ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Dépôt Art gallery παρουσιάζει την ατομική έκθεση
με τίτλο :
«η ψυχή και το σώμα» *
της ζωγράφου
Μάτως Ιωαννίδου
Εγκαίνια έκθεσης: Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2018 20:00- 23:00
*Ο τίτλος της έκθεσης δανεισμένος από την κινηματογραφική ταινία της Ίλντικο Ενιέντι, 2017.
Η έκθεση «Η ψυχή και το σώμα» κατά την ίδια την καλλιτέχνιδα αποτελείται από συνθέσεις πολλαπλών σχεδίων η collages και αποτυπωμάτων με θέμα το σώμα. Το σώμα πάλλεται, ριγεί, εκτινάσσεται, αναδιπλώνεται, μετεωρίζεται, ισορροπεί, αναζητά την επαφή με ένα άλλο σώμα. Παραδίνεται, προσεύχεται, πρόκειται για μια αέναη κίνηση ένωσης – αποχωρισμού, συγχώνευσης – διαφοροποίησης.
Τα έργα είναι φιγούρες κομμένες με φύλλο φελλού χρωματισμένο με κόκκινο κάδμιο από τη μια που δίνουν το αποτύπωμά τους κατοπτρικά από την άλλη. Η υλικότητα του φελλού από τη μια παράγει μια εικόνα απτή και η στάμπα της μορφής απέναντι μια εικόνα άυλη, πρόκειται για μια διαλεκτική σχέση ελεγχόμενης φόρμας και τυχαίου. Δεν υπάρχει καμία ζωγραφική χειρονομία, μόνο υφή και φόρμα. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η αναφορά στον χώρο που οριοθετεί την κίνηση του σώματος, μια αναφορά σε έναν βιωμένο αστικό χώρο.
Στην ενότητα με τα ζευγάρια, οι φιγούρες είναι κολάζ με χαρτί σταμπωμένο με χρώμα.
Φόρμα και περιεχόμενο απογυμνωμένα, όλων μέτρο ο άνθρωπος. Χωρίς υπεκφυγές, χωρίς τη χρήση της τεχνολογίας, αλλά και χωρίς ακαδημαϊκές αναφορές, ο άνθρωπος ως ψυχή και σώμα σε μια μακραίωνη ιστορία αναπαραστάσεών του.
Όπως αναφέρει στο κείμενό της για την έκθεση η Μαρία Ταμπούκου, καθηγήτρια Φεμινιστικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Ανατολικού Λονδίνου.
Σώματα – Δυνάμεις – Ρυθμοί
Το σώμα είναι κεντρικό σημείο αναφοράς στο έργο της ζωγράφου Μάτως Ιωαννίδου. Ένα ρεφρέν, ένα εικαστικό θέμα στο οποίο επιστρέφει κάθε φορά με καινούριες ιδέες, εμπνεύσεις, υλικά, τεχνικές, χρώματα και φόρμες. Στους δυο κύκλους των Ερωτικών, 1990 και 1995 τα σώματα είναι εμπλεκόμενα, εκπέμποντας εντάσεις ευχαρίστησης και πόνου. Στις Γυναίκες, 2001, το γυναικείο σώμα σχεδόν πλάστηκε μέσα από τη βαρύτητα που διαχέει τις κινήσεις του: σώματα που πέφτουν και σηκώνονται, κουλουριάζονται και αναπηδούν, υποκύπτοντας στην αβάσταχτη βαρύτητα της ύπαρξης.
Σε αυτό τον καινούριο κύκλο όμως η ελαφρότητα της ύπαρξης κυριαρχεί: αυτή τη φορά, πρόκειται για σχέσεις ανάμεσα σε σώματα, τις υπαρξιακές δυνάμεις τους, τις κινήσεις και ρυθμούς τους, τις πτυχώσεις και αναδιπλώσεις τους σε χωροχρονικούς σχηματισμούς. Σώματα που αναπηδούν, πετούν και δραπετεύουν. Κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να κάνει το σώμα, έγραψε ο Σπινόζα, στο μεγάλο του φιλοσοφικό έργο, την Ηθική.
