Βάσω Κωνσταντινίδου
Γεννήθηκε και ζει στη Δράμα. Στην Κομοτηνή, σπούδασε Νομική. Ανάμεσα στις πολλές ώρες στα πολλά βιβλία και σημειώσεις για τη σχολή, έβρισκε χρόνο για να διαβάζει και τα άλλα, τα λογοτεχνικά. Αν ρωτήσει κανείς έναν φίλο της, θα την χαρακτηρίσει με δυο λέξεις: βιβλία και καφές.
Στο «Ολόγραμμα» παρουσιάζει - προτείνει βιβλία –όλων των ειδών- που αγαπά και θεωρεί άξια προσοχής.
Ποιητής, Ναπολέων Λαπαθιώτης
Πόσο βαθὺ κι ἀσήμαντο συνάμα,
τῆς Ζωῆς καὶ τῆς Τέχνης σου τὸ δρᾶμα,
σ᾿ ἕνα παιχνίδι μάταιο καὶ γελοῖο,
τοῦ Νοῦ σου νὰ σκορπᾷς τὸ μεγαλεῖο!
Μέρα-νύχτα νὰ...
Δενδρίτες, Κάλλια Παπαδάκη
Η πόλη του Κάμντεν, εκτός από τον ποταμό Ντέλαγουερ, φιλοξενούσε στα παρηκμασμένα πλέον σπλάχνα της, την οικογένεια Καμπάνη. Τον Μπέιζελ ή αλλιώς, Βασίλη, τη...
Suppose, E.E Cummings
Υπόθεσε
πως η ζωή είναι ένας γέρος άνδρας με λουλούδια στο κεφάλι.
Ο νεαρός θάνατος κάθεται σ’ ένα cafe
χαμογελώντας, κρατώντας ένα νόμισμα ανάμεσα,
στον αντίχειρα και το...
Το βάλς των δέντρων και του ουρανού |Ζαν-Μισέλ Γκενασιά
Η Μαργκερίτ Γκασέ, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κορίτσια της κοινωνικής τάξης και της ηλικίας της, σκόπευε –και εν τέλει κατάφερε- να μην συμβιβαστεί,...
Ο πυρετός της χαράς, Μίλτος Σαχτούρης
Ηλεκτρικές κουρτίνες σ’άλλη εποχή
ηλεκτρικοί πολυέλαιοι
δύο πρωινά παράθυρα
δύο μάτια φωτισμένα
η σκιά τ’ανθρώπου διαβαίνει
μέρα να’ναι για νύχτα
κι η φωνή: Μην τρέχεις, μη φεύγεις
σ’αγαπώ
la voix du reve.
Φαντασία, Γιάννης Σκαρίμπας
Νά ναι σα να μας σπρώχνει ένας αέρας μαζί
προς έναν δρόμο φιδωτό που σβει στα χάη,
και σένα του καπέλου σου πλατειά και φανταιζί
κάποια κορδέλα...
Δεκέβρης του 1903, Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Κι' αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω -
αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια
όμως το...
Άφησα να μην Ξέρω, Κική Δημουλά
Aπό τον κόσμο των γρίφων
φεύγω ήσυχη.
Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα:
δεν έλυσα κανένα.
Oύτε κι αυτά που θέλαν να πεθάνουν
πλάι στα παιδικά μου χρόνια:
έχω...
Ψυχή Απούσα, Federico Garcia Lorca
Δε σε γνωρίζει ο ταύρος, ούτε η συκιά,
ούτε τα άλογα, ούτε τα μυρμήγκια του σπιτιού σου.
Δε σε γνωρίζει το παιδί ούτε το σούρουπο
γιατί για...
Άλμπατρος, Charles Pierre Baudelaire
Συχνά για να περάσουνε την ώρα οι ναυτικοί
άλμπατρος πιάνουνε, πουλιά μεγάλα της θαλάσσης,
που ακολουθούνε σύντροφοι, το πλοίο, νωχελικοί,
καθώς γλιστράει στου ωκεανού τις αχανείς εκτάσεις.
Και...