Αρχική Δημιουργοί Δημοσιεύσεις από Γιάννης Λαδάκης

Γιάννης Λαδάκης

18 ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ 0 ΣΧΟΛΙΑ
Γεννήθηκε το 1992 στην Πτολεμαΐδα. Σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στην Θεσσαλονίκη, όπου και συνεχίζει τις σπουδές του ως υποψήφιος διδάκτορας Ιατρικής στο ερευνητικό πεδίο της Ιατρικής Πληροφορικής. Γράφει ενεργά τα τελευταία 12 χρόνια ως αποτέλεσμα της συνεχούς ενασχόλησης του με τη λογοτεχνία, την ποίηση και την φιλοσοφία. Αγαπάει ό,τι έχει να κάνει με τέχνη και κυρίως με τον γραπτό λόγο. Αντιπαθεί τη μετριότητα και το ίδιο. Αγαπάει τον «Άλλο» κι ό, τι συνεπάγεται η παρουσία του. Αγαπάει τον κόσμο και τη δυναμική του να πλάθει νησίδες ομορφιάς. Ενθουσιάζεται με την παραδοξότητα της ύπαρξης και τη μεταβολική της ροή. Χαρακτηριστικό της γραφής του είναι το ποιητικό στοιχείο, σε μια προσπάθεια προσέγγισης της μορφικής πληρότητας του πεζού από τη μία και νοηματικής πληρότητας της ποίησης από την άλλη. Επίσης, τα κείμενα του είναι εμποτισμένα με προβληματισμούς πολιτικής και υπαρξιακής φύσης, ενώ χαρακτηριστική είναι η σχεδόν μόνιμη επιλογή του να απουσιάζουν ονόματα και εξαντλητικές περιγραφές χωροχρονικών πλαισίων (το αντίθετο μάλλον ισχύει). Ο σκοπός της δραστηριότητας του έχει παραμείνει ίδιος με το πέρασμα του χρόνου: να συμβάλλει με κάποιον τρόπο στην τέχνη του λόγου και της ποίησης, αλλά και στην κοινωνική ζύμωση με την αποτύπωση προβληματισμών και ζητημάτων που ταλανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο και με τον επιτονισμό της αναγκαιότητας για ανεύρεση νέων κινήτρων ενατένισης του μέλλοντος και επανεπινόησης του δημόσιου χώρου.

Μέρος Όγδοο

Μέρος Όγδοο «Σοκαρισμένος ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις μετά τους απροειδοποίητους βομβαρδισμούς που έλαβαν χώρα πριν δυο μέρες στην καρδιά της...

Μέρος Έβδομο

… ζάλη, ένα τοπίο που καταρρέει, το σώμα μου καίει, είναι ολόκληρο μια προσομοίωση πυρκαγιάς, μάτια μισόκλειστα, πρησμένα, σειρήνες ασθενοφόρων κάπου στο βάθος, δεν...

Μέρος Έκτο

«Και τώρα που βρεθήκαμε, τι γίνεται;» «Τώρα, από τη μια στιγμή στην άλλη, εντελώς ξαφνικά, δεν βαδίζω εντελώς μόνος μέσα σε έναν ωκεανό από μόνους,...

Μέρος Πέμπτο

ο χρόνος σταματά, ο λόγος μπαίνει σε μια ανήκουστη δίνη, μακάρι να γινόταν να δώσει ο χρόνος τα λευκά του διαπιστευτήρια, ο χρόνος σταματά...

Μέρος Τέταρτο

Να είναι η άνοιξη που κάνει τάχα τόσο όμορφες τις στιγμές που διαδέχονται η μία την άλλη να παρουσιάζονται σαν ποτέ ξανά να τις έχει νιώσει έτσι...

Μέρος Τρίτο

«Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι, είμαι Ζάχα Μαραρέα και είναι το δελτίο ειδήσεων των 8. Ακολουθούν οι ειδήσεις σε τίτλους» Στο τέλος της παράθεσης του...

Μέρος Δεύτερο

«Ρε συ, δεν ξέρω πώς με βλέπουν οι άλλοι. Καταλαβαίνεις. Τι είμαι, ποιος είμαι. Είμαι περισσότερο αυτό που νομίζω ότι βλέπουν οι άλλοι σε...

Μέρος πρώτο

Είναι μέρα. Ξύπνησε παράδοξα ξεκούρδιστη. Δύο πορείες προς τον ήλιο, με την ελπίδα για τον ήλιο. Δύο πορείες με ανάστροφο πείσμα. Κόσμος βαφτισμένος στην...