Σχέση Nου-Σώματος

(mind/body problem)

Ζήτημα που έχει συζητηθεί πολύ από τους ορθολογιστές φιλοσόφους του 17^ου αιώνα και το οποίο κατέχει κεντρική θέση στη θεωρία δυϊσμού του Descartes: o διαχωρισμός της ψυχής/νου από το σώμα.

Σήμερα η έννοια αναθεωρήθηκε ως πρόβλημα της σχέσης νους-σώματος, αφού ο εγκέφαλος έχει αναγνωριστεί ως το γνωστικό κέντρο του σώματος. Στον έναν πόλο βρίσκεται η μονιστική άποψη, η οποία πρεσβεύει ότι υπάρχει μία και μόνο φυσική μορφή για το σώμα και το νου, και στον άλλο πόλο βρίσκεται η δυϊστική άποψη, η οποία υποστηρίζει ότι ο νους αποτελεί ξεχωριστή φυσική οντότητα από το σώμα.

Οι περισσότεροι ακαδημαϊκοί και ερευνητές ψυχολόγοι υιοθετούν την ίδια θέση: οι νοητικές/ψυχολογικές και οι εγκεφαλικές/ νευρωνικές διεργασίες είναι όμοιες και αφορούν διαφορετικές αλλά συμβατές μεταξύ τους προσεγγίσεις του ίδιου φαινομένου.

Με άλλα λόγια, ο νους αποτελεί μια όψη της δραστηριότητας του εγκεφάλου. Τα περισσότερα θέματα για την επίλυση του προβλήματος αυτού αφορούν τα επίπεδα της συνειδητότητας ή επίγνωσης. Τα κύρια ερωτήματα για τον ακαδημαϊκό ψυχολόγο είναι: «Πως προκύπτει η συνειδητότητα από τη νευρωνική δραστηριότητα του εγκεφάλου;» ή «Τι είναι η συνειδητότητα;».

Τα αντίστοιχα κεντρικά ερωτήματα γύρω από το πρόβλημα της σχέσης νου-σώματος για τον επαγγελματία ψυχολόγο είναι: «Πώς ο νους και το σώμα σχετίζονται με την υγεία και την αρρώστια;» και «Πώς η γνωστική ή/και η ψυχολογική παρέμβαση μπορεί να βοηθήσει στη θεραπευτική διεργασία ή στη διατήρηση της υγείας;».

*Λεξικό Ψυχολογίας του Cambridge.

*Επιστημονική Επιμέλεια: David Matsumoto

*Eκδόσεις πεδίο