[…]
Eίναι δύσκολο να περιγράψω τι είναι διαλογισμός γιατί είναι αδύνατο με κατώτερα μέσα όπως είναι ο ανθρώπινος λόγος να εξηγήσω μια ανώτερη κατάσταση αυξημένης συνείδησης, η όποια είναι πέρα από τα όρια του νου, του λόγου και της σκέψης. Όσο κυλούν τα χρόνια που ασκούμαι, τόσο πιο δύσκολο μοιάζει και τόσο πιο μεγαλειώδες μου φαίνεται το φαινόμενο του διαλογισμού, ώστε να μπορεί να στριμωχθεί μέσα σε λέξεις. Ολοένα και περισσότερο κατανοητή μου γίνεται η φράση του Σωκράτη, που μας λέει ότι «Το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν ξέρω τίποτα». Θα προσπαθήσω όμως, να χαρτογραφήσω την πορεία προς τη συνειδητότητα που ονομάζεται διαλογισμός μέσα από τα βιώματά μου αλλά και μέσα από όλους αυτούς που με μύησαν στον κόσμο αυτό.
Ο διαλογισμός, όπως λανθασμένα πολλοί νομίζουν, δεν είναι ένα προνόμιο μόνο της ανατολικής φιλοσοφίας, αλλά μια έννοια την όποια την συναντάμε σε κάθε ανεπτυγμένο πολιτισμό.
Η λέξη Δια–λογισμός, σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου του Ιωάννη Πασά (τόμος 5, σελ. 1014), αναλύεται ως εξής: «Διαλογισμός= η κατά νου σκέψης λογισμός». Μια άλλη ετυμολογία της λέξης είναι: «Δια-λογισμός= ο λογισμός του Δία». Ο Δίας ήταν η έσχατη αρχή και το μέρος το οποίο συμβολικά τοποθετείται πάνω στο ανθρώπινο σώμα, είναι ο νους ο Δίας που κατοικεί στον νου. Ακόμη ένας θεός ο οποίος τοποθετεί σαν έδρα του τον νου στην ινδική παράδοση και σχετίζεται άμεσα με τον διαλογισμό είναι ο θεός Σίβα, ο όποιος ταυτίζεται αρχετυπικά με τον Δία. Τον Δία τον συναντάμε άλλοτε σαν Ζευς και άλλοτε σαν Δία. Όταν έχει τις ποιότητες του Ζευς-(ζεύγος) ζευγαρώνει και όταν έχει τις ποιότητες του Δία διαιρεί, όπως ακριβώς και ο λογισμός του ανθρώπου. Την ίδια λειτουργία τη βλέπουμε στο ένζυμο το όποιο συνθέτει την κορδέλα του D.N.A και μόλις ολοκληρώσει την επεξεργασία δομήσεως, την διαιρεί.
Θα μπορούσαμε να διαχωρίσουμε τα τον διαλογισμό σε δυο κατηγορίες.
Η μια κατηγορία είναι η κατώτερη όμως άκρως απαραίτητη για την επιβίωση μας και αποτελεί την προϋπόθεση για να οδηγηθείς στο επόμενο βήμα. Το κατώτερο είδος διαλογισμού έχει να κάνει με τον τρόπο που λειτουργεί, σκέπτεται και πράττει ο άνθρωπος μέσα από τις λογικές διεργασίες του νου του. Ενώ ο ανώτερος διαλογισμός είναι αυτός που υπερβαίνει τα όρια του νου και της σκέψης, καθώς ο άνθρωπος συνδέεται με μια ανώτερη διάσταση ευφυΐας που κρύβεται πίσω από όλες τις ακούσιες λειτουργίες του σώματος μας και κατ’ επέκταση όλου του σύμπαντος και γίνεται κανάλι αυτής, θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε την ουσία αυτή Υπέρ- Νου.
