Ο Αγιότατος Έρως «Και να, που οι ταυτότητες εμφανίζονται συνεχώς μπροστά μας»
11/01/2020
Γράφει η Μαρία Πανούτσου
Η ροή ξεχειλίζει σε άνοιγμα
ίσο με μια κοφτερή ηλιαχτίδα
Το βουνό αναλλοίωτο στον χρόνο τον ανθρώπινο
σκιάζει το σπίτι που μένει μελαγχολικό
και άτρωτο από κάθε μάτι κακό
Μαρία Πανούτσου
Σήμερα στον Αγιότατον έχω την χαρά να φιλοξενώ
την ποίηση της
Κλεονίκης Κομισοπούλου
Art work by ZHENG CHONGBIN 郑重宾
Δυο λόγια
Χαίρομαι ιδιαίτερα για την σημερινή παρουσίαση.
Η ποίηση είναι πάντα ένα συνεχές ερώτημα. Ο ποιητής αναρωτιέται για τον ίδιο, για τους άλλους, για τα πάντα. Η Κλεονίκη Κομισοπoύλου είναι μια νέα γυναίκα που αναρωτιέται και αγωνιά για όλα. Βαθιά η σκέψη της, η περιέργεια, η ανησυχία. Βαδίζει πάνω σε μια θάλασσα αμφιβολιών και ευαισθησίας με την έννοια ότι ζητά να μαθαίνει και να γνωρίζει σκοτεινά και φωτεινά περάσματα, αναζητώντας σταθερά και σθανερά το φως. Η γραφή της έχει γνησιότητα γιατί δεν την περιορίζει ο χαρακτηρισμός της ποιήτριας, όμως οι επιλογές της στην ζωή, έχουν ποιητική διάσταση και χρόνο.
Μαρία Πανούτσου
Ποίηση Κλεονίκη Κομισοπούλου
Για σένα
Εγώ που μέρα με τη μέρα ξαναγίνομαι θάλασσα,
Προσπαθώντας να ρίξω ρίζες στο παρόν,
Σε άγγιξα με το βλέμμα μου,
Έλξη,
Και εσύ ανταποκρίθηκες,
Επαφή,
Ένιωσε ο ένας τον άλλο,
Εξομολόγηση,
Αμφισβητείται η Δύναμη του Μόνου;
Μάθε μου την Τέχνη του «μοιράζεσθαι»,
Δεν είμαι αυτάρκης,
Έχω Αδυναμίες και Πάθη,
Μείνε για λίγο μαζί μου,
Σιωπή.
Η μάνα
Η πρώτη Εικόνα,
Η πρώτη Λέξη,
Το πρώτο Χάδι,
Η ατέρμονη Αφοσίωση,
Η ατέρμονη Υποστήριξη,
Η ατέρμονη και ανιδιοτελής Αγάπη,
Συγχώρεσέ με για Όλα,
Μόνο Εσύ μπορείς.
Ταυτότητες
Και να, που οι ταυτότητες εμφανίζονται συνεχώς μπροστά μας,
Και να, που οι ταυτότητες είμαστε εμείς οι ίδιοι,
Οι οποίοι διαμορφωνόμαστε από το ταξίδι του χρόνου και της ζωής,
Μέσα από τα παιχνίδια του μυαλού δηλαδή του εαυτού μας,
τα συλλογικά βιώματα και τα συναισθήματά μας,
Άραγε υπάρχει η σκέψη για την σκέψη,
Ή το βίωμα για την σκέψη?
Είμαστε αυτό που νομίζουμε,
ή καλύτερα αυτό που θα θέλαμε να ήμασταν,
αυτό που νιώθουμε ή εν τέλει αυτό που πράττουμε?
Πώς ανατροφοδοτείται η ανθρώπινη ύπαρξη?
Προφανώς, ποικιλοτρόπως.
Ύστερα από μια εκ βαθέων συζήτηση,
Με τον Μ. Ψ.
Ένα Ποίημα για τη Ποίηση
Μια μορφή ατομικής δράσης και ειλικρινούς έκφρασης της ψυχής,
Της εσωτερικής ζωής,
Η οποία παραπονιέται και διαμαρτύρεται,
Λόγω των αντινομιών.
