Mottet

Οι Mottet είναι η μουσική μπάντα που διηγείται με νότες και στίχους ιστορίες -από όλο τον κόσμο- και “σ’ όλο τον κόσμο” πασπαλίζοντας συγκίνηση και συναισθήματα στο κοινό δημιουργώντας μια αύρα άλλης εποχής.

“Θα θέλαμε τα τραγούδια μας να φτάσουν στα αυτιά ενός ευρύτερου ακροατηρίου και να τα αγαπήσει όπως και εμείς όταν τα δημιουργήσαμε”.

 

Συνέντευξη στην Αλεξία Κατσαβού.

Ποιοι είναι οι Μοttet και πως συναντήθηκαν καλλιτεχνικά;

Οι Mottet είναι οι Δημήτρης Κουζής (βιολί), Σωτήρης Καστάνης (κιθάρα) και Γιώργος Σχοινάς (ακορντεόν). Πρωτοσυναντήθηκαν το Φθινόπωρο του 2015 και μετά από αλληλοσυμπράξεις με φίλους μουσικούς έφτασαν σημερινή μορφή της μπάντας. Βασική ερμηνεύτρια στο τραγούδι την περίοδο αυτή είναι η Ξένια Γαργάλη.

Πως έγινε η επιλογή του ονόματος της μπάντας; Συνδέεται με κάποιον τρόπο με την εποχή που ζούμε;

Η επιλογή του ονόματος (που είναι και αρκετά δύσκολη διαδικασία για μια μπάντα!) έγινε από ένα από τα πρώτα μέλη του σχήματος. Το όνομα Mottet λοιπόν μας βρήκε όλους απόλυτα σύμφωνους! Σε μια πιο ελεύθερη μετάφραση Mottet (μοτέτο) σημαίνει πολυφωνία. Κατά αυτήν την έννοια κι αν θεωρήσουμε ότι η εποχή μας είναι πολυφωνική (Διαδικτυακή επικοινωνία κι αλληλεπίδραση, οι άνθρωποι ταξιδεύουν άρα γνωρίζουν τόπους-ανταλλάσουν ιδέες περισσότερο από κάθε άλλη εποχή στην ιστορία) τότε ναι συνδέεται.

Παρουσιαστήκατε στο κοινό με διασκευές από αγαπημένα τραγούδια. Πιστεύετε πως με αυτόν τον τρόπο προετοιμάσατε το κοινό για τα ακούσματα και το μουσικό ύφος σας;

Όταν ξεκινήσαμε τη μουσική μας πορεία δεν υπήρχε στον ορίζοντα η ιδέα για μια προσωπική δουλειά. Η επιθυμία μας ήταν να προσεγγίσουμε και να ερμηνεύσουμε μουσικές και τραγούδια που αγαπάμε από το διεθνές και ελληνικό ρεπερτόριο. Όντας όμως άνθρωποι με φλόγα δημιουργίας ήταν αναπόφευκτη η στιγμή που θα γεννιόταν κάτι δικό μας. Δεν ξέρουμε αν προετοιμάστηκε το κοινό που μας γνώρισε πριν την κυκλοφορία της πρώτης μας δουλειάς αλλά ξέρουμε σίγουρα ότι την αγκάλιασε.

mottet

Κοινό σημείο σε κάθε λειτουργική σχέση και συνεργασία είναι η κοινή φιλοσοφία ζωής αλλά και η κοινή αισθητική. Με ποια φράση συνοψίζεται αυτό στην δική σας περίπτωση και πως θα περιγράφατε την συνύπαρξή σας;

Μας αρέσει πολύ η φράση «κοινός τόπος». Αυτό συμπεριλαμβάνει όλες αυτές τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να συνυπάρξουν άνθρωποι σε όλα τα πλαίσια. Εμείς βρεθήκαμε, γνωριστήκαμε και δουλέψαμε με γνώμονα τον σεβασμό και την αλληλοεκτίμηση. Τα υπόλοιπα ήρθαν από μόνα τους.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε η πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική σας δουλειά που τιτλοφορείται «Σ’ όλο τον κόσμο». Τι ήχους και εικόνες επιθυμείτε να μας δημιουργήσουν;

