Το Σάββατο 21 Μαΐου και ώρα 13:00, στο πλάισιο της ατομικής έκθεσης της Χριστίνας Παπαϊωάννου με τίτλο “Let the Lion talk”, θα πραγματοποιηθεί ξενάγηση από τον επιμελητή Θανάση Μουτσόπουλο και την ζωγράφο.
Θα ακολουθήσει παρουσίαση του Θανάση Μουτσόπουλου με θέμα την Ζωγραφική στην Ψηφιακή εποχή, με την συμμετοχή καλλιτεχνών και θεωρητικών.
Δηλώστε συμμετοχή εδώ:
Η πρώτη ατομική έκθεση της Χριστίνας Παπαϊωάννου με τίτλο “Let the Lion talk”, εγκαινιάστηκε την Παρασκευή 6 Μαΐου, τυγχάνοντας ιδιαιτέρως θερμής υποδοχής από φιλότεχνο κοινό και κριτικούς, αφού, όπως γράφει ο επιμελητής της έκθεσης: Έρχεται να προτείνει κάτι που δεν βλέπουμε συχνά: μια ζωγραφική – να τολμήσω να τη χαρακτηρίσω μετα – ζωγραφική; – όπου η εμπλοκή του Ψηφιακού με το Ζωγραφικό έχει γεννήσει μια καινούργια φόρμα.”
‘Αποψη της έκθεσης “Let the Lion talk” της Χριστίνας Παπαϊωάννου, Sianti Gallery.
Η Παπαϊωάννου, ξεκινώντας με ένα αρχικό σχέδιο με μολύβι, το μεγιστοποιεί για να φτάσει στην πιο δυναμική εκδοχή της χρωματικής παλέτας. Εφαρμόζει το χρώμα σε μεγάλες ή και μικρές επιφάνειες, άλλοτε συμπαγείς και άλλοτε γεμάτες από γραμμές και στιγμές. Είναι, όμως, εμφανής αυτή η αυθόρμητη αποδόμηση των συνθέσεων.
Ο Θανάσης Μουτσόπουλος σχετικά τονίζει: «Η συνθετική της διαδικασία δανείζεται τρόπους από τη γενεαλογία του κολάζ μέσα στον εικοστό αιώνα. Στο κοκτέιλ όμως της Χριστίνας Παπαϊωάνου τα επιμέρους συστατικά (και μάλλον είναι πάρα πολλά) διαλύονται. Στο τέλος παραμένουν, και μόνον για τον προσεκτικό θεατή ή ντεντέκτιβ, θραύσματα και σπαράγματα ενός κόσμου που διαλύθηκε μέσα σε μια διαδικασία που εμείς απ’ έξω αδυνατούμε να αποκωδικοποιήσουμε. Κι εγώ που γράφω αυτές τις φράσεις τώρα κοιτώντας τα έργα αυτής της έκθεσης, αδυνατώ. Νομίζω ότι η αιτία αυτής της αινιγματικής φύσης της ζωγραφικής της Παπαϊωάννου είναι ένα στοιχείο, το οποίο μπαίνω στον πειρασμό να το ονομάσω τυχαίο, ενώ ξέρω ότι πραγματικά δεν είναι καθόλου τέτοιο. Και ασφαλώς δεν είναι τυχαίο αφού η καλλιτέχνης ελέγχει τα μέσα της από το πρώτο μέχρι το τελικό στάδιο. Ένα στοιχείο όμως, αυτό της πλανητικής σύγκρουσης μορφών, σχημάτων και αναφορών κάνει στα μάτια μου αδύνατη την εφαρμογή καθιερωμένων αισθητικών κανόνων. Ναι, φυσικά, ο εικοστός αιώνας τους αμφισβήτησε σχεδόν όλους απ’ αυτούς, παρόλα αυτά η ζωγραφική της Παπαϊωάννου έχει στα μάτια μου μια απόκοσμη συνάφεια με μια εικονοποιία εξωγήινου πολιτισμού, ή ίσως καλύτερα, με αυτή μιας Τεχνητής Νοημοσύνης».
‘Η ζωγράφος Χριστίνα Παπαϊωάννου μπροστά στην εγκατάσταση “Nucleus”, έκθεση “Let the Lion talk”, Sianti Gallery.
Η ζωγράφος σημειώνει για τη δουλειά της:
“Κινούμενη στα πλαίσια της πολυδιασπασμένης συνείδησης του μεταμοντέρνου, κατά το οποίο βιώνουμε τον αφανισμό της ολοκληρωμένης αφήγησης, διερευνώ σύγχρονους κώδικες αναπαράστασης, όπου η παραδοσιακή ζωγραφική υπόκειται στην χαοτική δομή της σύγχρονης πληροφορίας και της ψηφιακής κουλτούρας.
Pixels, φυτικά μοτίβα, αναγεννησιακά χαρακτικά, παιδικές ζωγραφιές και αποκόμματα έργων μου, χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία διαρκώς νέων υβριδικών αναπαραστάσεων, όπου κάθε στιγμιότυπο μπορεί να αναγνωσθεί ως αυτόνομη αφήγηση, αποτελώντας ταυτοχρόνως κομμάτι μιας μεγαλύτερης δομής. Βρισκομαστε στο κέντρο και την περιφέρεια την ίδια στιγμή.
Εικόνες θραυσματικές και άλλοτε καλειδοσκοπικές, ως ένας τρόπος αποτύπωσης και προσπάθειας κατανόησης του μεταιχμιακού σημείου της σύγχρονης πραγματικότητας.”
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 28 Μαΐου.
Sianti Gallery
Τρίτη, κάθε Πέμπτη, κάθε Παρασκευή 10:00-20:00
Σάββατο 10:00-16:00
Τετάρτη 10:00-15:00
Βασ. Αλεξάνδρου 2 και Μιχαλακοπούλου (Πίσω από την Εθνική Πινακοθήκη)
2107245432 & 2103648335
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
