Duets  «Ήμουν λέει εσύ…»

 

γράφει η Μαρία Πανούτσου

7/03/2019

 …μια άσπρη σεβρολέτ είχα

με πήγαινε και μ’ έφερνε…

                                                                        Μαρία Πανούτσου

 

 

Duets

Στον Ζυγό και οι δύο ή ένα παιχνίδι για δύο

Η συνύπαρξη δυο ανθρώπων είναι δύσκολη. Ίσως η συνύπαρξη στο παιχνίδι, να γίνεται ευκολότερη. Η ιδέα των Duets Στον Ζυγό και οι δύο ή ένα παιχνίδι για δύο’ μου γεννήθηκε όταν μια μέρα, σε ένα σχέδιο φίλου, θέλησα να ‘απαντήσω’ με ένα ποίημα και έτσι άρχισα να βλέπω σχέδια, φωτογραφίες, και μικρά κείμενα ως αφορμή, ως μια ηχώ, μιας σκέψη, μιας αίσθηση, του ‘άλλου’ ένα παιχνίδι σχέσης, με όσο γίνεται περισσότερη αθωότητα. Μια αθωότητα που κουβαλά την πονηριά του παιχνιδιού. Επιθυμητή συνύπαρξη στα Duets με υλικό που δημιουργείται ακριβώς για την συνεργασία αυτή.

Τα κείμενα που θα παρουσιάζονται και το υλικό, επιδιώκουμε το μεγαλύτερο μέρος να είναι πρωτοεμφανιζόμενο, μια και το παιχνίδι ζητά ακριβώς, μια άμεση και στο παρόν δημιουργία και συνεργασία, δύο ανθρώπων.

 

Σήμερα στα Duets

 ​Θεόδωρος Μπασιάκος, Κείμενο

Μαρία Πανούτσου, Κείμενο

Και τα δύο κείμενα γράφτηκαν για την συνύπαρξη στα Duets

 

Θ.Μ
Φώτο: αρχείο Θεόδωρου Μπασιάκου

 

Ήμουνα λέει εσύ. Ήμουν νέα και όμορφη, αχ Θεέ μου, τί όμορφη που ήμουν!

Κι’ εσύ… Εσύ ήσουν εγώ, βεβαίως. Το στραπατσαρισμένο καπελάκι του ερωτευμένου μάς φορούσες. Και μου ερχόσουν… Τί παλιάτσος!
Στη γειτονιά μου ερχόσουν. Περίμενες να βγω στο παραθύρι, μια ματιά μου να σου χάριζα… Τα λαχταρούσες τούτ’ τα μάτια… Καημενούλη! Και το γλυκό μου το χαμόγελο… Και τί δεν έδινες για ένα μου χαμόγελο!
Μα εγώ, εκεί! Να περιμένεις!
Απ’ το μεράκι για τα μάτια μου να λιώνεις!
Να πηγαίνεις πέρα-δώθε, τα νύχια σου να τρως, το καπελάκι να ’χεις κατεβάσει ώς τ’ αφτιά απ’ την απελπισία, κι’ όμως, να μην εννοείς να μου ξεκουμπιστείς…
Να φυσάει κιόλας, να κάνει κρύο…
Έτσι!
Κι’ εγώ –κρυμμένη πίσω απ’ την κουρτίνα– να κοιτάζω, να χαμογελώ, να χαμογελώ και πάλι να χαμογελώ… με το πιο γλυκό χαμόγελο σ’ ολάκερο τον κόσμο!

Θ.Μ

 

δεν είχα πρόσωπο για να σου απαντήσει

μια άσπρη σεβρολέτ είχα

με πήγαινε και μ’ έφερνε,

ένα μικρό αλογάκι, για παιχνίδι

(το βρήκα στα σκουπίδια)

και ένα σπασμένο αέτωμα,

για την στάχτη απ’ το τσιγάρο μου

και ήμουν λιλιπούτια μέσα στην άγνοια μου

εσύ, είδες άλλα, πολύ πιο μεστά, μια συγχορδία

πες πως ήμουν ένα άστρο, που έπεσε στη γη

μικρό τόσο, που φτιάχνει μια τόση δα τρυπούλα

στο πανωφόρι σου

και τώρα που ο κόσμος, έγινε

ένα μαύρο μάλλινο προβατέ κουβάρι,

έλα να δεις, πως σε είχα φυλαγμένο,

σε ένα δίστιχο, χωρίς να το γνωρίζω

και η άμπελος έρποντας

να χαράζει το μέλλον μας

 

Μ.Π

 

 

