Βαγγέλης Ρουσσάκης
Ο Βαγγέλης Ρουσσάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κάρπαθο. Αποφοίτησε από το τμήμα ιστορίας και αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Αγάπησε από παιδί τη Λογοτεχνία, γιατί μέσα από εκείνην ξέφευγε από τον κόσμο που πολλές φορές επιβάλλεται στους ανθρώπους. Έκτοτε ανακάλυψε κι άλλες αγάπες. Όλες είχαν να κάνουν με μικρά - μικρά κομμάτια που κρύβονται μέσα σε ψυχές και περιμένουν να αναδυθούν. Πολλές από τις αγάπες του, τις εφηύρε γιατί ήταν εκείνες που χρειαζόταν, για να μην επιβιώνει μόνο. Τώρα, ξανά μαθαίνει να ψάχνει για χρώματα, και στιγμές και κομμάτια μικρά. Με την γνώση πως δεν θα τα βρει ποτέ όλα. Του αρκεί. Ταξιδεύει.
Η στιγμή είναι πάντα τώρα
Eίναι να γίνω εχθρός του παραλόγου*
να αντιπαρατεθώ στο κενό και
να υπεραμυνθώ του αίματος αθώων ανθρώπων *
να κοιτάξω τον ουρανό
και να δω την ανάκλαση των...
Ηλί ηλί λαμά σαβαχθανί
Κύριε αμάρτησα ενώπιον σου
Ήλπισα πολύ σε μιαν άλλη αυγή
Και προσευχήθηκα τόσο
Ώσπου μου τελείωσαν οι λέξεις|
Κρατήθηκα τόσο συχνά από το δειλινό
Στα δέντρα τα αειθαλή
Θνητός εγώ,...
Imitations
γράφω λέξεις ακατάληπτες
δεν θέλουν να με καταλάβουν
προσπάθησα πολύ μα μάταια
εκρήξεις που εγώ βλέπω
είναι για τους ανθρώπους αόρατες
το μόνο που ήθελα
ήταν να ξεφύγω το κενό
σε...
Επισήμανση
Αν θέλεις να λέγεσαι ποιητής ,
το κάνεις πιθανότατα για τους λάθος λόγους
και μην προσπαθήσεις να βαφτίσεις
ένα σύννεφο ως λευκό αν δεν το έχεις δει
κάποτε...
Veta
Βλέπεις εκείνο το ουράνιο τόξο
είναι τα χέρια σου που αγκαλιάζουν
τη καρδιά μου
και τα τρένα επαγρυπνούν στους σταθμούς
δεν διανυκτερεύουν
περιμένουν μια λέξη σου
ένα δάκρυ μου κυλάει...
Apri le luci
Άναψε τα φώτα
Κάπου οι μεγάλοι έρωτες περιμένουν
Σα νύχτα
Ένα απαύγασμα από διάττοντες ήλιους
Θα είμαστε άραγε κάποτε άλλοι;
Θα φτιάξουμε τότε
Απειράριθμους τρόπους να σιωπάς
Και δύο χέρια
Δύο μόνο...
Aisuru
Δεν έχω κρύψει τα πάντα μέσα μου
υπάρχουν λέξεις που δεν γίνεται να κρυφτούν
και αισθήματα που όσο και να τα σκάψεις
εκείνα πάντα θα ψάχνουν το...
Ανέγγιχτο
Στον Φ. Γ. Λόρκα
Δεν σε αγγίζει ούτε
η καλοκαιρινή δροσιά
ούτε το κύμα στο ακροθαλάσσι
ούτε τα ρόδινα μάγουλα
ούτε και το λινό μαξιλάρι μιας Κυριακής
Για σένα δεν...
Τις φωνές
Τις φωνές
Τις έγραψα για μιαν πεποίθηση
Καθώς θυμάμαι τα ανεπαίσθητα
Δειλινά υπό το αδόκιμο των στιγμών
Κύμα ή βράχος σε μια γη
Κάποτε δική μου
Όχι πια
Τα γραπτά μου...
Κόκκινες λέξεις
Στον Φεντερικο Γκαρθια Λόρκα
Αφέγγαρη νύχτα
Η νύχτα που έφυγες
Κι ονειρεύτηκες τόσο πολύ
Τα όμορφα φεγγάρια
Του Γουαδαλκιβιρ
Ανέπνευσες πρώτη φορά
Στον κόσμο
Κι άνθισε ο κόσμος
Κόκκινος
Μία πάναστρη νύχτα
Πανσέληνος ολοόιομη
Και αυτό...