Μέσα στην έννοια της λέξης «Διαλογισμός» κρύβεται μια πανανθρώπινη ανάγκη υπέρβασης των φαινομένων του νου. Έτσι, με την υπέρβαση αυτή, ο άνθρωπος προσπαθεί να αντιληφθεί εκείνη την άναρχη ουσία που εμπεριέχει και εμπεριέχεται στα πάντα. Αν διεισδύσεις στη λέξη διαλογισμός, θα αντικρίσεις τη δίψα για δημιουργία, γνώση, ισορροπία και ευδαιμονία. Θα αντικρίσεις μια ανάγκη από φόβο και ελπίδα που ωθεί τον άνθρωπο να χυμήξει μπροστά για να υποτάξει το πρόσκαιρο, να νικήσει τον θάνατο και να σμίξει με το αιώνιο.
Η ποιότητα του διαλογισμού φωλιάζει μέσα σε εκείνες τις στιγμές που η σκέψη και ο χρόνος χάνονται, μπορεί να είσαι στην βουή του δρόμου και να κοιτάζεις, χωρίς να βλέπεις τίποτα. Στιγμές που χωρίς καμία αιτία, συναισθήματα ευδαιμονίας και αγάπης για τον εαυτό μας, τους γύρω μας και τη ζωή αναδύονται. Στιγμές αποστασιοποίησης, έμπνευσης και μιας πιο σφαιρικής άποψης για τη ζωή και τον κόσμο, μέσα από τις οποίες αντλούμε δύναμη για να συνεχίσουμε το κουπί στη γαλέρα του βίου μας.
Αυτά πάλι, δεν πρέπει να τα συγχέουμε με το διαλογισμό, αλλά με τους καρπούς του, τους οποίους αντιλαμβανόμαστε αμέσως μετά και όχι κατά τη διάρκεια της υπερβατικής εμπειρίας, γιατί εκείνη τη στιγμή, είμαστε απόλυτα κενοί από τον εαυτό μας και τον φλύαρο νου μας, άλλα γεμάτοι από τον ευγενή κραδασμό της ύπαρξης, που είναι η κινητήριος δύναμη μέσα σε αυτό το γιγαντιαίο ερωτικό στροβίλισμα που λέγεται ζωή.
Όταν βρισκόμαστε σε μια κατάσταση διαλογισμού, βιώνουμε μια μορφή αυξημένης συνείδησης. Όταν το φαινόμενο του διαλογισμού συμβαίνει, το φαινομενικό Εγώ, δηλαδή οι σκέψεις και τα συναισθήματα, δεν είναι παρόντα. Ο διαλογισμός είναι μια διαδικασία αδειάσματος του νου από κάθε κρίση, από κάθε δραστηριότητα, από κάθε διαχωρισμό καλού και κακού. Είναι μια κατακόρυφη πορεία μέσα στο κενό διάστημα που υπάρχει μεταξύ μιας σκέψης και μιας άλλης το ιερό σημείο το οποίο βρίσκεται στο κέντρο μεταξύ της μιας θέσης και της άλλης. Εκεί κατοικεί ο Θεός, στο κέντρο της τραμπάλας.
Τότε το ερώτημα που μπορεί να θέσει κάποιος είναι: «Αφού δεν υπάρχει σκέψη, τι υπάρχει;». Αυτό το οποίο υπάρχει, είναι η επίγνωση. Και τι εννοούμε «επίγνωση»; Επίγνωση είναι μια κατάσταση, κατά την οποία βιώνουμε ένα είδος παρατήρησης, στην οποία δεν υπάρχουν επιλογές, ερμηνείες και εξηγήσεις για το κάθε τι. Αυτό το οποίο υπάρχει, είναι απόλυτη κατανόηση. Σε αυτήν την κατάσταση, βιώνουμε τον παρατηρητή, τη διαδικασία της παρατήρησης και το παρατηρούμενο σαν ένα και το αυτό, ένα ενιαίο ενεργειακό και εμπειρικό φαινόμενο που πηγάζει μέσα από την ωκεάνια ενέργεια της κενότητας. Αυτό ταυτίζεται με το «εν το παν», όπως υποστήριζε και η Ελεατική φιλοσοφική σχολή.
