Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου
Έρεβος, Κική Δημουλά
Σκύβοντας πάνω
απ’ της ψυχής μου τη συσκότιση
στίχους ισχνούς θα επιδείξω
αποκλεισμένους από απρόσμενη κακοκαιρία
που πλήγωσε θανάσιμα
κάποιο δειλό μου λυκαυγές.
Πολλά θα λεν οι στίχοι αυτοί,
θα δείτε,...
Το κορίτσι στο τζάμι, Κώστας Μόντης
Πολύ μ’ απασχολεί αυτό το κορίτσι
που ακούμπησε τ’ απόγεμα
το πρόσωπο στο τζάμι
και κάρφωσε το βλέμμα στον δρόμο
χωρίς να βλέπει,
και προσήλωσε την προσοχή στον δρόμο
χωρίς...
Ως την αιωνιότητα
Μια μέρα θα δούμε καθαρά
όλα γύρω μας μοιάζουνε δικά μας γιατί τους μοιάζουμε εμείς
και επιτέλους θα ελευθερωθούμε από όλα εκείνα που νομίζουμε πως είμαστε,...
Σε αγαπώ στις δέκα το πρωί, Χάιμε Σαμπίνες
Σε αγαπώ στις δέκα το πρωί και στις έντεκα,
και στις δώδεκα. Σε αγαπώ με όλη μου την ψυχή και
με ολόκληρο το σώμα μου, μερικές...
Όλο παίζεις, εσύ, Πάμπλο Νερούδα
Πόσο έχεις στ αλήθεια πονέσει,
ώσπου να βρεις τα χούγια μου,
ώσπου να βρεις την ψυχή μου τη μονάτη κι ανήμερη
και τ όνομά μου που όλους...
Έναντι, Διονύσης Μοναστηριώτης
Όσο για σένα, θλίψη
μη μιλάς
Παράπονο κανένα
να μην έχεις
Αιώνες τώρα
παίρνεις έναντι
το πρώτο κλάμα
της ζωής μας.
Όταν η αγάπη σε καλεί, Χαλίλ Γκιμπράν
Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την,
μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχιά και απότομα.
Κι όταν τα φτερά της σε αγκαλιάσουν, παραδόσου,
μόλο που το...
Ο κροκόδειλος, Φιόντορ Μιχάηλοβιτς Ντοστογιέφσκι
’’Δεν ήταν όνειρο· ήταν η χειροπιαστή, αναμφισβήτητη πραγματικότητα. Αλλιώς, θα καθόμουν να τα διηγούμαι: Αλλά ας συνεχίσω…’’
Ο Κροκόδειλος αποτελεί ακόμη ένα έργο του Ντοστογιέφσκι...
Η τέχνη των αηδονιών, Ε. Σ.
Περπατάμε και ψάχνουμε την λάμψη
Σαν αηδόνια που προσπαθούν να μάθουν να τραγουδούν
Τα αναφερόμενα ως παιδιά των αστεριών
Οι προαναφερόμενοι που επιθυμούν το κατέχων
Δύο μάτια που...
Γιώτα
Δεν υπάρχουν αυτονόητα.
Όλοι αγαπούμε δυο τρείς… αλλά αυτό πράγματι αποτελεί μια ξέχωρη κουβέντα και μόνη… Κάποτε μου σύστησαν μια κοπέλα και είπαν τάχα πως πήγαινε μέσα της...