ΟΜΟΝΟΙΑ 2021

 

Ένα εικαστικό ημερολόγιο τοίχου της Άρτεμις Χατζηγιαννάκη

με θέμα την πλατεία Ομονοίας με συνοδευτικά κείμενα του δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Βατόπουλου

Ένα εικαστικό ημερολόγιο τοίχου με θέμα την πλατεία Ομονοίας μόλις κυκλοφόρησε για να μας συνδέσει με την αγάπη για την Αθήνα για όλον τον χρόνο. Η εικαστικός Άρτεμις Χατζηγιαννάκη απέδωσε δώδεκα νοσταλγικά θέματα από το πρόσφατο παρελθόν της Ομόνοιας και ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Νίκος Βατόπουλος έγραψε τα συνοδευτικά κείμενα, ένα για κάθε μήνα του έτους. Η Ομόνοια και ο κόσμος της, οι μορφές της πλατείας στη δεκαετία του ’50 και του ’60, η ιδιαίτερη ατμόσφαιρα των γύρω δρόμων, το παλιό συντριβάνι, το καφενείο Νέον, ο γυάλινος Δρομέας, οι μικροπωλητές, τα περίπτερα, οι κυλιόμενες σκάλες, οι τροχονόμοι, οι φωτεινές επιγραφές, τα παλιά τραμ, συγκροτούν τη νεότερη μυθολογία της ιστορικής πλατείας.

Το ημερολόγιο κυκλοφορεί δίγλωσσο (ελληνικά – αγγλικά, σε μετάφραση Jonh Davis) και η αξία του είναι συλλεκτική. Η Άρτεμις Χατζηγιαννάκη, με την τέχνη της υδατογραφίας και την εξαιρετική χρήση του χρώματος, μας δίνει ζωγραφικά έργα που εμπλουτίζουν την εικαστική ιστορία της Αθήνας.

Όπως σημειώνει η Άρτεμις Χατζηγιαννάκη, «Η ιδέα της Ομόνοιας ξεκίνησε ως θέμα  ατομικής έκθεσης ζωγραφικής, που θα πραγματοποιείτο εντός του 2020 σε κεντρικό σημείο της Αθήνας, σε επιμέλεια του Νίκου Βατόπουλου και σε συνέχεια της μέχρι τότε συνεργασίας μας για την Αθήνα  του ’60. Πέρασε από τις συμπληγάδες του πρώτου και του δεύτερου εγκλεισμού, δοκιμάσθηκε από τις αμφιθυμίες και τις ματαιώσεις των ενδιάμεσων μηνών, αλλά τελικά, κατόρθωσε  – όπως η τέχνη πάντα βρίσκει τρόπο να τρυπώνει – να μετουσιωθεί σε ημερολόγιο και να γίνει ένα ευφρόσυνο μήνυμα για την καινούργια  χρονιά. Με την προσμονή και την ελπίδα που φέρνει ένας  νέος  χρόνος και με αφετηρία ο καθένας την δική του Ομόνοια, το δικό του σημείο μηδέν για κάθε επανεκκίνηση, καλωσορίζουμε τον νέο χρόνο για να ξαναχαράξουμε  διαδρομές μέσα στον συλλογικό χώρο, αυτή την φορά με περισσότερη κοινωνική συνείδηση και αλληλεγγύη».

«Η Ομόνοια ως διαχρονική ιδέα και σταθερή στον χρόνο αστική εμπειρία είναι συνυφασμένη με την πορεία της Αθήνας στον χρόνο», σημειώνει ο Νίκος Βατόπουλος. «Με χαρά δέχθηκα την πρόσκληση της Άρτεμις Χατζηγιαννάκη να συνοδεύσω με μικρά κείμενα τα εικαστικά έργα της με θέμα όψεις της πλατείας Ομονοίας και των πέριξ, καθώς πιστεύω ότι η συγκεκριμένη θεματολογία αποτελεί πηγή συγκίνησης και συνδέεται με βιώματα και αφηγήσεις. Ο αθηναϊκός κόσμος που πηγάζει από την τέχνη της Άρτεμις Χατζηγιαννάκη είναι αισθητικά ευφρόσυνος και συναισθηματικά ενεργός. Οι νοσταλγικές όψεις της Ομόνοιας μεταφέρουν στο σήμερα τη διαρκή αγάπη για την Αθήνα και την επιθυμία να είναι κανείς συγκινησιακά παρών».

Το ημερολόγιο «Ομόνοια» διατίθεται στην τιμή των 10,00 ευρώ μέσω παραγγελιών στο notarte1711@gmail.com και στο τηλέφωνο 210-3304759 καθώς και σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία.

 

 

 

Υπεύθυνος Επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης

Εmail: kokolakispr@yahoo.gr και kokolakispr@gmail.com

 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
Προηγούμενο άρθροΛάφυρο Άνοιξης, Γιώργος Αλισάνογλου
Επόμενο άρθροΜου φτάνει, Περικλής Κοροβέσης
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017. Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ. Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό. Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια... Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων. Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία… Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή… Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.