Ο Αγιότατος Έρως >  «κατάσαρκα ποτέ ξανά τέτοιο φεγγάρι, αγάπη μου»

 

Γράφει η Μαρία Πανούτσου.

 

Πνιγόμαστε στα ασήμαντα
και τα σημαντικά πληγώνουν
Μαρία Πανούτσου.

 

 

«Ο Αγιότατος Έρως» σήμερα φιλοξενεί ερωτική ποίηση,
​της ποιήτριας Ελένης Νέστορα

Εικόνα Polixeni Papapetrou.

 

Είναι για μένα μια αποκάλυψη, κάθε φορά που συναντώ την δημιουργικότητα  στον άνθρωπο, να ανακαλύπτω ποιητές, που δεν είναι γνωστοί. Είναι μια πράξη ανανέωσης. Ο ποιητής, αναδεικνύεται και εγώ ανασύρω δυνάμεις κρυμμένες, στην επιφάνεια. Δεν κρίνω, μαγεύομαι, και αναδύω- διαδικασία της φύσης. Μαζί τους εγώ, γυναίκες και άνδρες, στην παλαίστρα της μεταμόρφωσης.

Σήμερα φιλοξενώ μια ποιήτρια από την Κρήτη. Η Ελένη είναι μια ξεχωριστή γυναίκα όπως κάθε άνθρωπος είναι. Με τράβηξε κοντά της, η ευγένεια και η ευαισθησία της που εκφράζεται με σταθερότητα και θετική σκέψη. Η ποίηση της κρύβει μια επανάσταση. Η ίδια  σκέφτεται – να την κάνει να μη την κάνει – όμως είναι εκεί και ελλοχεύει την ζωή της. Παρουσιάζω με χαρά ποίηση της, καθώς και ένα αδημοσίευτο ποίημά της (άτιτλο) που αγαπώ πολύ.

 

Μαρία Πανούτσου

 

Ελένη Νέστορα

τις μέρες τις μικρές τις ασυμμάζευτες

παίζει το φως ακάματα στις φυλλωσιές

ο αγέρας ξεκουράζεται μες στες θαλασσινές σπηλιές

λιώνει τα μέταλλα η ψυχή μες σε καυτό καμίνι

κι αμάλγαμα η αγάπη χύνεται σ’ άδολο εκμαγείο

κάπου στην ακροθαλασσιά

ανύποπτος καμώνεσαι τον μέγα καλλιτέχνη

τις λέξεις πελεκάς, με δέρμα τις ενώνεις

σπίτι να φτιάξεις ενός έρωτα ανέστιου

«μα τι το θες;»  ρωτάει σου το κύμα

τούτος ξυπόλητος και πένης  μοναχά

νυχτερινούς κελαηδισμούς μπορεί να σε φιλεύει

άφοβος στη βροχή να σεργιανά

στο χιόνι τυχοδιώκτης  να καμώνεται ένα καλοκαίρι

κι εκεί κατά τον Αύγουστο ρωγμές να κλείνει στα τειχιά

που γκρέμισεν ο ήλιος του

«άσε τα σπίτια», φωνάζει σου ένας άνεμος αγύρτης

τις λέξεις πάρε, πρόκες κάν’ τες

και μπήξ’ τες ύστερα κατάστηθα

για θάνατο κι ανάσταση πεινά, διψά η αγάπη

 

Αδημοσίευτο

Un rêve

Κείνη τη μικρή
να φιλήσω
κόχη του λαιμού
το λίκνο
των λόγων σου
και
των στεναγμών σου,

θέλω

 

 

 

 

 

ποτάμι είδα στον ύπνο μου να σμίγει με τη θάλασσα
των ψευδαισθήσεων η ακριβότερη
εγέννησε ένα δέλτα
δίπλα σου
δίχως σου
δέντρο ανίσκιωτο

ορμούσε το φεγγάρι καταπάνω μας
κι εκεί στα χείλη
η γλύκα του δαγκωμένου μήλου ξενύχταγε
να μας θυμίζει πως κανένας παράδεισος
δεν μπορεί να μας χωρέσει πια

παρακαλώ πολύ, μην πατάτε τη χλόη
εκκολάπτονται όνειρα τζιτζικιών
φύονται πόθοι εμού της ιδίας

κατάσαρκα
ποτέ ξανά τέτοιο φεγγάρι,
αγάπη μου

εκεί
στο τέλος της σφαγής
στου λύχνου το φως σιμά
σαν θα σβηστεί κι η τελευταία κραυγή
η θάλασσά μου θ’ ανασαίνει
μωρό χορτασμένο
σε μάνας αγκάλιασμα
με τη θηλή ζεστή στο στόμα
και τ’ ακροδάχτυλα μαγκωμένα
στης λευκής σαρκός της την ταΐστρα

ο αγέρας ξεχασμένος
ιάσμων ευωδιές θε να χαρίζει

ποτισμένο το σώμα
στου κήπου τ’ απόμερα
χώμα παραδομένο στη σπορά
ελαφρά θα λικνίζεται
στην ερημία της νυκτός

μονάχα ο μαύρος ουρανός
ο μέγας καταδότης
θα στέκει μάρτυρας τ’ ανέλπιστου χαδιού
και των φιλιών τη μάχη
ως να τον σβήσει η αυγή

κόβει η νύχτα, μονολογώ

γυαλόχαρτα λείανσης γωνιών ονείρων

δεν διατίθενται

ουλές, χαρακιές και σημάδια παρελθόντων ερώτων

δεν αναγνωρίζονται ως ελαφρυντικά

deal with it,

μου φτύνει κατάμουτρα ένα κουτσό φεγγάρι

αιμορραγώντας

με βρήκε η αυγή

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

 

Polixeni Papapetrou. Φωτογράφος Αυστραλή (21/11/1960 – 11/04/ 2018)

/

https://en.wikipedia.org/wiki/Polixeni_Papapetrou

https://www.smh.com.au/…/photographic-artist-polixeni…

https://www.polixenipapapetrou.net/…/haunted-country-2006/

 

Η Ελένη Νέστορα είναι δασκάλα. Συνεργάστηκε με το ηλεκτρονικό περιοδικό για τα Γράμματα, τις Τέχνες και τον Πολιτισμό, «Γραφομηχανή» (grafomichani.com), δημοσιεύοντας κείμενά της στη στήλη: «Με λέξεις πιασμένες στην απόχη».

Είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του έντυπου περιοδικού «Απίκο», για τη Λογοτεχνία, την Τέχνη, την Εκπαίδευση (apikomag.blogspot.com).

Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Fractal» και στον προσωπικό της λογαριασμό στο fb.

 

«ο αγιότατος έρως και άλλα τινά»

 

Ρapaver rhoea

Η ερωτική ποίηση που πραγματεύεται την φυσική κατάσταση που προκύπτει αθέλητα στους ανθρώπους και τους βγάζει για λίγο ή για πολύ, από τον δρόμο που έχουν χαράξει, είναι μια πράξη που έχει όλα τα στοιχεία μιας επανάστασης, μιας προσωπικής επανάστασης, που είναι και η πιο ουσιαστική. Ο έρωτας αφορμή για αλλαγή και αμφισβήτηση συθέμελα του εαυτού μας και των αρχών μας, έρχεται ολόδροσος να μας οδηγήσει σε όχι και τόσο δροσερές και ευχάριστες ψυχικές καταστάσεις. Η ποίηση κατ’ εξοχήν ερωτική, ακόμη και όταν δεν φαίνεται στο πρώτο πλάνο  της γραφής, μας ανοίγει ορίζοντες για να έρθουμε πιο κοντά στο ‘πρόσωπο’ του ανθρώπου που δεν είναι εύκολο να προσεγγίσουμε με άλλο τρόπο.  

 

«Ο αγιότατος έρως και άλλα τινά»: Σύλληψη, έρευνα, οργάνωση και εκτέλεση:

Μαρία Πανούτσου.

