Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου
Τα αντικλείδια, Γιώργης Παυλόπουλος
Ἡ Ποίηση εἶναι μιά πόρτα ἀνοιχτή.
Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν
τίποτα καί προσπερνοῦνε. Ὃμως μερικοί
κάτι βλέπουν, τό μάτι τους ἁρπάζει κάτι
καί μαγεμένοι πηγαίνουνε να...
Ώστε θες να γίνεις συγγραφέας;, Τσαρλς Μπουκόφσκι
Αν δεν βγαίνει από μέσα σου ορμητικά
σε πείσμα όλων,
μην το κάνεις.
Αν δε βγει απρόσκλητο
από την καρδιά κι απ’ το μυαλό σου κι απ’ το...
Δὸν Κιχώτης, Κώστας Ουράνης
Ἀτσάλινος καὶ σοβαρὸς ἀπάνω στ᾿ ἄλογό του
τὸ ἀχαμνό, τοῦ Θερβαντὲς ὁ ἥρωας περνάει,
καὶ πίσω του, τὸ στωικὸ γαϊδούρι του καβάλα
ὁ ἱπποκόμος του ὁ χοντρὸς...
Γράμμα στὸν ἄνθρωπο τῆς πατρίδας μου, Νικηφόρος Βρεττάκος
...Μὴν μὲ μαρτυρήσεις!
Καὶ προπαντὸς νὰ μὴν τοῦ πεῖς πὼς μ᾿ ἐγκατέλειψεν ἡ ἐλπίδα!
Καθὼς κοιτᾷς τὸν Ταΰγετο, σημείωσε τὰ φαράγγια
ποὺ πέρασα. Καὶ τὶς κορφὲς ποὺ...
Ἐρωτικὰ IV, Κώστας Ουράνης
Δὲν εἶμαι ἐγὼ ποὺ τὴ ζωή σου
ἦρθα σὰν ἥλιος νὰ φωτίσω:
τὸ φῶς στὰ μάτια μου
ποὺ λάμπει δικό σου
-καὶ σ᾿τὸ στέλνω πίσω!
Τοῦ μαγικοῦ τοῦ κόσμου
ἂν...
Έλληνες Ποιητές, Κώστας Μόντης
Ελάχιστοι μας διαβάζουν
ελάχιστοι ξέρουν τη γλώσσα μας
μένουμε αδικαίωτοι κι αχειροκρότητοι
σ' αυτή τη μακρινή γωνιά
όμως αντισταθμίζει που γράφουμε ελληνικά.
***
Από ποίηση δεν έχω αγαπήσει περισσότερο...
Ζωή, Κώστας Ουράνης
Κάποιες φορές, σὰ βράδιαζεν ἀργὰ στὴν κάμαρά μας,
τ' ὠχρὸ κεφάλι γέρνοντας στὴν ἀγκαλιά μου ἀπάνω
καὶ μὲ θλιμμένο ἀνάβλεμμα στυλὰ κοιτάζοντάς με,
«θὰ μὲ ξεχάσεις;» ρώταγες...
Ο Δωδεκάλογος του Καρούζου
Στον Ηλία Πετρόπουλο
Νὰ μὴν εἰρηνεύεις ἀνώφελα.
Νὰ μὴν πολεμᾶς ἐπίσης ἀνώφελα.
Ν' ἀγαπᾶς τὸν ἥλιο, μὰ ὄχι σὰν θεότητα.
Ν’ ἀποστρέφεσαι τὴ σελήνη...
Το Μονόγραμμα, Οδυσσέας Ελύτης
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ' ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ' ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης,...
Η Πέτρα του ήλιου, Οκτάβιο Πας
(απόσπασμα)
Η ζωή πότε ήταν αληθινά δική μας,
πότε είμαστε αληθινά αυτό που είμαστε
αληθινά, μονάχοι μας, δεν είμαστε, δεν είμαστε ποτέ
παρά ίλιγγος και χάος
γκριμάτσες στον καθρέφτη,...