Βάσω Κωνσταντινίδου
Ζωές του Φθινοπώρου, Θοδωρής Παπαθεοδώρου
Λένε πως τον άνθρωπο τον συντηρεί η προσδοκία, η ελπίδα πως αυτό που ζει κι αισθάνεται θα συνεχιστεί.
Το βιβλίο αυτό είναι η επιτομή της...
Λουλούδια, Γουέντι Κόουπ
Κάποιοι άνδρες δεν το σκέφτονται, λοιπόν.
Εσύ όμως ναι: ερχόσουν κι μού έλεγες ότι σχεδόν
Μου αγόρασες λουλούδια αλλά
Κάτι είχε πάει στραβά.
Το ανθοπωλείο ήταν κλειστό. Ή...
Το ζευγάρι, Τίτος Πατρίκιος
Ήταν ο λόφος που είχες πει σεληνιακό τοπίο,
δέσποζε στις παράγκες, γεμάτος
πληγές από εγκαταλειμμένα λατομεία,
στοίβες σκουπιδιών, στρατιωτικά φυλάκια.
Μα ο λίγος χώρος που καλύπτανε
τ’ αγκαλιασμένα τους...
Με κατάνυξη,Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ἔλα νὰ ἀνταλλάξουμε κορμὶ καὶ μοναξιά.
Νὰ σοῦ δώσω ἀπόγνωση, νὰ μὴν εἶσαι ζῷο,
νὰ μοῦ δώσεις δύναμη, νὰ μὴν εἶμαι ράκος.
Νὰ σοῦ δώσω συντριβή, νὰ...
Άγραφη γραφή, Νάνος Βαλαωρίτης
Άκουσα να μιλάν με τόνους τραγωδίας σε σαλόνια του1880
Ν΄ αναστενάζουν σ΄ ένα υπνοδωμάτιο ξενοδοχείου αριθμ. 12
Είδα να τρέχει μια γυμνή στο τρίτο πάτωμα του...
Σερενάτα, Ζουλφί Λιβανελί
Πόσα ερωτήματα μπορεί να χωρέσει το μυαλό μιας γυναίκας; Πόσες αλήθειες από αυτές που σιγά σιγά ανακαλύπτει, μπορούν να συμβαδίσουν με τους ρυθμούς της...
Μια πίκρα, Κωστής Παλαμάς
Τὰ πρῶτα μου χρόνια τ᾿ ἀξέχαστα τἄζησα
κοντὰ στ᾿ ἀκρογιάλι,
στὴ θάλασσα ἐκεῖ τὴ ρηχὴ καὶ τὴν ἥμερη,
στὴ θάλασσα ἐκεῖ τὴν πλατιά, τὴ μεγάλη.
Καὶ κάθε φορὰ...
Δε θα το πούν, Μαρία Πολυδούρη
Δε θα το πούν, ο πόνος μου πώς άνθισε
παρά τα λυπημένα μου τραγούδια.
Σαν πεταλούδες οι χαρές με σίμωναν
γιατί ήμουν δροσερή σαν τα λουλούδια.
Δε θα...
Το άστρο, Mίλτος Σαχτούρης
Το ξανθό κεφάλι της
τα ξεβαμμένα χείλια της
η σιωπή της
και λίγο σάλιο που έτρεχε
από το άστρο
το σφύριγμα
το άγριο άστρο που ανοιγόκλεινε
το μάτι του
κι έβλεπε τον...
Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο, Ισίδωρος Ζουργός
Το φάσμα της προσωπικότητας του Ματίας Αλμοσίνο θα μπορούσε ίσως να τοποθετηθεί σε έναν παράταιρο κι ασυνήθιστο πορτολάνο: τα σύνορα είναι δυσδιάκριτα, οι χώρες...