ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΣ
«Μια μη προσωπική συνέπεια: η λογική της υπέρθεσης»
[…] Το ερώτημα του καλλιτέχνη τότε -και το είχαμε συζητήσει
το καλοκαίρι του 1975 στη Σίφνο, ήταν το εξής: πώς
θα δημιουργήσω μια συνέπεια που δεν θα είναι προσωπική; […]
Εμμανουήλ Μαυρομμάτης
Η αναζήτηση που εν μέρει έχει αρχίσει να διαμορφώνεται στους εκθεσιακούς
προγραμματισμούς της Roma Gallery σχετικά με τη λειτουργικότητα, σήμερα εργασιών οι
οποίες αναδείχθηκαν στην Ελλάδα πριν από 40 ή και πριν από 50 χρόνια, έχει την παρακάτω
αναφορική έννοια: ότι επισημαίνονται ιστορικά σημεία αναφοράς που αφενός διαφωτίζουν,
πληροφορούν και αναβαθμίζουν ιστορικές πηγές κατανόησης της προέλευσης των σύγχρονων καλλιτεχνικών ιδεών και συνεπώς συμβάλλουν στον εμπλουτισμό τους και ότι αφετέρου, τροφοδοτούν τη θεωρία της τέχνης με νέα στοιχεία. Αυτός είναι και ο δημιουργικός ρόλος μιας γκαλερί που ανταποκρίνεται στο πνεύμα της εποχής, δηλαδή να αναδεικνύει τι εδραιώνει σήμερα την καλλιτεχνική σκέψη, από ποια στοιχεία του παρελθόντος μπορεί να προήλθε, τι ήταν αναγκαίο από την καλλιτεχνική σκέψη που υπήρξε και πώς αυτή η σκέψη εκείνη ή συνέβαλλε ή εξακολουθεί να συμβάλλει σήμερα κοινωνικά. Από τους καλλιτέχνες που αναδείχθηκαν στην Ελλάδα τα χρόνια 1970, ο Γιάννης Μίχας (1938-2008) του οποίου η Roma Gallery παρουσιάζει ένα μεγάλο αριθμό από γνωστά και πρωτοεμφανιζόμενα έργα, έχει ιστορική θέση συνδεδεμένη με τη συγκρότηση και με την εμφάνιση το 1976 στην Αθήνα, της ομαδικής έκθεσης της ομώνυμης ομάδας, Διαδικασίες / Συστήματα. Η έκθεση κατοχυρώνεται ως η πρώτη δημιουργία στην Ελλάδα μιας έκθεσης από καλλιτεχνική ομάδα που δημιουργήθηκε από ιστορικό τέχνης (Εμμανουήλ Μαυρομμάτης ¹) με θεωρητικό αναλυτικό πρόγραμμα και της οποίας οι καλλιτέχνες σήμερα έχουν αναγνωριστεί ως ιστορικά πρόσωπα της νεότερης ελληνικής τέχνης. Με σπουδές αρχικά στον εξαίρετο δάσκαλο Κώστα Ηλιάδη (1955-1958) και στη συνέχεια στο Παρίσι, στην École des Métiers d’Art (1958-1962) είχε συνδυάσει στην παιδεία του, την πλαστική με την τεχνολογική και την εφαρμοσμένη αντίληψη του καλλιτεχνικού έργου και αυτή η προέλευση ήταν το ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικό του στοιχείο στην μετέπειτα εξέλιξη των ερευνών του. Από τον κονστρουκτιβισμό άντλησε τη γεωμετρική οργάνωση του χώρου και από την γενικότερη εμπειρία του Παρισιού, την οπτική επεξεργασία των υλών ως μεταφοράς.
στη ζωγραφική επιφάνεια, του αποτυπώματος, της σκιάς της προέλευσης, στο μουσαμά.
