Αγιότατος έρως « Μετά την πτώση »
Γράφει η Μαρία Πανούτσου
16/01/2021
Εικόνα: Mark Rothko
Ποίηση: Μαρία Πανούτσου
Μετά την πτώση
Νέα ποιητική Συλλογή
2021 Κέα
42 ποιήματα σε εξέλιξη
Η πρώτη φορά
Που είμαι εγώ και που είναι οι άλλοι
όλα μπερδεύονται, σμίγουν και απομακρύνονται
χάνονται και ξαναβρίσκονται σε λέξεις,
χρώματα, σχήματα, σιωπές
οσμές και πάλι από την αρχή,
λέω αρχή και εννοώ την πρώτη μέρα στο σχολείο
την πρώτη σάκα, το πρώτο βιβλίο,
αυτό μου έρχεται στο μυαλό, σαν κάτι πρώτο
σαν κάτι τελείως πρώτο,
αν σταθώ δυο βήματα παραπέρα,
όλα γίνονται πολύπλοκα, πολυσύνθετα, πολύπλευρα.
ο θεός να με λυπηθεί
τα σύννεφα κάνουν, ένα παιχνίδι που με εναντιώνει
αυτός ο τόσος αυτοσχεδιασμός για το τίποτα,
ή μήπως έχουν σχέδιο και δεν το γνωρίζω,
πρώτες ψιχάλες στο μάγουλό μου
τι ανόητη να οσμίζομαι αυτοσχεδιασμούς,
η φύση ξέρει, είναι αιωνίως απασχολημένη
φροντίζει τα του οίκου της,
ξέχασα πως είναι
να συχνάζεις σε εκθέσεις, σε μπιστρό,
στα καφέ,
να κρατάς το τιμόνι
-θα τόριχνα στο πρώτο φανάρι,
αλλά με κράτησαν κι’ από τότε με ξέχασαν,
σ’ ένα δωμάτιο με εικόνες
αναπαύομαι σε μια βεβαιότητα
ανάρμοστη για την ηλικία μου
ξέρεις τι είναι να περπατάς
σ ένα ξέφωτο χωράφι
σπαρμένο μ’ αγριόχορτα,
να βλέπεις ένα μεγάλο κασόνι,
ανάποδα γυρισμένο,
ξεχασμένο στον χρόνο,
ανάμεσα μία θάλασσα
από γεννημένο τριφύλλι,
και να βαδίζεις προς τα εκεί,
οδηγημένη από ένα αόρατο χέρι;
σηκώνω το καφάσι από την γη
και από κάτω ξεσκεπάζεται ένα θαύμα,
το μέρος ξυρισμένο από πράσινο ίχνος
με μόνο κάποιες άσπρες λαμπερές ευλύγιστες ρίζες
να πλάθουν ένα στεφάνι
στην επιφάνεια της γης ξαπλωμένες,
-σκέπτομαι,
δεν μπόρεσαν να βγουν τα φυλλαράκια του τριφυλλιού
και εκείνες επίμονες πολλαπλασιάζονταν
σαν μικρά πανάλευκα λεπτά φιδάκια,
έτσι άσκοπα,
πως να το πω, δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο
εκείνη την ώρα θόλωσε το βλέμμα και ακίνητο,
σαν να έβλεπε μια στάμνα με νερό
να χύνεται πάνω στο γυμνό χώμα
και τότε να σου η Δήμητρα μ’ ένα χαμόγελο
δεν ήξερα αν έπρεπε να τρομάξω ή να κλείσω τα μάτια
τα έκλεισα και αφέθηκα να με παρατηρεί η Δήμητρα
και να με νουθετεί
την γλώσσα δεν την άκουγα,
μόνο αυτή έμπαινε στο μυαλό μου μόνη της
καθάρια, οι λέξεις η μια μετά την άλλη
μετά πολύ ώρα άνοιξα τα μάτια,
είδα μπροστά μου
ένα νεογέννητο κριάρι που βοσκούσε
ροβόλησα και πήδηξα το πέτρινο φράκτη
ήταν σούρουπο και κρύωνα
ευτυχώς ξέχασα και τα σώματα, τα αυτοκίνητα
τα καφέ, τις παρλάτες, τα μπιστρό, τα ντυσίματα με σκοπιμότητα,
τους έρωτες για τους έρωτες,
επιτέλους, ας έρθει η ατημελησία να με προστατεύσει,
όλα αυτά, μήνας Δεκέμβριος ποια χρονιά, δεν θυμάμαι
μακριά από το βλέμμα της Αθηνάς
με στήριγμα ένα μαρμάρινο κατάλοιπο της Καρθαίας
για στασίδι.
