Μαρία Χρονιάρη
Spiritus θα πει Πνεύμα
Στη μνήμη του αγαπημένου μου θείου Σπύρου Καπώνη
Και ξαφνικά τα δωμάτια συστέλλονται και διαστέλλονται. Χώρος και χρόνος μια ευθεία γραμμή. Για την ανάγκη του...
ΠΥΛΗ ΕΙΣΟΔΟΥ
Άρχισα να γράφω μην ξέροντας για τί θέλω να μιλήσω. Αποφάσισα να αφήσω τα δάκτυλα να χτυπούν στο πληκτρολόγιο, μόνα τους, ελεύθερα. Χωρίς τη...
ΦΑΙΝΟΜΑΙ(ΝΟ)
Συμβαίνουν τόσα πολλά ταυτόχρονα, που το μυαλό μου δεν έχει τον απαιτούμενο χρόνο για να τα επεξεργαστεί. Να τα κατανοήσει. Να τα μπορέσει. Γύρω...
ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΣΩΜΑ
Μερικές φορές στη ζωή είσαι και το πιόνι και η σκακιέρα. Πότε λευκό και πότε μαύρο. Πότε ο βασιλιάς και πότε το άλογο. Θέλει...
SHURUWAT
Στεκόταν ακλόνητα στην ίδια θέση. Πέντε ώρες είχαν περάσει κι ωστόσο έμοιαζε ο χρόνος να έχει σταματήσει στην αποβίβαση. Μέσα στο πλήθος ξένη μα...
BRAHMAAND
Είδα τα πράγματα να συμβαίνουν ραγδαία. Ο κόσμος έγινε από γυαλί. Από νερό και άμμο. Για να θυμίζει πάντα το πόσο εύθραυστοι είμαστε. Πόσο...
Καθρέπτης
Καθόταν μόνη σε ένα από εκείνα τα παγκάκια της εφηβείας της. Φορούσε το ίδιο σκισμένο τζιν, τα ίδια αθλητικά παπούτσια, είχε τα μαλλιά της...
απουσιάΖΩντας
Τα βήματά τους ακούγονταν από μακριά. Έμοιαζαν με σάλπισμα από χιλιάδες στρατιώτες την ώρα της μάχης. Δεν ξέρω γιατί, μα πάντα ο ήχος της...
Αποκόλληση
Περπάταγαν μόνοι μέσα στο πλήθος. Ο ένας δίπλα στον άλλον χωρίς τη γνώση της γνωριμίας τους. Όλα επάνω τους ήταν κοινά. Ακόμη κι όταν...
Θεμελίωση
Ήταν ο ήχος της φωνής που πρώτα αναγνώρισα. Το γρέζι εκείνο που έβγαινε απ’ τα έγκατα και ανοιχτό και ολόκληρο απλωνόταν, σπάζοντας κάθε τοίχο...