ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Προμηθέια
Medea Electronique
& Cie Sébastien Perrault
Μια πολυμεσική διασκευή του μύθου του Προμηθέα
10, 11 & 12 Οκτωβρίου 2018
στις 21:00
στο Θέατρο του ΙΜΚ
Είσοδος ελεύθερη
Η παράσταση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Καλλιτεχνικού και Ερευνητικού Προγράμματος με τίτλο: Αρχαίο Δράμα & Ψηφιακή Εποχή
Tragedy 2.0_Athens 2018
Πράξη: «ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΗ ΔΙΕΘΝΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ»
Θεσμός: «Αρχαίο Δράμα: Διεπιστημονικές και Δια-καλλιτεχνικές προσεγγίσεις»
To kill the death: πάντως, το συμπλήρωμα μακροζωίας
δεν έχει γίνει ακόμα συμπλήρωμα ζωής
Franck Damour, Μακάριοι οι θνητοί, Γιατί είναι ακόμη ζωντανοί [1]
Η κολεκτίβα καλλιτεχνών Medea Electronique συνεχίζει την έρευνά της στον μύθο, επιχειρώντας να εξερευνήσει τα όρια της τεχνολογίας, και να δημιουργήσει μια νέου τύπου δραματουργία: Την ποιητική της ψηφιακής εποχής.
Μπορεί η τεχνολογία να είναι ποιητική; Ο Προμηθέας είναι πλέον ελεύθερος και περιπλανιέται. Οι θεοί έχουν πεθάνει. Αφού έδωσε τη φωτιά-τεχνολογία στους ανθρώπους, τους παρατηρεί: με τη φωτιά επιχειρούν να ζήσουν καλά, να φτάσουν στο παραπέρα. Νιώθουν παντοδύναμοι. Είναι παίκτες και παίγνια, και το παιχνίδι του κόσμου συνεχίζεται. Ως εκδοχές της φωτιάς-τεχνολογίας εμφανίζονται η μουσική, η ποίηση, το σώμα του χορευτή, η ψηφιακή διαδραστική τεχνολογία.
Μια παράσταση-παρτιτούρα, που οδηγείται από τις μουσικές συνθέσεις, τα ηχοτοπία και τους αυτοσχεδιασμούς των μουσικών, του λυρικού τραγουδιστή και των χορευτών επί σκηνής. Νήμα το ανθρώπινο σώμα, έτσι όπως το χορογραφεί και το θέτει σε κίνηση η γαλλική ομάδα χορού Cie Sébastien Perrault, με την ήδη υπάρχουσα εμπειρία στις σύγχρονες αναπαραστάσεις του μύθου.
Και έπειτα, ο Λόγος, πάντα παρών: Το ποιητικό κείμενο ρέει καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, συντεθειμένο από αποσπάσματα της τραγωδίας Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου, και στίχους που η Medea Electronique έφτιαξε ειδικά για την παράσταση.
Το video mapping, τα live visuals, το live electronics και η διάδραση ήχου-εικόνας-σώματος ως άλλος ραψωδός, υφαίνουν την ιστορία.