Μια εξωτερίκευση συναισθημάτων, βιωμάτων, ιδεατών επιλογών
Και εν γένει ιδεών,
Που μετουσιώνεται σε γραπτό κείμενο με τη δύναμη των λέξεων,
Κρύβοντας μέσα της πάθος, ορμή και οργή,
Προκαλώντας υπερένταση.
Μια τελετουργία, η οποία όταν ολοκληρώνεται,
Οδηγεί στη πνευματική τέρψη, νηνεμία
Kαθώς και στη ποικιλία ερμηνειών.
Η ατραπός
Σε εκείνο το σημείο, στο οποίο η γνώση και η ποίηση γίνονται ένα,
Σε εκείνο το σημείο, στο οποίο η ιστορία τελειώνει και ξαναρχίζει,
Αναδεικνύοντας το πιθανολογικό της χαρακτήρα,
Σε εκείνο το σημείο, στο οποίο η γνώση, δηλαδή η ποίηση,
σημαίνει κατανόηση και ερμηνεία,
Σε εκείνο ακριβώς το σημείο θέλω να βρίσκομαι,
Θέλω να πάω να αγκαλιάσω τον ήλιο,
Αναμένοντας,
Την ανάμιξή μου με την παγκόσμια ουσία,
Και για αυτό, εγώ,
Συνεχίζω την ατέρμονη πορεία προς τον ήλιο.
Κλεονίκη Κομισοπούλου, ποιήματα γραμμένα 2010- 2011
Βιογραφικά
Η Κλεονίκη Κομισοπούλου γεννήθηκε στο Βόλο και σπούδασε Κοινωνιολογία, Πολιτική Επιστήμη και Θρησκειολογία στην Ελλάδα και στη Γερμανία. Από νωρίς αντιλήφθηκε, ότι αφενός η λογοτεχνία, αρκετές φορές, θέτει ερωτήματα τα οποία, ακόμα, οι Κοινωνικές Επιστήμες δεν έχουν διατυπώσει και αφετέρου τη ποίηση ως μια μορφή συμπυκνωμένης φιλοσοφίας. Η ποίηση, μοιραία, την οδήγησε και στη μελέτη του θεάτρου, στην ανάλυση, δηλαδή, του τρόπου με τον οποίο “παίζονται” οι λέξεις. Μιλά γερμανικά, αγγλικά και γαλλικά. Ασχολείται επίσης με τη φωτογραφία και τον εθελοντισμό.
ZHENG CHONGBIN 郑重宾
https://www.inkstudio.com.cn/artists/55-zheng-chongbin/overview/https://www.metmuseum.org/art/collection/search/712209https://www.youtube.com/watch?v=CKVkl4SgGXc
«ο αγιότατος έρως και άλλα τινά»
Ρapaver rhoeas*
Δυο λόγια
Η ερωτική ποίηση που πραγματεύεται την φυσική κατάσταση που προκύπτει αθέλητα στους ανθρώπους και τους βγάζει για λίγο ή για πολύ, από τον δρόμο που έχουν χαράξει, είναι μια πράξη που έχει όλα τα στοιχεία μιας επανάστασης, μιας προσωπικής επανάστασης, που είναι και η πιο ουσιαστική. Ο έρωτας αφορμή για αλλαγή και αμφισβήτηση συθέμελα του εαυτού μας και των αρχών μας, έρχεται ολόδροσος να μας οδηγήσει σε όχι και τόσο δροσερές και ευχάριστες ψυχικές καταστάσεις. Η ποίηση κατ΄εξοχήν ερωτική, ακόμη και όταν δεν φαίνεται στο πρώτο πλάνο της γραφής, μας ανοίγει ορίζοντες για να έρθουμε πιο κοντά στο ‘πρόσωπο’ του ανθρώπου που δεν είναι εύκολο να προσεγγίσουμε με άλλο τρόπο.
