Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου
Η Μελπομένη είναι νομικός. Αγαπάει το φθινόπωρο, τα βιβλιοπωλεία, την τηλεόραση. Πιστεύει πως οι μέρες πληθαίνουν με την αφή, την πίστη και τον άνθρωπο. Το Ολόγραμμα φιλοξενεί τις συλλογές και τις διαθέσεις της. Γεννήθηκε το ‘94, έμαθε να διαβάζει με λεξικό και να γράφει. Σκέψεις της συνοδεύουν τις φωτογραφίες σας.
Γυναίκες, Τάσος Λειβαδίτης
"…Φτωχές γυναίκες,
μοδίστρες, δακτυλογράφοι, ασπρορουχούδες,
τίμιες ή σπιτωμένες, ακόμα κι άλλες
εκείνες του σκοινιού και του
παλουκιού,
γυναίκες του ανέμου, της βροχής, του κουρνιαχτού,
νιώσαμε το φόβο που κρύβεται καμιά...
Αναδυομένη, Γρηγορίου Ξενόπουλου
Αγαπώ αυτό το βιβλίο και για αυτήν ακριβώς την αγάπη θα μιλήσω.
Ο Ξενόπουλος μπήκε στη ζωή μου σε ηλικία 13 ετών. Η «Αναδυομένη» δεν...
ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ
για δες
πάλι κείνος ο τύπος που κάθεται μόνος
σήμερα βρέχει
όταν βρέχει και πάντα δηλαδή φορά γκρίζα
άλλο δε λένε από κείνον
και για τούτον εγώ μιλάω,
χαλάλι τους...
Θα ήθελα κάπως αλλιώς ν’ αγαπιούνται τα πράγματα, Κική Δημουλά
Θα ήθελα
κάπως αλλιώς ν' αγαπιούνται τα πράγματα
στριμωγμένα σ' ένα μικρό δωμάτιο
που να είναι μπάνιο κουζίνα μαζί κι υπνοδωμάτιο
εντός και το καθιστικό
η μία χρήση να...
ΝΥΧΤΕΣ, Κώστας Μόντης
Καλά, θ' απορροφήσουν κάτι από την έγνοια σου
η μέρα, η κίνηση, η δουλειά σου, οι φίλοι,
και θα μπορέσεις ύστερα να πας
σε κάνα θέατρο ή...
Εξομολογήσεις της στεριάς, της θάλασσας, Νίκος Εγγονόπουλος
γιά τά λουλούδια τοῦ κάμπου καί τῶν περβολιῶν
παθαίνομαι
καί τά γνωρίζω καλά
ὡς τ' ἀγαπώ:
ἡ ἀγάπη εἶναι ὁ μόνος τρόπος κάτι νά γνωρίσουμε
απόσπασμα από τη συλλογή...
Ἡ ἀγάπη ἂργησε μιά μέρα, Λιλή Ζωγράφου
Η αγάπη άργησε μια μέρα και έδωσε τη θέση της σε όλα εκείνα που δεν είναι αγάπη. Δυο νέοι ερωτεύονται και ανακαλύπτουν πως δυο...
Στ᾿ Ἀστεῖα Παίζαμε!, Μανόλης Αναγνωστάκης
Δὲ χάσαμε μόνο τὸν τιποτένιο μισθό μας
Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας
Τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα...
Ἐγκαρτέρηση, Χρίστος Λάσκαρης
Τό θέμα εἶναι νά μπορεῖς
νά ὑπομένεις,
νά σέ παιδεύει ἡ βροχή
καί νά ὑπομένεις,
ὅπως μονάχα ξέρουν
νά ὑπομένουν
μές στίς πλατεῖες
τά ἀγάλματα.
Νευροπάθεια, Κώστας Μόντης
Συγχώρεσέ με, φίλε μου,
που ενώ είχαμε μαζί,
σαν από κάποια συμφωνία μας μυστική,
κινήσει για τη νευροπάθεια
κ' είχαμε προχωρήσει κι' αρκετά
στα σκοτεινά της μονοπάτια θαρρετά,
έδειξα τόσην...