Αυτό το ποίημα είναι για όλα εκείνα τα μελαγχολικά
κορίτσια της οδού Ο` Κόνελ στο Δουβλίνο που τα θυμάμαι
να περνούν σκορπώντας στο γρήγορο διάβα τους
ολόλευκα...
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει
