Κάλεσέ με όποτε θέλεις, όποτε το επιθυμείς, αλλά όχι σαν κάποιος που νιώθει υποχρεωμένος να το κάνει. Αυτό δεν θα ήταν καλό ούτε για σένα ούτε για μένα.
Μερικές φορές φαντάζομαι πόσο υπέροχο θα ήταν να με καλούσες απλώς έτσι, χωρίς λόγο, όπως κάποιος που διψά και πηγαίνει να πιει ένα ποτήρι νερό.
Αλλά ξέρω πως αυτό θα ήταν σαν να ζητάω πολλά.
Μαζί μου, ποτέ δεν θα χρειαστεί να προσποιηθείς μια δίψα που δεν νιώθεις.
*José Saramago
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
