Βάσω Κωνσταντινίδου
Γεννήθηκε και ζει στη Δράμα. Στην Κομοτηνή, σπούδασε Νομική. Ανάμεσα στις πολλές ώρες στα πολλά βιβλία και σημειώσεις για τη σχολή, έβρισκε χρόνο για να διαβάζει και τα άλλα, τα λογοτεχνικά. Αν ρωτήσει κανείς έναν φίλο της, θα την χαρακτηρίσει με δυο λέξεις: βιβλία και καφές.
Στο «Ολόγραμμα» παρουσιάζει - προτείνει βιβλία –όλων των ειδών- που αγαπά και θεωρεί άξια προσοχής.
Κάποιοι δεν ξεχνούν ποτέ, Γιάννης Καλπούζος
Στο βιβλίο αυτό, εξέχουσα και κύρια θέση, έχει ο άνθρωπος. Το πλάσμα αυτό που είναι φτιαγμένο από αδυναμίες και πάθη, από ανάγκες που το...
Άφησα να μην Ξέρω, Κική Δημουλά
Aπό τον κόσμο των γρίφων
φεύγω ήσυχη.
Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα:
δεν έλυσα κανένα.
Oύτε κι αυτά που θέλαν να πεθάνουν
πλάι στα παιδικά μου χρόνια:
έχω...
Ψυχή Απούσα, Federico Garcia Lorca
Δε σε γνωρίζει ο ταύρος, ούτε η συκιά,
ούτε τα άλογα, ούτε τα μυρμήγκια του σπιτιού σου.
Δε σε γνωρίζει το παιδί ούτε το σούρουπο
γιατί για...
Το αμίλητο νερό, Δέσποινα Τομαζάνη
Ανάμεσα σε ένα καρνάγιο από πετρέλαιο και αλμύρα, σε θάλασσες χαμομήλι, γονείς, αδέρφια κι ένα απλοϊκό σπίτι, ξετυλίγονταν τα παιδικά χρόνια της Δέσποινας. Τουλάχιστον...
Άλμπατρος, Charles Pierre Baudelaire
Συχνά για να περάσουνε την ώρα οι ναυτικοί
άλμπατρος πιάνουνε, πουλιά μεγάλα της θαλάσσης,
που ακολουθούνε σύντροφοι, το πλοίο, νωχελικοί,
καθώς γλιστράει στου ωκεανού τις αχανείς εκτάσεις.
Και...
Μεγάλο Αλγέρι, Kατερίνα Καριζώνη
Σ’ έναν τόπο από πέτρα, θάλασσα και αίμα, η Όλγα, μια μαυρομάτα κοπέλα, έμελε να συναντήσει τον άντρα που, χωρίς ακόμη να γνωρίζει την...
Τι νέοι που φτάσαμεν εδώ, Κωνσταντίνος Καρυωτάκης
Τι νέοι που φτάσαμεν εδώ
στο έρμο νησί στο χείλος του κόσμου,
δώθε απ’ το όνειρο και κείθε από τη γη!
Όταν απομακρύνθηκε ο τελευταίος μας φίλος,
ήρθαμε...
Πάντα καλά, Παύλος Μάτεσις
Όταν τα ρολόγια σήμαναν τη δέκατη ώρα της ημέρας, η είδηση που ακούστηκε από το μπαλκόνι, ναι μεν τάραξε όσους την άκουσαν, δεν τους...
Ερωτικό, Ναπολέων Λαπαθιώτης
Καημός, αλήθεια, να περνώ του έρωτα πάλι το στενό,
ώσπου να πέσει η σκοτεινιά, μια μέρα του θανάτου…
Στενό βαθύ και θλιβερό, που θα θυμάμαι για...
Δευτέρα των λέξεων, Θωμάς Τσαλαπάτης
Ημέρα πρώτη
στις γειτονιές της Άλμπα
και εκείνος βράζει νερό, όλο βράζει νερό
Στο κοίλο κομμάτι της γλώσσας
Εκεί που λιμνάζουν οι λέξεις
Οι αχειροποίητες, οι τοιχογραφημένες, οι άκαπνες
Στο...