Blind Date
εκδοχές πολιτισμικής ιθαγένειας
Προσκεκλημένοι καλλιτέχνες
Καινούργια έργα συνεργατών του Μουσείου
Έργα από τη Μόνιμη Συλλογή του Μ.Σ.Τ. Κρήτης
Επιμέλεια: Αντώνης Βολανάκης
Εγκαίνια: Παρασκευή, 28 Ιουνίου 2019, στις 20:00
Μεσολογγίου 32, παλιά πόλη Ρέθυμνο
Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, εγκαινιάζει την Παρασκευή, 28 Ιουνίου 2019, μία έκθεση με έργα από τη Μόνιμη Συλλογή του και έργα άλλων καλλιτεχνών, με τίτλο Blind Date εκδοχές πολιτισμικής ιθαγένειας.
Η Μόνιμη Συλλογή του Μ.Σ.Τ. Κρήτης κατέχει πάνω από 650 έργα από τον 20ο και 21ο αιώνα. Η Μαρία Μαραγκού χαρτογραφεί μία παραγωγή εικαστικής γραφής από την Ελλάδα και το εξωτερικό με ένα ιδιαίτερο ένστικτο και επιμέλεια. Στη συγκεκριμένη έκθεση ο Αντώνης Βολανάκης προτείνει έργα από τη μόνιμη συλλογή του Μουσείου σε μία συνάντηση στα τυφλά με καλλιτέχνες που δεν ανήκουν στη συλλογή σαν ένα γλυπτικό ασεμπλάζ χωρικοτήτων και συγκειμένων. Πώς το Μουσείο ως η οικία των μουσών ανοίγει θύρες και φιλοξενεί καινούρια ερευνητικά πεδία στα εικαστικά; Πώς επιλέγονται διαφορετικές διαδρομές και πως σε μία ομαδική έκθεση το ένα έργο φωτίζει το άλλο;
Μωρίς Μερλώ – Ποντύ
Η επιλογή των έργων έγινε με μία βασική παραδοχή. Η τέχνη διαμορφώνει και μετουσιώνει τη σχέση μας με τον κόσμο και η/ο καλλιτέχνης ως ένα δραστικό υποκείμενο μπορεί να μεταφέρει διαλογικά την συν-περιέργειά της/του για αυτό που λέμε ζωή.
Είναι η τέχνη ένα πιθανό εργαλείο για το ξετύλιγμα των πολλαπλών πραγματικοτήτων των κόσμων στους οποίους συντρέχουμε; Μπορεί η τέχνη να φέρει κοντά τους κόσμους της βιωμένης πραγματικότητας, του φανταστικού και του ονείρου σε έναν χορό πληθυντικού αριθμού;
Η έκθεση προτείνει μία σειρά ερωτήσεων από την παράθεση των έργων. Ποιο είναι το πρίσμα των εκδοχών της δημιουργικής ιθαγένειας και πολιτειότητας και τι ευθύνες ή υποχρεώσεις παρουσιάζουν οι καλλιτέχνες ως πολίτες με άλλο εφαλτήριο και δημιουργικά μέσα; Τι σημαίνει να ανήκει το έργο ενός καλλιτέχνη σε μία μόνιμη συλλογή ενός μουσείου; Είναι το μουσείο ένας τόπος φιλοξενίας των καλλιτεχνών, των έργων και των ιδεών τους; Κατά πόσο είναι και χώρος φιλοξενίας των σωμάτων και των ιδεών των επισκεπτών/θεατών/ συμμετεχόντων/ μαρτύρων/ συνδημιουργών των νοημάτων;
Ο επιμελητής παρουσιάζει πολλαπλές διαδρομές στα έργα σαν ένα μωσαϊκό παλίμψηστο. Ζωγραφική, γλυπτική, βίντεο, εγκαταστάσεις και επιτελεστικές δράσεις θα συνθέσουν μία απόπειρα καταγραφής των αντανακλάσεων των δημιουργών στον κόσμο. Ο Εκπαιδευτικός Τομέας και τα Εικαστικά Εργαστήρια μέσω μουσειοπαιδαγωγικών προγραμμάτων για όλες τις ηλικίες, θα συγκροτήσουν θεμελιώδη ερωτήματα όπως: για το τί μπορεί να είναι τέχνη, για τις έννοιες της φιλοξενίας, της συνεργασίας, της ορατότητας και της διαδραστικής κοινωνικής ενσωμάτωσης.
Αντουανέτα Αγγελίδη, Νίκος Αλεξίου, Νικόλας Αναστασόπουλος, Κατερίνα Αποστολίδου, Φοίβη Γιαννίση, Μαρία Γλύκα, Γιώργος Γυπαράκης, Θωμάς Διώτης, Χριστόφορος Δουλγέρης, Νάντια Καλαρά, Νίκη Καναγκίνη, Λευτέρης Κανακάκις, Χριστίνα Κατσάρη, Ειρήνη Λιναρδάκη, Μαρία Λοϊζίδου, Ρικ Λόου+Μαρία Παπαδημητρίου, Δέσπω Μαγκώνη, Μιχάλης Μανουσάκης, Ιώνιαν Μπισάι+Σωτήρης Τσίγκανος, Μπία Ντάβου, Ελένη Μυλωνά, Κώστας Ντάφλος, Ηλίας Παπαηλιάκης, Διονύσης Παππάς, Ρένα Παπασπύρου, Χρύσα Ρωμανού, Άγγελος Σκούρτης, Mάριος Σπηλιόπουλος, Μαριάννα Στραπατσάκη, Ελένη Τζιρτζιλάκη, Άννα Τσουλούφη-Λάγιου, Ντόρις Χακίμ, Νίκος Χαραλαμπίδης, Γιώργος Χατζημιχάλης, Θάλεια Χιώτη, Γιάννης Ψυχοπαίδης.
Η διάρκεια της έκθεσης θα είναι έως τις 27 Οκτωβρίου 2019.
Το φθινόπωρο του 2019, με την ευκαιρία της έκθεσης θα κυκλοφορήσει δίγλωσσος κατάλογος.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.