Σαν σήμερα έφυγε από την ζωή ο ποιητής Έ. Ε. Cummings 

Μου αρέσει το σώμα μου όταν είναι με το σώμα σου

Μ’ αρέσει το σώμα μου όταν είναι με το

σώμα σου. Είναι κάτι εντελώς πρωτοφανές.

Μύες καλύτεροι και νεύρα περισσότερα.

Μ΄ αρέσει το σώμα σου. Μ’ αρέσει αυτό που κάνει,

Πώς το κάνει. Μ’ αρέσει να νιώθω τη σπονδυλική σου

στήλη και κάθε κόκαλο του σώματός σου και την

τρεμουλιαστή σφιχτή-απαλότητα και αυτήν που εγώ θα

φιλήσω, μ’ αρέσει να φιλώ αυτό κι εκείνο πάνω σου,

μ’ αρέσει, να χαϊδεύω αργά το ανασηκωμένο χνούδι

της ηλεκτρικής σου γούνας, και αυτό-που έρχεται

μέσα από σάρκα που ανοίγει… Και μάτια μεγάλα

ερωτοψίχουλα,

και ίσως μ αρέσει η συγκίνηση

κάτω από μένα εσύ πρωτοφανής.

***

I Like My Body When It Is With Your | Έ Ε. Cummings

i like my body when it is with your

body. It is so quite new a thing.

Muscles better and nerves more.

i like your body.  i like what it does,

i like its hows.  i like to feel the spine

of your body and its bones,and the trembling

-firm-smooth ness and which i will

again and again and again

kiss, i like kissing this and that of you,

i like, slowly stroking the,shocking fuzz

of your electric furr,and what-is-it comes

over parting flesh….And eyes big love-crumbs,

and possibly i like the thrill

of under me you so quite new

Αλεξία Κατσαβού

Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.