Ο Αγιότατος Έρως Και Άλλα Τινά

 

Αγιότατος έρως  « Μετά την πτώση IX »

Γράφει η Μαρία Πανούτσου

 

19/01/2023

42 ποιήματα σε εξέλιξη.

METΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ

 

«Ατελεύτητα του νου»

 

τίς γῆ; τί γένος; τίνα φῶ λεύσσειν
τόνδε χαλινοῖς ἐν πετρίνοισιν
χειμαζόμενον; Πρωμηθέας
τίνος ἀμπλακίας ποινὰς ὀλέκῃ; [1]
Αισχύλος

 

α’

Έγιναν οι

οι εκκλησίες των λαών.⁹

σύμβολα ενός επιλόχειου πυρετού,

εκεί και οι προσευχές και εικασίες

Σε ράφια με πολύχρωμα καλούδια

γιορτινές ζελατίνες,

ηχούν τις ψαλμωδίες

των πιστών

 

β’

Σιγή σε δρόμους και διαδρόμους

η απουσία θριαμβεύει

και το Πάσχα της περισυλλογής,

ταυτίστηκε με την Ανάσταση

με ένα βηματισμό

να χωρίζει, έννοιες πανάρχαιες

Πομποί οι πρώτοι άνθρωποι,

υμνούσαν την φύση

τα ίδια μάτια που θωρούσαν

το πρώτο φως,

τώρα να ντύνουν τα θαυμαστά,

με λέξεις

 

γ’

Οι λέξεις που κρύβουν μορφή

την μορφή και εικόνα

γι’ ό, τι δεν είναι εύκολο να ειπωθεί

καθώς οι καιροί αλλάζουν

και τα βλέφαρα κλείνουν

μαργώνει η ψυχή μου

Με οίστρο οδηγούμαστε

στο τοίχος του παράλογου

εκεί που οι Κάφκα και Ιονέσκο

και η Αθηνά η νυκτία [2]

ανασύρουν

τον σύγχρονο κόσμο

 

δ’

Κοιτάτε πως ο πάτερ φαμίλιας, ο αθώος,

φόρεσε το στέμμα της αλήθειας

και με ξάστερα λόγια,

με θαλπωρή περίσσια, ακουμπά

τα πελώρια χέρια του

στα κεφάλια των αμνών

Μια μέρα σαν και αυτή,

γεννήθηκε η φυλακή μας

στην αρχή, σαν ένα παιχνίδι

μετά, η Μία Αναγκαιότις*

και τέλος, ως ο Μέγας Προορισμός…

 

 

 

*Πεπρωμένο

Σημ.

1] Ποια χώρα; Τι έθνος; Ποιος τάχα είναι αυτός

που τον βλέπω σ’ αυτό τον γκρεμνό καρφωτό

να τον δέρνουνε τέτοιες φουρτούνες;

Σαν τι κρίμα πλερώνεις μ’ αυτή την ποινή,

που κακοθανατάς;

Αἰσχύλου Προμηθεύς Δεσμώτης, Μετάφραση: Ι. Γρυπάρη

 

 

[2] Η μικρή κουκουβάγια, η Αθηνά η νυκτία (Athene noctua), πτηνό της μεγάλης οικογένειας των Γλαυκιδών.

 

Εικόνα (Παραδοσιακά φτιαγμένο με τη μέθοδο χύτευσης μετάλλου και με οξείδωση παρόμοια με του μουσείου –  Θεοδοσόπουλος -Artgreka )


 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
Προηγούμενο άρθροΤο τραγούδι του εαυτού μου, Walt Whitman
Επόμενο άρθροΑὐτοβιογραφία, Νικηφόρος Βρεττάκος
Η Μαρία Πανούτσου γεννήθηκε στην Αθήνα και υπηρετεί το θέατρο και την ποίηση από το 1979. Σπούδασε μουσική, χορό, θέατρο, ζωγραφική και φωτογραφία στην Ελλάδα, Αγγλία, Πολωνία. Έχει ταξιδεύσει για σπουδές και για συμμετοχή σε Διεθνή Φεστιβάλ θεάτρου, με το Θέατρο Τομή, στην Αγγλία, Σκωτία, Ρουμανία, Γεωργία, Γερμανία, Γαλλία, Πολωνία, Ιταλία, Κύπρο. Έζησε στην παιδική της ηλικία στο Ιράκ, στην Κύπρο και στο Λίβανο. Ξεκίνησε πολύ μικρή το χορό και το θέατρο και με την πρώτη της σκηνοθετική δουλειά βραβεύτηκε με πέντε βραβεία στο Φεστιβάλ Ιθάκης. Σκηνοθεσίας, καλύτερης παράστασης, καλύτερης παρουσίασης νεοελληνικού έργου, βραβείο γυναικείου ρόλου και έπαινος ανδρικού. Τώρα ζει, εργάζεται και μοιράζεται την ζωή της μεταξύ Αθήνας, Κέας και Λονδίνου. Είναι απόφοιτος του Έκτου Γυμνασίου Θηλαίων. Διπλωματούχος της Σχολής Κλασσικού χορού Ε. Ζουρούδη. Διπλωματούχος της Επαγγελματικής σχολής Θεάτρου Αθηνών Έχει σπουδάσει στο GROTOWSKI LABORATORIUM στο Βρότσλαβ της Πολωνίας. Τελειόφοιτος του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. Σπούδασε στο Open University of London Humanities - Ανθρωπιστικές σπουδές, και συμπλήρωσε την μελέτη της για την Αρχαία Ελληνική Τραγωδία με την παρακολούθηση: Αθηναϊκή Δημοκρατία, 5ος αιώνας, στο Open University of London. Παράλληλα με το θέατρο και την τέχνη η Μαρία Πανούτσου έχει εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές, «ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ», «SALUADER» και «ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ή ΟΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣΑΝΔΡΑ ΑΠΟ ΤΟ CITY» που έχουν εξαντληθεί και ετοιμάζει την έκδοση της νέας ποιητικής συλλογής με τίτλο «Η ΠΟΛΗ». Μελέτησε Ζωγραφική και Αγιογραφία με τον ζωγράφο Δ. Πάλμα, και Κεραμική με τον γλύπτη Ν. Σκλαβενίτη. Ζωγραφίζει από το 1982 και χρησιμοποιεί ποικίλα υλικά για τον σκοπό αυτόν. Δουλεύει τον πηλό κατασκευάζοντας έργα αποκλειστικά με το χέρι και όχι με τον τροχό. Με την Φωτογραφία και τις αρχές της κινηματογραφικής τέχνης, ασχολήθηκε την περίοδο 1980-90 όπου έγινε δεκτή και στο International Film school of London. Επίσης στο θέατρο παρουσιάζει θεατρικές παραγωγές όταν έχει να πει κάτι που την απασχολεί πολύ. Μελετά το ανέβασμα έργου του Σταμάτη Πολενάκη και του κύπριου ποιητή, Ανδρέα Τιμοθέου… Τελευταία θεατρική δουλειά της, 2015 με την παράσταση «Άσπρο Φως Ιστορίες έρωτα και αναρχίας» στο θέατρο Ειλισσός.