Σε ένα πέρασμα από τα νησιά του Αιγαίου μπορεί κανείς να συναντήσει, πέρα από τις φυσικές ομορφιές ενός τόπου, μικρά γραφικά και γεμάτα απλότητα εκκλησάκια. Σύμβολα ελπίδας, σύμβολα που συνδέονται με τον ελληνικό τόπο, εκκλησάκια ασβεστωμένα και καμωμένα από τη βαθιά και ειλικρινή ανθρώπινη πίστη. Τα εκκλησάκια ξεπροβάλλουν μπροστά στα μάτια σου στα πιο απίθανα μέρη αποδεικνύοντας πως τίποτε δεν είναι αδύνατο όταν η πίστη γίνεται ορμή που ωθεί τον άνθρωπο να δημιουργεί. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο που τα εκκλησάκια χτίζονται στα πιο όμορφα σημεία αφού ο άνθρωπος δεν σταματά ποτέ να αναζητά την ομορφιά και την αισθητική. Τα πιο όμορφα σημεία που συναντά ο άνθρωπος συνήθως τα αφιερώνει στον Θεό. Η φυσική ομορφιά και το κάλλος λοιπόν γίνονται σημείο συνάντησης του ανθρώπινου με το θείο.
Κείμενο-Φωτογραφίες
Βασιλική Ρούσκα
Γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Θεολογία στο Τμήμα Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ακολούθησαν μεταπτυχιακές σπουδές στο ίδιο τμήμα με ειδίκευση στην Οικουμενική Θεολογία και σήμερα συνεχίζει με διδακτορικές σπουδές στη Δογματική και πιο ειδικά στην Αισθητική Θεολογία. Από τότε που θυμάται τον εαυτό της έγραφε πολλά και διάφορα και έλεγε πως θα γίνει συγγραφέας. Ποιήματά της έχουν διακριθεί και δημοσιευθεί σε συλλογικούς ποιητικούς τόμους. Γράφει στα ηλεκτρονικά περιοδικά «Πεμπτουσία» και «City Culture» και οι δημοσιεύσεις της έχουν ξεπεράσει τις εκατό σε αριθμό. Έχει παρακολουθήσει πολλά επιμορφωτικά σεμινάρια τέχνης αφού τα κείμενα και οι σπουδές της ασχολούνται κυρίως με την τέχνη και τον πολιτισμό. Έχει δουλέψει με ΑμεΑ και σε εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά. Αγαπημένος της προορισμός η Μήλος!
