Ο άνθρωπος με την πάροδο του χρόνου, στόχος του είναι να διατηρήσει και να αποκαλύψει τα έργα τέχνης. Η διαδικασία μαγική!!
Συνέντευξη με την συντηρήτρια έργων τέχνης Βαγγελίτσα Καλιακάτσου
Β.Δ. Πες μας λίγα λόγια για τον εαυτό σου.
Β.Κ. Γεννήθηκα στην Άρτα το 1980. Είμαι ένας άνθρωπος με τα καλά και τα άσχημα του. Προσπαθώ να έχω αισιόδοξη σκέψη, και να κοιτάω την θετική πλευρά της ζωής. Η θεωρία μου είναι ότι τα πάντα στη ζωή μας γίνονται για κάποιο λόγο, που στο τέλος θα είναι πάντα προς όφελος δικό μας.
Β.Δ. Πως ξεκίνησε η επαφή σου με τον χώρο της συντήρησης έργων τέχνης;
Β.Κ. Οδηγήθηκα σε μια αναζήτηση αρκετό χρονικό διάστημα που το ενδιαφέρον για διάφορα κινήματα με ενεργοποίησε ως θεατή αλλά με την πάροδο του χρόνου και ως δημιουργό. Η ιδέα για να ασχοληθώ με το χώρο της συντήρησης έργων τέχνης προέκυψε σαν φυσικό επακόλουθο των ενδιαφερόντων μου. Επέλεξα να ασχοληθώ γιατί θα μπορούσα να δημιουργήσω και να ανακαλύψω συγχρόνως και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να είναι μαγικό!! ‘Εχεις την δυνατότητα να μπαίνεις σε μια άλλη κατάσταση αντίληψης του κόσμου όσο ασχολείσαι με την συντήρηση.
Β.Δ. Ποιες είναι οι τεχνικές που χρησιμοποιείς στην δουλειά σου έτσι ώστε να έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα;
Β.Κ. Οι τεχνικές ποικίλουν κάθε φορά. Χρησιμοποιώ διαφορετικές τεχνικές και υλικά σε μια προσπάθεια να δημιουργήσω, ανακαλύψω ανάλογα με το έργο, το αντικείμενο, τις συνθήκες.
Β.Δ. Η εργασία ενός Συντηρητή Έργων Τέχνης απαιτεί να έχει… (ως δεξιότητες);
Β.Κ. Το πρώτο που χρειάζεται είναι να έχει αγαπήσει αυτό που κάνει. Να έχει την όρεξη, την διάθεση να είναι ανοιχτός σε νέες ιδέες και απόψεις γιατί συνέχεια όλο και κάτι καινούργιο μαθαίνουμε, είτε μέσα από βιβλία, είτε μέσα από συνέδρια αλλά είτε και από συναδέρφους είτε είναι καινούργιοι στο χώρο είτε παλιοί.
Β.Δ. Το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς σου, ποιο είναι;
Β.Κ. Για μένα δεν υπάρχει δυσκολία όταν κάτι το αγαπάς. Όλα είναι δυνατά!
Β.Δ. Θα μοιραστείς μαζί μας κανένα από τα μυστικά της συντήρησης έργων τέχνης;
Β.Κ. Το μυστικό είναι να έχεις αγάπη και υπομονή και όλα τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους.
Β.Δ. Θα ήθελα να κλείσουμε με μία ευχή σου…
Β.Κ. Να μην σταματήσουν οι δημόσιοι φορείς να ασχολούνται με τον πολιτισμό μας. Με σκοπό να κρατάμε ζωντανά τα βυζαντινά και νεότερα μνημεία μας, καθώς και όλους τους αρχαιολογικούς χώρους. Θεωρώ ότι είναι κάτι που θα πρέπει να είμαστε περήφανοι.
Θα κλείσω με: THE EARTH WITHOUT “ART” IS JUST “EH”
Ευχαριστώ πολύ την Βαγγελίτσα Καλιακάτσου
που μου παραχώρησε αυτή τη συνέντευξη!
Είμαι η Βιβή Δασκαλοπούλου και ζω στην Αθήνα. Το ταξίδι μου στον κόσμο της φωτογραφίας ξεκίνησε από πολύ νωρίς, έκτοτε φωτογραφίζω συστηματικά και έχω πολλά να μάθω ακόμα. Άλλωστε το πού μπορεί να φτάσει ο καθένας ο χρόνος μόνο το καθορίζει. Μου αρέσει να δοκιμάζω χωρίς να κατατάσσω τον εαυτό μου σε μία κατηγορία προς το παρόν και χωρίς να βάζω ”ετικέτες”.
Η φωτογραφία είναι δημιουργία, ένωση πολλών στοιχείων, είναι πάθος, είναι ένα απέραντο ταξίδι γεμάτο εκπλήξεις… Για τον καθέναν από εμάς, η φωτογραφία σημαίνει κάτι το διαφορετικό. Αλληλεπιδρά με τις άλλες τέχνες, επηρεάζεται, μπορεί να συγκινήσει και το βασικότερο να ενεργοποιήσει διάφορα συναισθήματα.
Όσο για μένα η σχέση μου με τη φωτογραφία λειτούργησε σαν προσωπικός τρόπος έκφρασης και διαφυγής από την πραγματικότητα, σαν ξύπνημα των αισθήσεων, των συναισθημάτων, των σκέψεων και σαν δυνατότητα μετάδοσης ιδεών.