Η πρώτη δουλειά μας έδωσε πρωτίστως τη χαρά της δημιουργίας και τη μοιρασιά με τους υπέροχους στίχους του Δημήτρη Παπαχαραλάμπους. Οι ήχοι μας βασίζονται στη σύσταση της μπάντας όπου έχουν ισότιμο ρόλο το βιολί, η κιθάρα και το ακορντεόν. Επιπλέον πειραματιστήκαμε με ήχους από πετάλια, λούπες και ηχητικές πατέντες. Σε αυτό βοήθησε πολύ ο παραγωγός και ηχολήπτης μας Γιάννης Παξεβάνης. Τα χρώματα του δίσκου έχουν μια κοσμοπολίτικη αύρα, οι μουσικές της Μεσογείου συναντάνε την pop αισθητική, την ethnic παγκόσμια μουσική και το κινηματογραφικό στοιχείο που είναι έντονο στις ορχηστρικές μας συνθέσεις.

Στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται με ευκολία οι «ταμπέλες» στενεύοντας πολλές φορές το εύρος και την πολύπλευρη φύση που έχει ένας καλλιτέχνης. Ποια είναι η δική σας θέση σε όλο αυτό;

Νομίζω ότι η κατηγοριοποίηση της μουσικής είναι παγκόσμιο φαινόμενο κι αναγκαίο για λειτουργήσει η μουσική σαν εμπορικό είδος. Σίγουρα για έναν ελεύθερο δημιουργικά καλλιτέχνη είναι ασφυκτικό το πλαίσιο της «ταμπέλας» κι εμείς ανήκουμε σε αυτή την κατηγορία. Χρειάζεται, όμως, κάποιες φορές να δώσεις μια λεκτική περιγραφή για το ποιος είσαι και πως ακούγεσαι οπότε εκεί μπαίνουμε απλά κάτω από πολλές ταμπέλες!

Πως σας έχει αντιμετωπίσει ο κόσμος; Τι εισπράττετε στις εμφανίσεις σας;

Πολύ θετικά. Είμαστε πολύ χαρούμενοι τόσο για τα σχόλια που λαμβάνουμε για την το «Σ’ όλο τον κόσμο» όσο και για τις αντιδράσεις που βλέπουμε και στις ζωντανές μας εμφανίσεις που σίγουρα είναι κι εκεί που εκτίθεται περισσότερο ένας καλλιτέχνης.

Αν σας ζητήσω να περιγράψετε τα συναισθήματα που σας δημιουργεί αυτή η μπάντα, ποια θα ήταν αυτά;

Οι Mottet ξεκινάνε από την πολυφωνία και τον ακουστικό ήχο. Μαζί με τη φωνή της Ξένιας φτιάχνουμε ένα ωραίο οπτικοακουστικό θέαμα που περιγράφεται από τη χαρά, την ενέργεια που απογειώνεται και την ιδιαιτερότητα στο ρεπερτόριο που επιλέγουμε στις παραστάσεις μας.

Τι επιθυμείτε για την καλλιτεχνική σας συνέχεια;

Θα θέλαμε τα τραγούδια μας να φτάσουν στα αυτιά ενός ευρύτερου ακροατηρίου και να τα αγαπήσει όπως και εμείς όταν τα δημιουργήσαμε. Επίσης, θα θέλαμε κάποια μελλοντική στιγμή να «ντύσουμε» μουσικά μια παράσταση!

mottet

Που μπορούμε να σας ακούσουμε αυτή την περίοδο;

Ξεκινάμε την 1η Δεκέμβριου παίζοντας στο άναμμα του Χριστουγεννιάτικου δέντρου στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Για τις επόμενες εμφανίσεις μας μπορείτε να μπείτε στη σελίδα μας στο facebook και να ενημερώνεστε με κάθε λεπτομέρεια!

https://www.facebook.com/mottetband/

https://www.youtube.com/c/mottetofficial

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
Προηγούμενο άρθροΓιατί μ’αγάπησες, Μαρία Πολυδούρη
Επόμενο άρθροΑπορίες, Αργύρης Χιόνης
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017. Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ. Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό. Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια... Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων. Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία… Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή… Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.