Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου
Η Μελπομένη είναι νομικός. Αγαπάει το φθινόπωρο, τα βιβλιοπωλεία, την τηλεόραση. Πιστεύει πως οι μέρες πληθαίνουν με την αφή, την πίστη και τον άνθρωπο. Το Ολόγραμμα φιλοξενεί τις συλλογές και τις διαθέσεις της. Γεννήθηκε το ‘94, έμαθε να διαβάζει με λεξικό και να γράφει. Σκέψεις της συνοδεύουν τις φωτογραφίες σας.
Ο Δωδεκάλογος του Καρούζου
Στον Ηλία Πετρόπουλο
Νὰ μὴν εἰρηνεύεις ἀνώφελα.
Νὰ μὴν πολεμᾶς ἐπίσης ἀνώφελα.
Ν' ἀγαπᾶς τὸν ἥλιο, μὰ ὄχι σὰν θεότητα.
Ν’ ἀποστρέφεσαι τὴ σελήνη...
Το Μονόγραμμα, Οδυσσέας Ελύτης
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ' ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ' ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης,...
Η Πέτρα του ήλιου, Οκτάβιο Πας
(απόσπασμα)
Η ζωή πότε ήταν αληθινά δική μας,
πότε είμαστε αληθινά αυτό που είμαστε
αληθινά, μονάχοι μας, δεν είμαστε, δεν είμαστε ποτέ
παρά ίλιγγος και χάος
γκριμάτσες στον καθρέφτη,...
Σὲ μιὰ γυναῖκα, Τάσος Λειβαδίτης
Θυμᾶσαι τὶς νύχτες; Γιὰ νὰ σὲ κάνω νὰ γελάσεις περπατοῦσα πάνω
στὸ γυαλὶ τῆς λάμπας.
«Πῶς γίνεται αὐτό;» ρώταγες. Μὰ ἦταν τόσο ἁπλὸ
ἀφοῦ μ᾿ ἀγαποῦσες
Δεν αντέχω τα παράθυρα χωρίς θέα, Οδυσσέας Ελύτης
Είμαι ένας απλός, καθημερινός, αισιόδοξος άνθρωπος.
Αλλά, δεν αντέχω τα παράθυρα χωρίς θέα.
Τα παράθυρα βρίσκονται εκεί για να ταξιδεύουν τη ματιά.
Για ν’ αποκαλύπτουν ορίζοντες.
Για να...
ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΛΕΞΕΙΣ I, ΑΓΗΣ ΜΠΡΑΤΣΟΣ
Όταν συναντάς άγνωστη λέξη
ανατρέχω στο λεξικό
για την ακριβή σημασία.
Πίσω κι εγώ στα θρανία.
Ασφυκτικό το πάθος για γνώση.
Αν και οι λέξεις δεν είναι ποτέ μονάχα
όσα...
Αν δε μου ‘δινες την ποίηση Κύριε, Νικηφόρος Βρεττάκος
Αν δε μου 'δινες την ποίηση, Κύριε,
δε θα 'χα τίποτα για να ζήσω.
Αυτά τα χωράφια δε θα 'ταν δικά μου.
Ενώ τώρα ευτύχησα να 'χω...
Το πιο μυστήριο, Άγης Μπράτσος
Όλο λες να προσέχω τον εαυτό μου.
Ναι, καπνίζω
μα φροντίζω τη διατροφή μου
και πηγαίνω συχνά στο γυμναστήριο.
Το πιο μυστήριο
δεν περιμένω πια τίποτα.
Από κανέναν.
Ούτε καν από...
Τείχη, Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή...
Τέχνη, Τάσος Λειβαδίτης
Έζησα τα πάθη σα μια φωτιά, τάδα ύστερα να μαραίνονται
και να σβήνουν,
και μ’ όλο που ξέφευγα απόνα κίνδυνο, έκλαψα
γι’ αυτό το τέλος που υπάρχει...