Αφήστε κάποιον να σας αγαπάει ακριβώς όπως είστε-
όσα ελαττώματα και αν μπορεί να έχετε
και όσο μη ελκυστικοί μερικές φορές
αισθάνεστε και όσο ατελείς νομίζετε ότι είστε.
Το να πιστεύει κανείς ότι θα πρέπει να κρύψει όλα τα μέρη του που είναι σπασμένα,
από φόβο ότι κάποιος άλλος είναι ανίκανος να αγαπήσει κάτι λιγότερο από το τέλειο,
είναι σαν να πιστεύει ότι το φως του ήλιου δεν είναι σε θέση να εισέλθει
από ένα σπασμένο παράθυρο και να φωτίσει ένα σκοτεινό δωμάτιο.
*Marc Hack
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