Ο Γιάννης Μίχας έχει πραγματοποιήσει ένα μεγάλο αριθμό από ατομικές εκθέσεις και οι
συμμετοχές του σε σημαντικές ομαδικές, στο Παρίσι, στο Bari, στη Βουδαπέστη, στο Bilbao, στη Helm και στο Wroclaw (Πολωνία), στη Fulda (Γερμανία), στη Gmunden (Αυστρία), συνοδεύονται από συμμετοχές στην Ελλάδα, σε εκθέσεις της Εθνικής Πινακοθήκης, του Εθνικού Μουσείου Ρώμα 5, 10673, Αθήνα, Ελλάδα| roma-gallery.com | info@roma-gallery.com | (+30) 2130358344
Σύγχρονης Τέχνης, ΕΜΣΤ, Ινστιτούτο Goethe – “Punti Interrogativi, Punti di Riferimento”,
Galleria Civica, Modena, Venezia, Ιταλία – “Έλληνες καλλιτέχνες”, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Σκόπια “Μνήμες – Αναπλάσεις – Αναζητήσεις”, στα πλαίσια των εκδηλώσεων “Αθήνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα”, Εθνική Πινακοθήκη, Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων, ¨Γεωμετρία και Έκφραση”, Πάρκο Ελευθερίας, Διεθνές συμπόσιο με θέμα “Γεωμετρία και Τάξις” στο Helm, Πολωνίας, “Hommage à Stazewski”, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, “Αντικείμενο της Πόλης”, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, Γιάννης Μίχας, Άγ. Σκούρτης”, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, “Νέα Τέχνη από τις Δεκαετίες ‘70 και ‘80”, Αρχείο Δεσμός, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αρχείο Δεσμός, Κέντρο Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης, Κρήτη, “Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη”, Αρχείο Δεσμός, Μακεδονικό Μουσείο, Θεσσαλονίκη.
Στο κείμενο με το οποίο ο Εμμανουήλ Μαυρομμάτης προλογίζει το έργο του Γιάννη Μίχα, στονΚατάλογο της έκθεσης, γράφει μεταξύ των άλλων τα εξής:
[…] Η εργασία του Γιάννη Μίχα, την εποχή της έκθεσης Διαδικασίες / Συστήματα ήταν
ολοκληρωτικά βυθισμένη στην λειτουργία του αναλυτικού συλλογισμού με την κατάτμηση, τηνπαράθεση και την απόρριψη της επισήμανσης του κέντρου βάρους, την αποφυγή της σύνθεσηςως του τελικού προορισμού. […].
[…] Ο Μίχας είχε ως προοπτική εργασίας αυτή την αναζήτηση, να διαχειριστεί μια αρχική
προσωπική επιλογή χωρίς ο τρόπος της διαχείρισης να είναι αυθαίρετος -και εννοούσε:
εκφραστικός. […] Θεωρούσε ότι, […] θα μπορούσε να δικαιωθεί λογικά η ζωγραφική αν ο λόγος της (η αιτία της), δεν θα ήταν η συνθετικότητα (η πύκνωση και η ανάδειξη των μόνων αξιών της επιφάνειας στις μεταξύ τους σχέσεις), αλλά η καθετότητα της επιφάνειας, δηλαδή σχέση της με εκείνο στο οποίο κάθεται. […] […] Αυτή την εικόνα απέδιδαν οι εργασίες του Μίχα με ένα είδος σταυρών, καθισμένων, αλλά μετατοπισμένα, ένας επάνω στον άλλο και από τους οποίους ο δεύτερος εμφανίζεται ως η σκιά του πρώτου, δηλαδή ως να είναι η επίπτωση του πρώτου σε ένα διαφορετικό όμως χώρο από τη σύσταση του χώρου του πρώτου. […].
Η απαγκίστρωση του καλλιτέχνη από την αυτάρκεια της επιφάνειας επικυρώθηκε με την εκ νέου επιστροφή του στην επιφάνεια, αλλά με την ιδιότητα πλέον (και με την εμπειρία) του χώρου, δηλαδή την εγκάρσια τομή. […] Στο κύριο κορμό της η εργασία του Γιάννη Μίχα ιστορικά στην Ελλάδα σήμερα, εγκατέστησε μια από τις κυριολεξίες της αναλυτικής συμπεριφοράς: ότι εγκάρσια η παράθεση, διατηρεί την ιδιότητά της, να αναδεικνύει χώρο. […].
¹΄Οπυ Ζούνη, Μιχάλης Κατζουράκης, Γιάννης Μίχας, Γιάννης Μπουτέας, Μπία Ντάβου,
Παντελής Ξαγοράρης, Ναυσικά Πάστρα.
Εγκαίνια: Πέμπτη, 1 Οκτωβρίου 2020 (Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας όλη την ημέρα)
Είσοδος ελεύθερη
Διάρκεια έκθεσης: 1 Οκτωβρίου – 14 Νοεμβρίου 2020
Ωράριο:Κυριακή Κλειστά
Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο: 10:00 – 16:0
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 10:00 – 20:00
Τοποθεσία: Roma Gallery, Ρώμα 5, Κολωνάκι 10673, Αθήνα
Ρώμα 5, 10673, Αθήνα, Ελλάδα| roma-gallery.com | info@roma-gallery.com | (+30) 2130358344
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