Συντελεστές:
Σύλληψη & Επιμέλεια: Medea Electronique
Μουσική: Μανώλης Μανουσάκης, Δημήτρης Τίγκας, Guido de Flaviis
Δραματουργία: Αγγελική Πούλου
Χορογραφία: Sébastien Perrault
Video mapping, live visuals, motion tracking: Βίκυ Μπισμπίκη
Interactive system application : Αλέξανδρος Δρυμωνίτης
Σκηνικά-κοστούμια: Σωτήρης Υφαντής
Αγγλική μετάφραση κειμένου: Ηρώ Ακριβού
Εκτέλεση Παραγωγής: Ηρώ Ακριβού
Λυρικό τραγούδι: Μάριος Σαραντίδης
Χορός: Marie Laure Caradec, Steven Hervouet, Sébastien Perrault
Medea Electronique
Με ένα υφέρπον λογοπαίγνιο στο όνομά της –μεταξύ Μήδειας και Media (από τα νέα μέσα), η Medea Electronique ιδρύθηκε το 2006 και απαρτίζεται από δημιουργούς που μοιράζονται τη διάθεση για πρωτοπορία, κινούμενοι στον ευρύτερο χώρο της σύγχρονης τέχνης. Τα μέλη της ομάδας, δραστηριοποιούμενα σε τομείς όπως η μουσική, η κινούμενη εικόνα, η ζωγραφική, τα πολυμέσα, η ρομποτική, οι διαδραστικές τεχνολογίες και η παραγωγή πολυμεσικών εκδηλώσεων, συγχωνεύουν διάφορα πεδία έρευνας και πρακτικής σε μια προσπάθεια ανάπτυξης ενός ιδιαίτερου ύφους. Η δραστηριότητα της Medea Electronique περιλαμβάνει σύγχρονες θεατρικές παραστάσεις, πειραματικά οπτικοακουστικά δρώμενα και συνθέσεις ηλεκτροακουστικής μουσικής. Παράλληλα, από το 2009 η Medea Electronique διοργανώνει το 10ήμερο καλλιτεχνικό residency Koumaria στη Σελλασία Σπάρτης, το οποίο θεωρείται ένα από τα καλύτερα, σε διεθνές επίπεδο, στον τομέα της new media art και της αυτοσχεδιαστικής πρακτικής. Αρκετά από τα μέλη της Medea Electronique συνδυάζουν την καλλιτεχνική δημιουργία με την ακαδημαϊκή έρευνα. Δουλειά της ομάδας έχει παρουσιαστεί σε φεστιβάλ και διοργανώσεις στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, στο Βυρσοδεψείο και στο Booze.
Cie Sebastien Perrault
https://www.ciesebastienperrault.com/
Ο Sebastien Perrault συμμετείχε στο Μπαλέτο Junior de Genève από το 2001 έως το 2003 όπου παρουσίασε χορογραφίες των Thierry Malandain, Ruth Barnes, Kirsten Debrock και Sean Wodd, Pascal Rubble, Prisca Harch. Το 2004 χόρεψε στη γαλλική περιοδεία του Jeune Ballet du Québec με χορογραφίες των Helen Blackburn και Christophe Garcia. Από το 2005 έως το 2008, εμφανίστηκε στην ομάδα Pietragalla στις παραστάσεις χορού Conditions Humaines και Sade ou le théâtre des fous. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τις ομάδες CFB 451, Blanca Li’s Compagny, Shayela’s Company , Thomas Duchâtelets’s Company (γαλλο-ιαπωνική δημιουργία). Από το 2012 έως το 2018, συμμετείχε στην ομάδα Olivier Dubois για τις δημιουργίες Tragédie, Les mémoires d’un seigneur, Auguri. Παρουσίασε επίσης τις παραστάσεις Caïn (2011) και Nekyia (2014) για το Συνειδητό και το Ασυνείδητο. Τον Μάιο του 2016, δημιούργησε το έργο À l‘oeil nu, για 19 μη επαγγελματίες χορευτές στο MPAA του Παρισιού. Ανέπτυξε τη χορογραφία και τη μουσική για τις παραστάσεις Le vaste enclos des songes για το μπαλέτο της Εθνικής Όπερας του Ρήνου στην Όπερα του Στραβούργου τον Ιούνιο του 2017 και Regarde le silence s‘enfuir για το Jeune Ballet Atlantique το Μάιο του 2018. Η επόμενη δημιουργία του De l‘immensité du vide, που προγραμματίζεται για το φθινόπωρο του 2019, έχει ως κύριο θέμα το Πρωταρχικό Χάος.
Πληροφορίες
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας), Ταύρος, Τ.Κ. 177 78, Τηλ. 210 3418550 & 210 3418579
Facebook: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης – Michael Cacoyannis Foundation
Twitter: @MCF_MCacoyannis
Instagram: @mcf.gr | Hashtag: #MCF
Youtube: MCacoyannisF
Ημέρες και ώρες παράστασης: 10, 11 & 12 Οκτωβρίου 2018 στις 21:00 στο Θέατρο του ΙΜΚ.
Είσοδος ελεύθερη,
απαραίτητη η κράτηση θέσης στα τηλ. 210 3418550 & 210 3418579
Με την υποστήριξη
Πράξη: «ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΗ ΔΙΕΘΝΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ»
Θεσμός: «Αρχαίο Δράμα: Διεπιστημονικές και Δια-καλλιτεχνικές προσεγγίσεις»
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
