Αρχική Δημιουργοί Δημοσιεύσεις από Αλεξία Κατσαβού

Αλεξία Κατσαβού

3204 ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ 0 ΣΧΟΛΙΑ
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017. Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ. Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό. Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια... Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων. Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία… Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή… Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.

|Fyodor Dostoevsky

«Σωστό ή λάθος, είναι πολύ ευχάριστο να σπας κάτι κατά καιρούς».     Fyodor Dostoevsky

The End Of Story / Ευανθία Ρεμπούτσικα

https://www.youtube.com/watch?v=UwSGktjmW3U *
georgia_trouli

Μελέτη περίπτωσης 2, Γεωργία Τρούλη

Αφήνουμε τον χρόνο να υπάρξει Διατάζουμε τον χρόνο που δεν υπήρξε Βάζουμε δυο σώματα σε εφαρμογή/με κομμένη την ανάσα Τ’ αποχωρίζουμε βίαια Κόβουμε από την ρίζα τον τρόπο...

Ἐπιστροφή, Νικηφόρος Βρεττάκος

Μὲ σπαραγμὸ κρατώντας τὴ βαριὰ καρδιά μου βρῆκα τὸ πατρικό μου σπίτι νὰ κοιτάζει, μὲς ἀπ᾿ τὶς φυλλωσιές, σὰν ἄλλοτε, τὴ δύση.   -μὲ σπαραγμὸ κρατώντας τὴ βαριὰ...

Σαν τον τυφλό μπροστά στον καθρέφτη, Αργύρης Χιόνης

(απόσπασμα)   Η Σιωπή ποτέ δεν τελειώνει, ο ήχος ατέλειωτα. Η Σιωπή είναι δρόμος, ο μόνος δρόμος. Ο ήχος, διαβάτης που περνάει από κει, ηχούν για...

|Joan Miro

|Franz Kafka

Κάθε πράγμα που αγαπάς πολύ είναι πιθανό ότι θα το χάσεις, ωστόσο στο τέλος η αγάπη θα πάρει μια διαφορετική μορφή.     *Franz Kafka

|Gustave Flaubert

Υπάρχουν πιο ωραίες, αλλά εγώ ξέρω να σε αγαπώ καλύτερα.     *Gustave Flaubert
katerina_aggelaki_rouk

Φόβος το νέο πάθος, Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ

Τι έγινε η χαρά της ζωής που καταχτούσε την κάθε στιγμή ακόμα κι όταν η μέρα ξημέρωνε δυσοίωνη; Τώρα πόνος κανένας δε μαστίζει το κορμί αλλά το μέσα το αλυσοδένει ένας...

|Amedeo Modigliani

Πρέπει να ξέρουμε την ψυχή του ανθρώπου, για να θαυμάσουμε το πρόσωπό του...