Κέα 2021
«Ο αγιότατος έρως και άλλα τινά»
Ρapaver rhoea
Η ερωτική ποίηση που πραγματεύεται την φυσική κατάσταση που προκύπτει αθέλητα στους ανθρώπους και τους βγάζει για λίγο ή για πολύ, από τον δρόμο που έχουν χαράξει, είναι μια πράξη που έχει όλα τα στοιχεία μιας επανάστασης, μιας προσωπικής επανάστασης, που είναι και η πιο ουσιαστική. Ο έρωτας αφορμή για αλλαγή και αμφισβήτηση συθέμελα του εαυτού μας και των αρχών μας, έρχεται ολόδροσος να μας οδηγήσει σε όχι και τόσο δροσερές και ευχάριστες ψυχικές καταστάσεις. Η ποίηση κατ’ εξοχήν ερωτική, ακόμη και όταν δεν φαίνεται στο πρώτο πλάνο της γραφής, μας ανοίγει ορίζοντες για να έρθουμε πιο κοντά στο ‘πρόσωπο’ του ανθρώπου που δεν είναι εύκολο να προσεγγίσουμε με άλλο τρόπο.
«Ο Αγιότατος Έρως και άλλα τινά»: Σύλληψη, έρευνα, οργάνωση και εκτέλεση:
Μαρία Πανούτσου.
[Copyright © Μαρία Σκουλαρίκου-Πανούτσου]
Επιμέλεια: Αλεξία Κατσαβού.
Η Μαρία Πανούτσου γεννήθηκε στην Αθήνα και υπηρετεί το θέατρο και την ποίηση από το 1979. Σπούδασε μουσική, χορό, θέατρο, ζωγραφική και φωτογραφία στην Ελλάδα, Αγγλία, Πολωνία. Έχει ταξιδεύσει για σπουδές και για συμμετοχή σε Διεθνή Φεστιβάλ θεάτρου, με το Θέατρο Τομή, στην Αγγλία, Σκωτία, Ρουμανία, Γεωργία, Γερμανία, Γαλλία, Πολωνία, Ιταλία, Κύπρο. Έζησε στην παιδική της ηλικία στο Ιράκ, στην Κύπρο και στο Λίβανο. Ξεκίνησε πολύ μικρή το χορό και το θέατρο και με την πρώτη της σκηνοθετική δουλειά βραβεύτηκε με πέντε βραβεία στο Φεστιβάλ Ιθάκης. Σκηνοθεσίας, καλύτερης παράστασης, καλύτερης παρουσίασης νεοελληνικού έργου, βραβείο γυναικείου ρόλου και έπαινος ανδρικού.
Τώρα ζει, εργάζεται και μοιράζεται την ζωή της μεταξύ Αθήνας, Κέας και Λονδίνου. Είναι απόφοιτος του Έκτου Γυμνασίου Θηλαίων. Διπλωματούχος της Σχολής Κλασσικού χορού Ε. Ζουρούδη. Διπλωματούχος της Επαγγελματικής σχολής Θεάτρου Αθηνών Έχει σπουδάσει στο GROTOWSKI LABORATORIUM στο Βρότσλαβ της Πολωνίας. Τελειόφοιτος του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Σπούδασε στο Open University of London Humanities – Ανθρωπιστικές σπουδές, και συμπλήρωσε την μελέτη της για την Αρχαία Ελληνική Τραγωδία με την παρακολούθηση: Αθηναϊκή Δημοκρατία, 5ος αιώνας, στο Open University of London.
Παράλληλα με το θέατρο και την τέχνη η Μαρία Πανούτσου έχει εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές, «ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ», «SALUADER» και «ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ή ΟΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣΑΝΔΡΑ ΑΠΟ ΤΟ CITY» που έχουν εξαντληθεί και ετοιμάζει την έκδοση της νέας ποιητικής συλλογής με τίτλο «Η ΠΟΛΗ».
Μελέτησε Ζωγραφική και Αγιογραφία με τον ζωγράφο Δ. Πάλμα, και Κεραμική με τον γλύπτη Ν. Σκλαβενίτη. Ζωγραφίζει από το 1982 και χρησιμοποιεί ποικίλα υλικά για τον σκοπό αυτόν. Δουλεύει τον πηλό κατασκευάζοντας έργα αποκλειστικά με το χέρι και όχι με τον τροχό. Με την Φωτογραφία και τις αρχές της κινηματογραφικής τέχνης, ασχολήθηκε την περίοδο 1980-90 όπου έγινε δεκτή και στο International Film school of London.
Επίσης στο θέατρο παρουσιάζει θεατρικές παραγωγές όταν έχει να πει κάτι που την απασχολεί πολύ. Μελετά το ανέβασμα έργου του Σταμάτη Πολενάκη και του κύπριου ποιητή, Ανδρέα Τιμοθέου… Τελευταία θεατρική δουλειά της, 2015 με την παράσταση «Άσπρο Φως Ιστορίες έρωτα και αναρχίας» στο θέατρο Ειλισσός.