Είναι ακριβώς αυτή η αίσθηση του απροσδόκητου και απρόβλεπτου στις εκφράσεις, κινήσεις και σχέσεις των σωμάτων που αναδύεται από αυτή την έκθεση. Στην καρδιά αυτής της εικαστικής σύλληψης είναι η αδυναμία του να ξεχωρίσεις το σώμα από την ψυχή, όπως τέλεια εκφράζεται στον τίτλο της έκθεσης. Είναι η ψυχή που κινεί τα σώματα, χαρίζει αρμονία στις κινήσεις τους και καθορίζει τους ρυθμούς και τις σχέσεις τους; Ή μήπως είναι μέσα από τo σώμα που ξεπηδά η ψυχή, την ενέργεια που οι δυνάμεις του συνεχώς απελευθερώνουν; Η απάντηση της ζωγράφου είναι ότι ο δυϊσμός σώματος και ψυχής είναι άκυρος και ξεπερασμένος. Αντί για διαχωρισμούς τα έργα προτείνουν συνδέσεις, εμπλοκές, συναθροίσεις. Είναι η αέναη κίνηση των σωμάτων που κινητοποιεί αισθήσεις και σκέψεις, μας προκαλεί και μας προβληματίζει.
‘Όπως σε όλες τις θεματικές της Μάτως Ιωαννίδου τα έργα είναι ενοποιημένες μοναδικότητες. Το κάθε ένα έχει δικές του ξεχωριστές λεπτομέρειες τεχνικής, σχεδιασμού και μορφής, σημεία που τραβούν την προσοχή, ξυπνούν μνήμες και πληγώνουν, ορίζοντες που παραπέμπουν σε άλλους χώρους και χρόνους. Ταυτόχρονα όμως κάθε ένα έργο νοηματοδοτείται μέσα από τη σχέση του με το σύνολο των έργων της εικαστικής συλλογής. Τα έργα είναι λοιπόν ταυτόχρονα αυτόνομα και αλληλεξαρτούμενα εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο την ιδέα ότι οι δυνάμεις που μας συνδέουν είναι στην καρδιά της ανθρώπινης κατάστασης.
Λίγα λόγια για τη Ματώ Ιωαννίδου:
Γεννήθηκε στην Αθήνα.
Σπούδασε γαλλική φιλολογία και θεατρολογία (Σορβόννη 1978-1985) και ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού (εργαστήρια R. Plin και J. Bertholle, 1981-1985).
1987 – 2001 Καθηγήτρια καλλιτεχνικών στο Ελληνογαλλικό λύκειο Eugene Delacroix
1997 – 2011 Ίδρυση ενός Κέντρου Εικαστικών Εργαστηρίων(ΛΕΣΧΗ) όπου δίδαξε ζωγραφική και ψηφιδωτό.
1998 – 2002 Σκηνοθεσία θεατρικών παραστάσεων δρόμου για παιδιά.
Έχει παρουσιάσει πάνω από 10 ατομικές εκθέσεις κι έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Kείμενο έκθεσης : Μαρία Ταμπούκου καθηγήτρια Φεμινιστικών Σπουδών στο University of East London
Επιμέλεια έκθεσης: Γωγώ Κολυβήρα
Επικοινωνία: Δημήτρης Λαζάρου – email: repdla@hotmail.com
Επιμέλεια εντύπων και καταλόγου : Ανθή Τσουβαλά, Μάτω Ιωαννίδου
Διάρκεια Έκθεσης: 6 – 17 Νοεμβρίου 2018
Facebook link: https://www.facebook.com/events/729307557420920/
Dépôt Art gallery
Νεοφύτου Βάμβα 5
106 74 Κολωνάκι Αθήνα
Τηλ επικοινωνίας: 210 3648174
e-mail:info@depotgallery.gr
Facebook:depotgallery.gr
Web site:www.depotgallery.gr
Ώρες λειτουργίας:
Τρίτη έως Παρασκευή 14:00 – 20:00
(Την ημέρα των εγκαινίων η gallery ανοίγει στις 20:00)
Σάββατο 11:00 –15:00
Κυριακή κλειστά
Δευτέρα κατόπιν ραντεβού
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