Η επιλογή μου να αναρτώ και να σας παρουσιάζω δική μου αλλά κι άλλων ποιητών που αγαπώ, ερωτική ποίηση, έχει αυτόν το σκοπό, μια βαθύτερη γνωριμία με τον εαυτό μας και με τον συνάνθρωπό μας. Με το πρώτο τίτλο «ο αγιότατος έρως και άλλα τινά» και με τον δεύτερο τίτλο Papaver rhoeas*.
*(Μήκων η ροιάς Η ΡΟΔΙΑΚΗ)
[Copyright©ΜαρίαΣκουλαρίκου-Πανούτσου]
Επιμέλεια: Αλεξία Κατσαβού
Η Μαρία Πανούτσου γεννήθηκε στην Αθήνα και υπηρετεί το θέατρο και την ποίηση από το 1979. Σπούδασε μουσική, χορό, θέατρο, ζωγραφική και φωτογραφία στην Ελλάδα, Αγγλία, Πολωνία. Έχει ταξιδεύσει για σπουδές και για συμμετοχή σε Διεθνή Φεστιβάλ θεάτρου, με το Θέατρο Τομή, στην Αγγλία, Σκωτία, Ρουμανία, Γεωργία, Γερμανία, Γαλλία, Πολωνία, Ιταλία, Κύπρο. Έζησε στην παιδική της ηλικία στο Ιράκ, στην Κύπρο και στο Λίβανο. Ξεκίνησε πολύ μικρή το χορό και το θέατρο και με την πρώτη της σκηνοθετική δουλειά βραβεύτηκε με πέντε βραβεία στο Φεστιβάλ Ιθάκης. Σκηνοθεσίας, καλύτερης παράστασης, καλύτερης παρουσίασης νεοελληνικού έργου, βραβείο γυναικείου ρόλου και έπαινος ανδρικού.
Τώρα ζει, εργάζεται και μοιράζεται την ζωή της μεταξύ Αθήνας, Κέας και Λονδίνου. Είναι απόφοιτος του Έκτου Γυμνασίου Θηλαίων. Διπλωματούχος της Σχολής Κλασσικού χορού Ε. Ζουρούδη. Διπλωματούχος της Επαγγελματικής σχολής Θεάτρου Αθηνών Έχει σπουδάσει στο GROTOWSKI LABORATORIUM στο Βρότσλαβ της Πολωνίας. Τελειόφοιτος του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Σπούδασε στο Open University of London Humanities – Ανθρωπιστικές σπουδές, και συμπλήρωσε την μελέτη της για την Αρχαία Ελληνική Τραγωδία με την παρακολούθηση: Αθηναϊκή Δημοκρατία, 5ος αιώνας, στο Open University of London.
Παράλληλα με το θέατρο και την τέχνη η Μαρία Πανούτσου έχει εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές, «ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ», «SALUADER» και «ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ή ΟΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣΑΝΔΡΑ ΑΠΟ ΤΟ CITY» που έχουν εξαντληθεί και ετοιμάζει την έκδοση της νέας ποιητικής συλλογής με τίτλο «Η ΠΟΛΗ».
Μελέτησε Ζωγραφική και Αγιογραφία με τον ζωγράφο Δ. Πάλμα, και Κεραμική με τον γλύπτη Ν. Σκλαβενίτη. Ζωγραφίζει από το 1982 και χρησιμοποιεί ποικίλα υλικά για τον σκοπό αυτόν. Δουλεύει τον πηλό κατασκευάζοντας έργα αποκλειστικά με το χέρι και όχι με τον τροχό. Με την Φωτογραφία και τις αρχές της κινηματογραφικής τέχνης, ασχολήθηκε την περίοδο 1980-90 όπου έγινε δεκτή και στο International Film school of London.
Επίσης στο θέατρο παρουσιάζει θεατρικές παραγωγές όταν έχει να πει κάτι που την απασχολεί πολύ. Μελετά το ανέβασμα έργου του Σταμάτη Πολενάκη και του κύπριου ποιητή, Ανδρέα Τιμοθέου… Τελευταία θεατρική δουλειά της, 2015 με την παράσταση «Άσπρο Φως Ιστορίες έρωτα και αναρχίας» στο θέατρο Ειλισσός.
