Οι τέχνες επιδρούν ποικιλοτρόπως!!!
Ο άνθρωπος μέσα από τις τέχνες μπορεί να μοιραστεί σκέψεις, πληροφορίες, εμπειρίες. Μέσα από τις τέχνες σου δίνεται η ευκαιρία να κατανοήσεις πτυχές του εαυτό σου και τον κόσμο γύρω σου. Είναι η διαδικασία ανταλλαγής μεταξύ των ανθρώπων που είναι συνεχής και προσωπική για τον καθένα.
Δεν είναι καθόλου σπάνιο ο κακός δημιουργός να κάνει καλή παρέα με τον κακό αποδέκτη. Άλλωστε, όπως λέει ο Χαλκοκονδύλης, δυο εγκέφαλοι για να επικοινωνήσουν πρέπει να είναι είτε εξίσου πλήρεις είτε εξίσου κενοί.(1)
Η τέχνη ωφελεί σημαντικά τον άνθρωπο, προάγει την δημιουργικότητα να σκέφτεται έξω από τα στερεότυπα και να συνδυάζει διαφορετικές απόψεις. Σου δίνει την δυνατότητα να βελτιώνεσαι πνευματικά, να ανακαλύπτεις. Ως δραστηριότητα η τέχνη σου δίνει την δυνατότητα να χρησιμοποιείς τις αισθήσεις σου αλλά και να τις αναπτύξεις.
Σε επαφή με μεγάλο όγκο πληροφοριών καθημερινά διαφοροποιούνται τα συναισθήματα μας με την απασχόληση με τις τέχνες, γεννιούνται τόσο από τον εσωτερικό μας κόσμο, όσο και από τον εξωτερικό. Τα σκαμπανεβάσματα και οι διαφοροποιήσεις του ρυθμού του έργου, ”μεταφράζονται” σε σκαμπανεβάσματα και διαφοροποιήσεις της ψυχικής μας κατάστασης.(2)
Η θεραπευτική δύναμη των τεχνών είναι τεράστια… τόσο του σώματος, όσο και της ψυχής. Μέσω της τέχνης λοιπόν το άτομο μπορεί να οδηγηθεί στη δημιουργία και από εκεί στην κάθαρση και αναγέννηση όλου του εσωτερικού του κόσμου (Κουκουρίκος, Τότη, 2005, 79).(3)
Οι τέχνες είναι η διεθνής γλώσσα επικοινωνίας όλων των ανθρώπων που δεν έχουν σύνορα και όρια. Επιδρούν ποικιλοτρόπως, ξυπνώντας σκέψεις και συναισθήματα. Άλλωστε, το έργο τέχνης, νοούμενο απ’ την αισθητική του πλευρά μόνο, έχει να επιτελέσει ένα σπουδαίο κοινωνικό ρόλο: Να μας κάνει περισσότερο ευαίσθητους, πράγμα που γίνεται ολοένα και περισσότερο αναγκαίο μέσα σε μια κοινωνία παχυδέρμων.(4)
Η απασχόληση μας με τις τέχνες βοηθάει το να έχουμε προοπτική, εξέλιξη και ποιότητα στην ζωή μας. Με αποτέλεσμα όσο περισσότερο ασχολείσαι τόσο περισσότερο νιώθεις ελεύθερος… ξεκλειδώνεις την ψυχή σου.
“Ο καλλιτέχνης δεν είναι ένα ιδιαίτερο είδος ανθρώπου. Κάθε άνθρωπος είναι ένα ιδιαίτερο είδος καλλιτέχνη.”
Eric Gill, 1882–1940, Βρετανός καλλιτέχνης
Πηγές:
(1)(2)(4) Στοιχειώδης αισθητική – Βασίλης Ραφαηλίδης
(3) (Κουκουρίκος, Τότη, 2005, 79)
Είμαι η Βιβή Δασκαλοπούλου και ζω στην Αθήνα. Το ταξίδι μου στον κόσμο της φωτογραφίας ξεκίνησε από πολύ νωρίς, έκτοτε φωτογραφίζω συστηματικά και έχω πολλά να μάθω ακόμα. Άλλωστε το πού μπορεί να φτάσει ο καθένας ο χρόνος μόνο το καθορίζει. Μου αρέσει να δοκιμάζω χωρίς να κατατάσσω τον εαυτό μου σε μία κατηγορία προς το παρόν και χωρίς να βάζω ”ετικέτες”.
Η φωτογραφία είναι δημιουργία, ένωση πολλών στοιχείων, είναι πάθος, είναι ένα απέραντο ταξίδι γεμάτο εκπλήξεις… Για τον καθέναν από εμάς, η φωτογραφία σημαίνει κάτι το διαφορετικό. Αλληλεπιδρά με τις άλλες τέχνες, επηρεάζεται, μπορεί να συγκινήσει και το βασικότερο να ενεργοποιήσει διάφορα συναισθήματα.
Όσο για μένα η σχέση μου με τη φωτογραφία λειτούργησε σαν προσωπικός τρόπος έκφρασης και διαφυγής από την πραγματικότητα, σαν ξύπνημα των αισθήσεων, των συναισθημάτων, των σκέψεων και σαν δυνατότητα μετάδοσης ιδεών.