Τώρα, διαβάζοντας αυτά, εάν κάποιος δεν τα κατανοεί, το πιθανότερο είναι να τα απορρίψει σαν ανεδαφικά. Αν τα κατανοήσατε ωστόσο, καλό είναι τα κάνετε πράξη. Και εδώ ερχόμαστε σε ένα άλλο σημαντικό σημείο: Ότι καμία τεχνική δεν μας εγγυάται πως θα βρεθούμε σε αυτή την κατάσταση αυξημένης συνείδησης, που ονομάζουμε διαλογισμό. Αυτό που ουσιαστικά κάνουμε, είναι προσπάθειες με μέσο την εκάστοτε τεχνική, ώστε να βιώσουμε αυτή την κατάσταση.
Τον διαλογισμό, όσο τον κυνηγάμε, αυτός απομακρύνεται. Και τότε, τι μπορούμε να πράξουμε; Αυτό, το οποίο μπορούμε να κάνουμε, είναι να λειτουργήσουμε έμμεσα, να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Δημιουργώντας το κατάλληλο περιβάλλον, ίσως το λουλούδι να ανθίσει. Δεν γίνεται να το εξαναγκάσεις. Όταν υφίσταται ο διαλογισμός, ο άνθρωπος γίνεται κανάλι που μέσα του ρέει η ύπαρξη, το θείο. Και η ύπαρξη είναι πολύ μεγάλη για να χωρέσει σε δόγματα και θρησκείες.
Ο Διαλογισμός μπορεί να συμβεί και στην καθημερινότητά σου, κάνοντας ευτελή πράγματα, αλλά με τέτοια απορρόφηση και αγάπη, λες και κάνεις το πιο ωραίο και μεγαλειώδες πράγμα στον κόσμο.
Ο Διαλογισμός μοιάζει με βουτιά στο ποτάμι της αλήθειας και μπαίνοντας σε αυτό κάθε στιγμή αλλάζει. Αυτή είναι η ποιότητα της αλήθειας και αυτή είναι και η ομορφιά της.
Η εμπειρία του διαλογισμού δεν είναι η αρχή της γνώσης, αλλά η αρχή της αγνωσίας. Φέρνει τάξη, όχι μέσα από την προσπάθεια για την τακτοποίηση του εγώ μας, αλλά μέσα από την πλήρη αποδοχή της αταξίας του. Όταν το φαινόμενο του διαλογισμού συμβαίνει, ο παρατηρητής, η διαδικασία της παρατήρησης και το αντικείμενο που παρατηρείται, συγχωνευτούν και γίνουν Ένα.
*(Απόσπασπα από το βιβλίο «Ανατομία της ανθρώπινης ψυχής» του Μιχαήλ Καρπαθίου).
*O Μιχαήλ Καρπαθίου είναι ιδρυτής του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Humanology και εμπνευστής της εκπαίδευσης Transpersonal – Synthetic- Mentoring. Είναι συγγραφέας – ειδικευμένος στη Συμβουλευτική Ψυχικής Υγείας, στην Σωματική Ψυχοθεραπεία, Ψυχοθεραπεία Gestalt, Νευρογλωσσικό Προγραμματισμό (ΝLP), Life Coaching, στην κινέζικη ιατρική, τη Θεραπευτική Διατροφολογία, στην Ομοιοπαθητική καθώς και σε ενεργειακά συστήματα αυτογνωσίας και θεραπείας από διαφορετικές κουλτούρες, όπως Ταοϊσμό, Ζεν, Ταντρισμό, Σαμανισμό και έχει εργαστεί σε αυτό τον τομέα σε Ελλάδα, Ινδία και Κωνσταντινούπολη.
