εύκολο να προσεγγίσουμε με άλλο τρόπο.

«Ο Αγιότατος Έρως και άλλα τινά»: Σύλληψη, έρευνα, οργάνωση και εκτέλεση:
Μαρία Πανούτσου.

 

[Copyright © Μαρία Σκουλαρίκου-Πανούτσου]
Επιμέλεια: Αλεξία Κατσαβού.


 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
Προηγούμενο άρθρο“Πέντε στάσεις” του Μάκη Τσίτα
Επόμενο άρθροΓρήγορα κι αργά, Charles Bukowski
Η Μαρία Πανούτσου γεννήθηκε στην Αθήνα και υπηρετεί το θέατρο και την ποίηση από το 1979. Σπούδασε μουσική, χορό, θέατρο, ζωγραφική και φωτογραφία στην Ελλάδα, Αγγλία, Πολωνία. Έχει ταξιδεύσει για σπουδές και για συμμετοχή σε Διεθνή Φεστιβάλ θεάτρου, με το Θέατρο Τομή, στην Αγγλία, Σκωτία, Ρουμανία, Γεωργία, Γερμανία, Γαλλία, Πολωνία, Ιταλία, Κύπρο. Έζησε στην παιδική της ηλικία στο Ιράκ, στην Κύπρο και στο Λίβανο. Ξεκίνησε πολύ μικρή το χορό και το θέατρο και με την πρώτη της σκηνοθετική δουλειά βραβεύτηκε με πέντε βραβεία στο Φεστιβάλ Ιθάκης. Σκηνοθεσίας, καλύτερης παράστασης, καλύτερης παρουσίασης νεοελληνικού έργου, βραβείο γυναικείου ρόλου και έπαινος ανδρικού. Τώρα ζει, εργάζεται και μοιράζεται την ζωή της μεταξύ Αθήνας, Κέας και Λονδίνου. Είναι απόφοιτος του Έκτου Γυμνασίου Θηλαίων. Διπλωματούχος της Σχολής Κλασσικού χορού Ε. Ζουρούδη. Διπλωματούχος της Επαγγελματικής σχολής Θεάτρου Αθηνών Έχει σπουδάσει στο GROTOWSKI LABORATORIUM στο Βρότσλαβ της Πολωνίας. Τελειόφοιτος του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. Σπούδασε στο Open University of London Humanities - Ανθρωπιστικές σπουδές, και συμπλήρωσε την μελέτη της για την Αρχαία Ελληνική Τραγωδία με την παρακολούθηση: Αθηναϊκή Δημοκρατία, 5ος αιώνας, στο Open University of London. Παράλληλα με το θέατρο και την τέχνη η Μαρία Πανούτσου έχει εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές, «ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ», «SALUADER» και «ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ή ΟΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣΑΝΔΡΑ ΑΠΟ ΤΟ CITY» που έχουν εξαντληθεί και ετοιμάζει την έκδοση της νέας ποιητικής συλλογής με τίτλο «Η ΠΟΛΗ». Μελέτησε Ζωγραφική και Αγιογραφία με τον ζωγράφο Δ. Πάλμα, και Κεραμική με τον γλύπτη Ν. Σκλαβενίτη. Ζωγραφίζει από το 1982 και χρησιμοποιεί ποικίλα υλικά για τον σκοπό αυτόν. Δουλεύει τον πηλό κατασκευάζοντας έργα αποκλειστικά με το χέρι και όχι με τον τροχό. Με την Φωτογραφία και τις αρχές της κινηματογραφικής τέχνης, ασχολήθηκε την περίοδο 1980-90 όπου έγινε δεκτή και στο International Film school of London. Επίσης στο θέατρο παρουσιάζει θεατρικές παραγωγές όταν έχει να πει κάτι που την απασχολεί πολύ. Μελετά το ανέβασμα έργου του Σταμάτη Πολενάκη και του κύπριου ποιητή, Ανδρέα Τιμοθέου… Τελευταία θεατρική δουλειά της, 2015 με την παράσταση «Άσπρο Φως Ιστορίες έρωτα και αναρχίας» στο θέατρο Ειλισσός.