 

[Copyright © Μαρία Σκουλαρίκου-Πανούτσου]

 

Επιμέλεια: Αλεξία Κατσαβού

 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
Προηγούμενο άρθροΤα παράθυρα, Κωνσταντίνος Καβάφης
Επόμενο άρθροΑφιέρωμα «Γιώργος Τσεμπερόπουλος: Τολμηρός Ρεαλισμός» || Tαινιοθήκη Θεσσαλονίκης
Η Μαρία Πανούτσου γεννήθηκε στην Αθήνα και υπηρετεί το θέατρο και την ποίηση από το 1979. Σπούδασε μουσική, χορό, θέατρο, ζωγραφική και φωτογραφία στην Ελλάδα, Αγγλία, Πολωνία. Έχει ταξιδεύσει για σπουδές και για συμμετοχή σε Διεθνή Φεστιβάλ θεάτρου, με το Θέατρο Τομή, στην Αγγλία, Σκωτία, Ρουμανία, Γεωργία, Γερμανία, Γαλλία, Πολωνία, Ιταλία, Κύπρο. Έζησε στην παιδική της ηλικία στο Ιράκ, στην Κύπρο και στο Λίβανο. Ξεκίνησε πολύ μικρή το χορό και το θέατρο και με την πρώτη της σκηνοθετική δουλειά βραβεύτηκε με πέντε βραβεία στο Φεστιβάλ Ιθάκης. Σκηνοθεσίας, καλύτερης παράστασης, καλύτερης παρουσίασης νεοελληνικού έργου, βραβείο γυναικείου ρόλου και έπαινος ανδρικού. Τώρα ζει, εργάζεται και μοιράζεται την ζωή της μεταξύ Αθήνας, Κέας και Λονδίνου. Είναι απόφοιτος του Έκτου Γυμνασίου Θηλαίων. Διπλωματούχος της Σχολής Κλασσικού χορού Ε. Ζουρούδη. Διπλωματούχος της Επαγγελματικής σχολής Θεάτρου Αθηνών Έχει σπουδάσει στο GROTOWSKI LABORATORIUM στο Βρότσλαβ της Πολωνίας. Τελειόφοιτος του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. Σπούδασε στο Open University of London Humanities - Ανθρωπιστικές σπουδές, και συμπλήρωσε την μελέτη της για την Αρχαία Ελληνική Τραγωδία με την παρακολούθηση: Αθηναϊκή Δημοκρατία, 5ος αιώνας, στο Open University of London. Παράλληλα με το θέατρο και την τέχνη η Μαρία Πανούτσου έχει εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές, «ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ», «SALUADER» και «ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ή ΟΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣΑΝΔΡΑ ΑΠΟ ΤΟ CITY» που έχουν εξαντληθεί και ετοιμάζει την έκδοση της νέας ποιητικής συλλογής με τίτλο «Η ΠΟΛΗ». Μελέτησε Ζωγραφική και Αγιογραφία με τον ζωγράφο Δ. Πάλμα, και Κεραμική με τον γλύπτη Ν. Σκλαβενίτη. Ζωγραφίζει από το 1982 και χρησιμοποιεί ποικίλα υλικά για τον σκοπό αυτόν. Δουλεύει τον πηλό κατασκευάζοντας έργα αποκλειστικά με το χέρι και όχι με τον τροχό. Με την Φωτογραφία και τις αρχές της κινηματογραφικής τέχνης, ασχολήθηκε την περίοδο 1980-90 όπου έγινε δεκτή και στο International Film school of London. Επίσης στο θέατρο παρουσιάζει θεατρικές παραγωγές όταν έχει να πει κάτι που την απασχολεί πολύ. Μελετά το ανέβασμα έργου του Σταμάτη Πολενάκη και του κύπριου ποιητή, Ανδρέα Τιμοθέου… Τελευταία θεατρική δουλειά της, 2015 με την παράσταση «Άσπρο Φως Ιστορίες έρωτα και αναρχίας» στο θέατρο Ειλισσός.