Λίγα λόγια αντί για ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ 

Θεόδωρος Μπασιάκος

Η ποίηση του Θεόδωρου Μπασιάκου είναι αυτοβιογραφική. Διαβάζοντας τα ποιήματά του ή ακούγοντας την φωνή του να τα μιλάει, με την πρώτη ματιά και το πρώτο άκουσμα, μια ελαφράδα τα χαρακτηρίζει, ένα αεράκι δροσερό, δίνει το στίγμα του ποιητή. Παράλληλα με την πρώτη ματιά αναδύεται το σκωπτικό του ύφος, μια μελαγχολία ευγενική και η ζεστή καρδιά του, για όλα και για όλους. Δεν γνωρίζω τι θα μπορούσε να προσθέσει ένα κλασικό βιογραφικό. Γεννήθηκε κάποια στιγμή το ’63 και τα ποιήματά του είναι σκόρπια παντού, με την συλλογή “μαύρα μάτια” στο Πλανόδιον, το 2006, δίνει μια χροιά επισημότητας στο έργο του. Προτιμά τα ποιητικά “λάϊβ”, σε καφενεία ακόμα καλύτερα. Αυτός είναι ο Θεόδωρος Μπασιάκος. Έχει ωραίους φίλους. Έχει και δυο κόρες. Έχει και την Μαριγούλα… Ο δε γάτος του, ο Μπαντέρας, πολύ περίπτωση! Εκτιμώ τις αρετές  του ανθρώπου και του ποιητή. Αλληλένδετα και συμπληρωματικά τα χαρακτηριστικά που τον καθορίζουν. Μοναδικός και  αναντικατάστατος.

https://ologramma.art/toys-aiones-diatrechame/    

 

Φώτο: Aρχείο Θεόδωρου Μπασιάκου

 

ΚΑΙ

Art work by PABLO PICASSO

 Clown et femme nue, 1954.

 

 

Στον Ζυγό και οι δύο ή ένα παιχνίδι για δύο: Σύλληψη, έρευνα, οργάνωση και εκτέλεση: Μαρία Πανούτσου.

 Επιμέλεια: Αλεξία Κατσαβού.

 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
Προηγούμενο άρθροΤΑΔΕ ΕΦΗ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, Χριστόφορος Τριάντης
Επόμενο άρθροΦωνές
Η Μαρία Πανούτσου γεννήθηκε στην Αθήνα και υπηρετεί το θέατρο και την ποίηση από το 1979. Σπούδασε μουσική, χορό, θέατρο, ζωγραφική και φωτογραφία στην Ελλάδα, Αγγλία, Πολωνία. Έχει ταξιδεύσει για σπουδές και για συμμετοχή σε Διεθνή Φεστιβάλ θεάτρου, με το Θέατρο Τομή, στην Αγγλία, Σκωτία, Ρουμανία, Γεωργία, Γερμανία, Γαλλία, Πολωνία, Ιταλία, Κύπρο. Έζησε στην παιδική της ηλικία στο Ιράκ, στην Κύπρο και στο Λίβανο. Ξεκίνησε πολύ μικρή το χορό και το θέατρο και με την πρώτη της σκηνοθετική δουλειά βραβεύτηκε με πέντε βραβεία στο Φεστιβάλ Ιθάκης. Σκηνοθεσίας, καλύτερης παράστασης, καλύτερης παρουσίασης νεοελληνικού έργου, βραβείο γυναικείου ρόλου και έπαινος ανδρικού. Τώρα ζει, εργάζεται και μοιράζεται την ζωή της μεταξύ Αθήνας, Κέας και Λονδίνου. Είναι απόφοιτος του Έκτου Γυμνασίου Θηλαίων. Διπλωματούχος της Σχολής Κλασσικού χορού Ε. Ζουρούδη. Διπλωματούχος της Επαγγελματικής σχολής Θεάτρου Αθηνών Έχει σπουδάσει στο GROTOWSKI LABORATORIUM στο Βρότσλαβ της Πολωνίας. Τελειόφοιτος του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. Σπούδασε στο Open University of London Humanities - Ανθρωπιστικές σπουδές, και συμπλήρωσε την μελέτη της για την Αρχαία Ελληνική Τραγωδία με την παρακολούθηση: Αθηναϊκή Δημοκρατία, 5ος αιώνας, στο Open University of London. Παράλληλα με το θέατρο και την τέχνη η Μαρία Πανούτσου έχει εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές, «ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ», «SALUADER» και «ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ή ΟΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣΑΝΔΡΑ ΑΠΟ ΤΟ CITY» που έχουν εξαντληθεί και ετοιμάζει την έκδοση της νέας ποιητικής συλλογής με τίτλο «Η ΠΟΛΗ». Μελέτησε Ζωγραφική και Αγιογραφία με τον ζωγράφο Δ. Πάλμα, και Κεραμική με τον γλύπτη Ν. Σκλαβενίτη. Ζωγραφίζει από το 1982 και χρησιμοποιεί ποικίλα υλικά για τον σκοπό αυτόν. Δουλεύει τον πηλό κατασκευάζοντας έργα αποκλειστικά με το χέρι και όχι με τον τροχό. Με την Φωτογραφία και τις αρχές της κινηματογραφικής τέχνης, ασχολήθηκε την περίοδο 1980-90 όπου έγινε δεκτή και στο International Film school of London. Επίσης στο θέατρο παρουσιάζει θεατρικές παραγωγές όταν έχει να πει κάτι που την απασχολεί πολύ. Μελετά το ανέβασμα έργου του Σταμάτη Πολενάκη και του κύπριου ποιητή, Ανδρέα Τιμοθέου… Τελευταία θεατρική δουλειά της, 2015 με την παράσταση «Άσπρο Φως Ιστορίες έρωτα και αναρχίας» στο θέατρο Ειλισσός.