Αλεξία Κατσαβού
Προτροπές, Ηλίας Κεφάλας
Διάφανος να είσαι. Σαν τη σταγόνα
της βροχής που κρέμεται
στη λαμπερή απόληξη των φύλλων.
Γυμνός και τόσο καθαρός. Όπως αστέρι
και κρύσταλλο, που το χτυπά η αντηλιά.
Γι...
|Σαπφώ
«…ακούγοντάς σε να γλυκομιλείς και να γελάς τόσο όμορφα · αυτό, στ’ αλήθεια κάνει την καρδιά μου να σκιρτά μέσα στα στήθη.
Γιατί, κάθε που...
Με κεινην, Pablo Neruda
Έτσι σκληρός που είναι τούτος ο καιρός, περίμενέ με
θα τον ζήσουμε με κέφι.
Δος μου το μικρό χέρι σου:
θ' ανεβούμε και θα υποφέρουμε.
θα πηδήσουμε και...
|Nadine Cordimer
Όταν έρχεται κανείς αντιμέτωπος με την αλήθεια
δεν μπορεί να ξεχάσει αυτό που είδε.
Η αλήθεια σού κλέβει τα μάτια..
Δύω…, Δημήτρης Καρπέτης
Στην προσωρινή συνήθεια του χρόνου
κολυμπώ γυμνός,
κατεβαίνω στο βυθό
απομεινάρια ονείρων αφημένα
στο τέλμα του πυθμένα ξεχασμένα.
Φυλλοροούν οι κανόνες της ζωής,
οι χρησμοί των παθών
καθόρισαν το σχήμα της
πραγματικότητας.
Στην...
Πως να ζωγραφίσετε ένα πουλί, Jacques Prévert
Ζωγραφίστε πρώτα ένα κλουβί
με μια πόρτα ανοιχτή
ζωγραφίστε μετά
κάτι όμορφο
κάτι απλό
κάτι ωραίο
κάτι χρήσιμο
για το πουλί
βάλτε έπειτα το μουσαμά απάνω σ’ ένα δέντρο
σ’ ένα κήπο
σ’ ένα...
Τραγούδι, του Κώστα Γαρίδη
Μου φωνάζει ο άνεμος. / Μου φωνάζει ο άνεμος πως με γυρεύεις. / Τόσο νύχτα τι με θέλεις; / Βγαίνω έξω και βλέπω. /...
Αναπάντεχη ήττα, Φ. Παπασταματίου-Καββαδά
Δεν μπορούσα μπροστά σου να κλάψω,
να νιώσεις
πως δεν έχεις ώμο ν’ακουμπήσεις.
Δεν έχεις άνθρωπο να σου απαντήσει
το αναπάντητο γιατί.
Τη νύχτα, στο σκοτάδι
δάκρυα λυτρωτικά έβρεξαν το...
Ζιγκουάλα – Αθήνα, Γιώργος Μαρκόπουλος
Ακόμα φοβάμαι ν’ ανοίξω την πόρτα το βράδυ.
Κι αν καμιά φορά ανέμελος πετάγομαι στο δρόμο,
ένα χέρι είναι, όπως και τότε, που πισθάγκωνα με δένει,
ενώ...
Διείσδυση, Γιάννης Ρίτσος
Τα πιο πολλά, τα πιο ωραία,
τα΄δες απ΄την κλειδαρότρυπα-
λουλούδια πεσμένα στο πάτωμα
και μέσα στα παπούτσια σου.
Καλύτερα λοιπόν
να περπατάς ξυπόλητος
μη σ΄ακούσουν.