Ρυθμός. Αρμονία. Μελωδία.
Αρχή ποίησης.
Ποίημα μέσα σε διάλογο.
Θεατρικό έργο.
Θεσπέσιας αυθεντικότητας.
Λόγος μεστός.
Λόγος αληθινός.
Έρωτας.
Κυρίαρχο συστατικό παντού.
Απόρριψη.
Αυτοκτονία.
Παντού αιωρείται το μαύρο.
Παντού αιωρείται το λευκό.
Θέλω να νιώσω.
Θέλω να γευτώ.
Έρωτα.
Θέλω. Θέλω. Θέλω.
Μην απαιτείς.
Μην εκλιπαρείς.
Έρωτας φθηνός.
Θέλω να κοιμάμαι δίπλα σου και να σου κάνω τα ψώνια σου και να κουβαλάω τις σακούλες σου και να σου λέω πόσο μ’ αρέσει να είμαι κοντά σου.
Κατηγορία έρωτα.
Έρωτας παραμύθι.
Απαράμιλλης ομορφιάς.
Σπανιότατο.
Είδος απειλούμενο.
Φήμες λένε θα εκλείψει στο άμεσο μέλλον.
Δεν θα υπάρχουν ίχνη.
Ένα νέο είδος γεννιέται.
Φωνήεντα έξι.
Σύμφωνα εφτά.
Υπερισχύει το βαρύ.
Λέξεις δύο.
Και πάλι δύο.
Έρωτας άνιχνος.
Γράφει η Κατερίνα Καραβαγγέλη.
*H φωτογραφία εξωφύλλου ανήκει στην αρθρογράφο.
*Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΚΟΕΝ.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