Βιβλία του ιδίου: «Σεξουαλική Αλχημεία», «Η επιλογή του ερωτικού συντρόφου», «Ονειρική επίγνωση», «Θεραπεία ζεύγους», «Διαλογισμός- μικρές τομές σε ένα μεγάλο ζήτημα», «Ο δρόμος του ανώτερου άνδρα», «Το μυστικό της επιτυχίας», «Γάμος ή χαμός», «Η Ανατομία της Ανθρώπινης Ψυχής».
O Μιχαήλ Καρπαθίου είναι ιδρυτής του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Humanology και εμπνευστής της εκπαίδευσης Transpersonal – Synthetic- Mentoring. Είναι συγγραφέας – ειδικευμένος στη Συμβουλευτική Ψυχικής Υγείας και στην θεραπεία τραύματος στη Σωματική Ψυχοθεραπεία από το Ελληνικό Ινστιτούτο Νευροφυτοθεραπείας και Ανάλυσης Χαρακτήρα – Ε.Ι.Ν.Α.
Ειδικότερα, έχει εκπαιδευτεί και εργαστεί στους τομείς: Σωματική Ψυχοθεραπεία, Ψυχοθεραπεία Gestalt, Νευρογλωσσικό Προγραμματισμό (ΝLP), Life Coaching στο Mentoring Οργανισμών και Ανθρώπινου δυναμικού C.A.R.S (για την επίτευξη στόχων και την αρμονική λειτουργιά του ανθρώπινου δυναμικού), Προγονική Θεραπεία, Ψυχολογία της Συστημικής Αναπαράστασης (ατομική/ ομαδική), Ψυχογενετικό Σύστημα, Redecision Therapy για τη θεραπεία ζεύγους, συστήματα Ε.F.T, E.M.D.R NATURAL FLOW, BSFF TAT, κ.α. Επίσης, έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του στην κινέζικη ιατρική, τη Θεραπευτική Διατροφολογία, στην Ωτική Νευροτροποποίηση, στην ομοιοπαθητική καθώς και σε αρχαία και νέα ενεργειακά συστήματα αυτογνωσίας και θεραπείας από διαφορετικές κουλτούρες, όπως Ταοϊσμό, Ζεν, Ταντρισμό, Σαμανισμό, Ψυχοπνευματική Ανάπτυξη των Ίνκα και έχει εργαστεί σε αυτό τον τομέα σε Ελλάδα, Ινδία και Κωνσταντινούπολη. Έχει ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, πάνω στη διάγνωση και θεραπεία ψυχικών διαταραχών, με εφαρμογή της νευροεπιστήμης, στη σωματική ψυχοθεραπεία και τη μουσικοθεραπεία, καθώς και στη διαχείριση κρίσεων στον γάμο και στο διαζύγιο. Είναι απόφοιτος του Κέντρου Ελευθέρων Σπουδών «Kirlian» με εξειδίκευση στη Βιοθεραπεία, στη Βιο-ενεργειακή ύπνωση και στο Shiatsu. Είναι σύμβουλος και εκπαιδευτής θεραπευτών στη Σεξουαλική Αλχημεία και Reiki Master.
Τα τελευταία χρόνια, οργανώνει καινοτόμες ομάδες αυτογνωσίας για παιδιά και «Παιχνίδια Αυτογνωσίας», παντρεύοντας την Ανατολή με τη Δύση, το νου, το σώμα, το συναίσθημα, το παιχνίδι και την πνευματικότητα, μέσα από μια ολιστική προσέγγιση.
Έχει γράψει τα βιβλία: «Σεξουαλική Αλχημεία», «Η επιλογή του ερωτικού συντρόφου», «Ονειρική επίγνωση», «Θεραπεία ζεύγους», «Διαλογισμός- μικρές τομές σε ένα μεγάλο ζήτημα», «Οδρόμος του ανώτερου άνδρα», «Το μυστικό της επιτυχίας», «Γάμος ή χαμός», «Η Ανατομία της Ανθρώπινης Ψυχής», «Η Τέχνη της Ευμάρειας και του Πλούτου», «Σεξουαλική Αναδημιουργία», «Ζεν» και «Ψαροκυνηγός» υπό έκδοση της iwrite.gr.
